Alfons Płotkowiak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alfons Płotkowiak
Data urodzenia

27 sierpnia 1910

Data śmierci

12 sierpnia 1985

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Kraków 1946 bieg na 10 000 m
srebro Warszawa 1947 bieg na 10 000 m
srebro Poznań 1948 bieg na 10 000 m
srebro Gdańsk 1949 bieg na 10 000 m
brąz Warszawa 1938 bieg na 10 000 m
Grób Alfonsa Płotkowiaka na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu

Alfons Zdzisław Płotkowiak (ur. 28 lipca 1910 w Poznaniu, zm. 12 sierpnia 1985 w Poznaniu[1]) – polski lekkoatleta, długodystansowiec, mistrz Polski.

Należał do lekkoatletów, którym karierę przerwała II wojna światowa. Przed wojną był brązowym medalistą mistrzostw Polski w biegu na 10 000 metrów w 1938 oraz zdobywcą 5. miejsca na tym dystansie w 1939[2]. Zajął również 5. miejsce w Biegu Narodowym w 1932[1]. Był zwycięzcą Biegu Kuriera Poznańskiego w 1939 i zdobywcą 2. miejsca w 1938[3].

Po wojnie był mistrzem Polski w biegu na 10 000 m w 1946 oraz wicemistrzem w 1947, 1948 i 1949, a w 1950 zajął 5. miejsce[4].

W 1949 wystąpił w pierwszym powojennym meczu reprezentacji Polski, z drużyną Rumunii, zajmując 4. miejsce na 10 000 m[5].

Został pochowany na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu[6] (pole 39, kwatera 2).

Rekordy życiowe Płotkowiaka[1]:

Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 1500 metrów 1937 4:17,2
bieg na 3000 metrów 18 maja 1939, Bydgoszcz 8:59,4
bieg na 5000 metrów 16 października 1948, Warszawa 15:375
bieg na 10 000 metrów 23 maja 1938, Warszawa 32:32,0
bieg na 3000 metrów z przeszkodami 23 maja 1955, Wrocław 9:21,8
bieg maratoński 19 lipca 1958, Bydgoszcz 3:05:17

Był zawodnikiem SMP Poznań (1932-1937), Warty Poznań (1938-1939), Drukarza Poznań (1946-1948) i Związkowca Poznań (1949-1950).

Miał wykształcenie zawodowe. Był z zawodu drukarzem[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony - Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 173-174. ISBN 83-9136-63-9-1.
  2. ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 70. ISBN 978-83-61233-20-6.
  3. ↑ Roman Luty: Lekkoatleci Klubu Sportowego "Warta" 1912-1994. Poznań: Ars Nova, 2005, s. 182. ISBN 83-87433-58-6.
  4. ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 70-71. ISBN 978-83-61233-20-6.
  5. ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984, s. 127, 351.
  6. ↑ Płotkowiak Alfons – miejsce pochówku [dostęp 2019-02-11]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony - Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 173-174. ISBN 83-9136-63-9-1.
  • Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
  • Roman Luty: Lekkoatleci Klubu Sportowego "Warta" 1912-1994. Poznań: Ars Nova, 2005, s. 196. ISBN 83-87433-58-6.
Mistrzowie Polski w biegu na 10 000 metrów

Portal:Lekkoatletyka

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alfons_Płotkowiak&oldid=67819681”