Alexander Peya – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alexander Peya
Ilustracja
Państwo

 Austria

Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1980
Wiedeń

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1998

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Scott Davidoff, Michael Oberleitner

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

92 (30 kwietnia 2007)

Roland Garros

1R (2004, 2007)

Wimbledon

2R (2004)

US Open

3R (2004)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

17

Najwyżej w rankingu

3 (12 sierpnia 2013)

Australian Open

3R (2014)

Roland Garros

SF (2013, 2016, 2018)

Wimbledon

SF (2011)

US Open

F (2013)

Alexander Peya (ur. 27 czerwca 1980 w Wiedniu) – austriacki tenisista, zwycięzca Wimbledonu 2018 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

W gronie profesjonalistów od 1998 roku.

Występując jako zawodowiec, Peya wygrał 5 turniejów rangi ATP Challenger Tour w grze pojedynczej.

W grze podwójnej Austriak wygrał 17 turniejów rangi ATP World Tour. Ponadto Peya grał w dalszych 29 deblowych finałach zawodów ATP World Tour, w których został pokonany, w tym w finale US Open 2013.

W grze mieszanej w 2015 roku doszedł razem z Tímeą Babos do finału Wimbledonu. Mecz o zwycięstwo w turnieju przegrali 1:6, 1:6 z parą Martina HingisLeander Paes. W 2018 wspólnie z Nicole Melichar wygrał ten turniej, po finale z Wiktoryją Azaranką i Jamiem Murrayem zakończonym wynikiem 7:6(1), 6:3.

Peya 2 razy zagrał w konkurencji gry podwójnej igrzysk olimpijskich, w Londynie (2012) i Rio de Janeiro (2016). Z turnieju w Londynie odpadł w 2 rundzie, natomiast w Rio de Janeiro awansował do ćwierćfinału.

Od roku 1999 jest reprezentantem Austrii w Pucharze Davisa. Do końca czerwca 2016 rozegrał dla zespołu 27 spotkań, wygrywając 11 pojedynków (4 w singlu i 7 w deblu) oraz przegrywając w 16 meczach (6 w singlu i 10 w deblu).

Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 92. miejsce (30 kwietnia 2007), a rankingu deblistów 3. miejsce (12 sierpnia 2013).

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra mieszana (1–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 12 lipca 2015 Wimbledon, Londyn Trawiasta Węgry Tímea Babos Szwajcaria Martina Hingis
Indie Leander Paes
1:6, 1:6
Zwycięzca 1. 15 lipca 2018 Wimbledon, Londyn Trawiasta Stany Zjednoczone Nicole Melichar Białoruś Wiktoryja Azaranka
Wielka Brytania Jamie Murray
7:6(1), 6:3

Gra podwójna (17–29)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 27 lipca 2003 Kitzbühel Ceglana Austria Jürgen Melzer Czechy Martin Damm
Czechy Cyril Suk
4:6, 4:6
Finalista 2. 7 maja 2006 Monachium Ceglana Niemcy Björn Phau Rumunia Andrei Pavel
Niemcy Alexander Waske
4:6, 2:6
Finalista 3. 12 października 2008 Wiedeń Twarda (hala) Niemcy Philipp Petzschner Białoruś Maks Mirny
Izrael Andy Ram
1:6, 5:7
Finalista 4. 27 lutego 2011 Delray Beach Twarda Niemcy Christopher Kas Stany Zjednoczone Rajeev Ram
Stany Zjednoczone Scott Lipsky
6:4, 4:6, 3–10
Finalista 5. 1 maja 2011 Belgrad Ceglana Austria Oliver Marach Czechy František Čermák
Słowacja Filip Polášek
5:7, 2:6
Zwycięzca 1. 24 lipca 2011 Hamburg Ceglana Austria Oliver Marach Czechy František Čermák
Słowacja Filip Polášek
6:4, 6:1
Finalista 6. 31 lipca 2011 Gstaad Ceglana Niemcy Christopher Kas Czechy František Čermák
Słowacja Filip Polášek
3:6, 6:7(7)
Finalista 7. 27 sierpnia 2011 Winston-Salem Twarda Niemcy Christopher Kas Izrael Jonatan Erlich
Izrael Andy Ram
6:7(2), 4:6
Zwycięzca 2. 14 stycznia 2012 Auckland Twarda Austria Oliver Marach Czechy František Čermák
Słowacja Filip Polášek
6:3, 6:2
Finalista 8. 15 lipca 2012 Båstad Ceglana Brazylia Bruno Soares Szwecja Robert Lindstedt
Rumunia Horia Tecău
3:6, 6:7(5)
Zwycięzca 3. 30 września 2012 Kuala Lumpur Twarda (hala) Brazylia Bruno Soares Wielka Brytania Colin Fleming
Wielka Brytania Ross Hutchins
5:7, 7:5, 10–7
Zwycięzca 4. 7 października 2012 Tokio Twarda Brazylia Bruno Soares Indie Leander Paes
Czechy Radek Štěpánek
6:3, 7:6(5)
Zwycięzca 5. 27 października 2012 Walencja Twarda (hala) Brazylia Bruno Soares Hiszpania David Marrero
Hiszpania Fernando Verdasco
6:3, 6:2
Zwycięzca 6. 17 lutego 2013 São Paulo Ceglana (hala) Brazylia Bruno Soares Czechy František Čermák
Słowacja Michal Mertiňák
6:7(5), 6:2, 10–7
Zwycięzca 7. 28 kwietnia 2013 Barcelona Ceglana Brazylia Bruno Soares Szwecja Robert Lindstedt
Kanada Daniel Nestor
5:7, 7:6(7), 10–4
Finalista 9. 12 maja 2013 Madryt Ceglana Brazylia Bruno Soares Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
2:6, 3:6
Finalista 10. 16 czerwca 2013 Londyn Trawiasta Brazylia Bruno Soares Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 5:7, 3–10
Zwycięzca 8. 22 czerwca 2013 Eastbourne Trawiasta Brazylia Bruno Soares Wielka Brytania Colin Fleming
Wielka Brytania Jonathan Marray
3:6, 6:3, 10–8
Finalista 11. 21 lipca 2013 Hamburg Ceglana Brazylia Bruno Soares Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
6:3, 1:6, 8–10
Zwycięzca 9. 11 sierpnia 2013 Montreal Twarda Brazylia Bruno Soares Wielka Brytania Colin Fleming
Wielka Brytania Andy Murray
6:4, 7:6(4)
Finalista 12. 8 września 2013 US Open, Nowy Jork Twarda Brazylia Bruno Soares Indie Leander Paes
Czechy Radek Štěpánek
1:6, 3:6
Zwycięzca 10. 27 października 2013 Walencja Twarda (hala) Brazylia Bruno Soares Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(3), 6:7(1), 13–11
Finalista 13. 3 listopada 2013 Paryż Twarda (hala) Brazylia Bruno Soares Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 3:6
Finalista 14. 4 stycznia 2014 Ad-Dauha Twarda Brazylia Bruno Soares Czechy Tomáš Berdych
Czechy Jan Hájek
2:6, 4:6
Finalista 15. 11 stycznia 2014 Auckland Twarda Brazylia Bruno Soares Austria Julian Knowle
Brazylia Marcelo Melo
6:4, 3:6, 5–10
Finalista 16. 16 marca 2014 Indian Wells Twarda Brazylia Bruno Soares Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
4:6, 3:6
Zwycięzca 11. 15 czerwca 2014 Londyn (Queen's) Trawiasta Brazylia Bruno Soares Wielka Brytania Jamie Murray
Australia John Peers
4:6, 7:6(4), 10–4
Finalista 17. 21 czerwca 2014 Eastbourne Trawiasta Brazylia Bruno Soares Filipiny Treat Huey
Wielka Brytania Dominic Inglot
5:7, 7:5, 8–10
Finalista 18. 20 lipca 2014 Hamburg Ceglana Brazylia Bruno Soares Chorwacja Marin Draganja
Rumunia Florin Mergea
4:6, 5:7
Zwycięzca 12. 10 sierpnia 2014 Toronto Twarda Brazylia Bruno Soares Chorwacja Ivan Dodig
Brazylia Marcelo Melo
6:4, 6:3
Zwycięzca 13. 3 maja 2015 Monachium Ceglana Brazylia Bruno Soares Niemcy Alexander Zverev
Niemcy Mischa Zverev
4:6, 6:1, 10–5
Finalista 19. 14 czerwca 2015 Stuttgart Trawiasta Brazylia Bruno Soares Indie Rohan Bopanna
Rumunia Florin Mergea
7:5, 2:6, 7–10
Finalista 20. 27 września 2015 Petersburg Twarda (hala) Austria Julian Knowle Filipiny Treat Huey
Finlandia Henri Kontinen
5:7, 3:6
Zwycięzca 14. 1 listopada 2015 Bazylea Twarda (hala) Brazylia Bruno Soares Wielka Brytania Jamie Murray
Australia John Peers
7:5, 7:5
Finalista 21. 8 stycznia 2016 Doha Twarda Niemcy Philipp Petzschner Hiszpania Feliciano López
Hiszpania Marc López
4:6, 3:6
Finalista 22. 14 lutego 2016 Rotterdam Twarda (hala) Niemcy Philipp Petzschner Francja Nicolas Mahut
Kanada Vasek Pospisil
6:7(2), 4:6
Finalista 23. 27 lutego 2016 Acapulco Twarda Niemcy Philipp Petzschner Filipiny Treat Huey
Białoruś Maks Mirny
6:7(5), 3:6
Finalista 24. 19 czerwca 2016 Halle Trawiasta Polska Łukasz Kubot Południowa Afryka Raven Klaasen
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
6:7(5), 2:6
Finalista 25. 24 lipca 2016 Waszyngton Twarda Polska Łukasz Kubot Kanada Daniel Nestor
Francja Édouard Roger-Vasselin
6:7(3), 6:7(4)
Finalista 26. 30 kwietnia 2017 Barcelona Ceglana Niemcy Philipp Petzschner Rumunia Florin Mergea
Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
4:6, 3:6
Zwycięzca 15. 1 października 2017 Shenzhen Twarda Stany Zjednoczone Rajeev Ram Chorwacja Nikola Mektić
Stany Zjednoczone Nicholas Monroe
6:3, 6:2
Finalista 27. 11 lutego 2018 Sofia Twarda (hala) Chorwacja Nikola Mektić Holandia Robin Haase
Holandia Matwé Middelkoop
7:5, 4:6, 4–10
Finalista 28. 25 lutego 2018 Rio de Janeiro Ceglana Chorwacja Nikola Mektić Hiszpania David Marrero
Hiszpania Fernando Verdasco
7:5, 5:7, 8–10
Zwycięzca 16. 14 kwietnia 2018 Marrakesz Ceglana Chorwacja Nikola Mektić Francja Benoît Paire
Francja Édouard Roger-Vasselin
7:5, 3:6, 10–7
Finalista 29. 6 maja 2018 Monachium Ceglana Chorwacja Nikola Mektić Chorwacja Ivan Dodig
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
3:6, 5:7
Zwycięzca 17. 13 maja 2018 Madryt Ceglana Chorwacja Nikola Mektić Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
5:3 krecz

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]