French
DeutschAleksander Kolańczuk – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 2 kwietnia 1932 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 7 maja 2023 |
| Zawód, zajęcie | inżynier rolnictwa, historyk, działacz ukraiński, autor |
| Tytuł naukowy | doktor nauk humanistycznych |
| Odznaczenia | |
      | |
Aleksander Kolańczuk (ur. 2 kwietnia 1932 w Wólce Tarnowskiej, zm. 7 maja 2023 w Przemyślu) – polski historyk pochodzenia ukraińskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie. Studia ukończył w 1956 uzyskując tytuł magistra inżyniera rolnictwa. Przez wiele lat pracował na różnych stanowiskach w gospodarce rolnej i szkolnictwie rolniczym. W 2001 obronił na Politechnice Lwowskiej pracę doktorską i otrzymał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii[1]. Specjalizował się w dziejach wojskowości XX wieku. Autor 8 książek, ok. 300 artykułów, w tym ponad 100 publikacji dotyczących stosunków polsko-ukraińskich. Od 1998 był wiceprezesem Południowo-Wschodniego Instytutu Naukowego w Przemyślu[2].
Zaangażowany w życie ukraińskiej mniejszości narodowej. W latach 1995–2001 był członkiem zarządu Związku Ukraińców w Polsce[3].
W 2013 został uhonorowany tytułem doktora honoris causa Instytutu Polityki Regionalnej i Ekonomii w Kirowohradzie[3].
Został pochowany na cmentarzu Głównym w Przemyślu[3].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2015)[4][5]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1985)
- Złoty Krzyż Zasługi (1972)
- Srebrny Krzyż Zasługi (1958)
- Odznaka „Zasłużony dla Warmii i Mazur” (1961)
- Złota Odznaka NOT (1985)
- Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy (Ukraina, 2007)[6]
- Medal jubileuszowy „25 lat niepodległości Ukrainy” (2016)[7].
Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]
- Internowani żołnierze armii UNR w Kaliszu 1920-1939, Kalisz-Przemyśl-Lwów 1995
- Генералітет українських визвольних змагань. Біограми генералів та адміралів українських військових формацій першої половини ХХ століття, (współautorzy: М. Литвин, К. Науменко), Львів 1995
- Українська військова еміграція у Польщі 1920-1939, Львів 2000
- Cmentarz Prawosławny na Woli w Warszawie. Groby ukraińskie. Przewodnik, Warszawa 2002 (współautor: Roman Szagała)
- Nekropolie i groby ukraińskich walk niepodległościowych w latach 1917-1921, Przemyśl 2003
- Увічнення нескорених. Українські військові меморіали 20-30-х років ХХ ст. у Польщі, Львів 2003
- Umarli, aby zmartwychwstała Ukraina. Померли, щоб воскресла Україна, Przemyśl 2007
- Ukraińscy generałowie w Polsce. Emigranci polityczni w latach 1920–1939. Słownik biograficzny, Przemyśl 2009
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dr inż. Aleksander Kolańczuk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-05-23].[martwy link]
- ↑ Aleksander Kolańczuk. pwin.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-22)].
- ↑ a b c Zmarł Aleksander Kolańczuk. zup.org.pl, 2023-05-11. [dostęp 2023-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05023)].
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 847
- ↑ "Dziękuję za wysiłek na rzecz wspólnoty ukraińskiej w Polsce". prezydent.pl, 2015-07-31. [dostęp 2015-08-06]. (pol.).
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №739/2007 Про відзначення державними нагородами України громадян іноземних держав [online], president.gov.ua, 21 sierpnia 2007 [dostęp 2024-03-24] (ukr.).
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №340/2016 — Офіційне інтернет-представництво Президента України [online], president.gov.ua, 22 sierpnia 2016 [dostęp 2024-03-24] (ukr.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nota biograficzna zamieszczona w książce Ukraińscy generałowie w Polsce. Emigranci polityczni w latach 1920-1939. Słownik biograficzny