Ahmad Szafik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ahmad Szafik
أحمد محمد شفيق
Pełne imię i nazwisko

Ahmad Muhammad Szafik

Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1941
Kair

Premier Egiptu
Okres

od 29 stycznia 2011
do 3 marca 2011

Poprzednik

Ahmad Nazif

Następca

Isam Szaraf

minister lotnictwa cywilnego
Okres

od 18 września 2002
do 29 stycznia 2011

Poprzednik

Ahmad Abd ar-Rahman Nasir

Następca

Ibrahim Mana

Ahmad Szafik
‏أحمد شفيق‎
2 zwycięstwa
marszałek lotnictwa marszałek lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1941
Kair

Przebieg służby
Lata służby

1961−2002

Siły zbrojne

Egipskie Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

wojna domowa w Jemenie Północnym,
wojna sześciodniowa,
wojna na wyniszczenie,
wojna Jom Kipur,
I wojna w Zatoce Perskiej

Późniejsza praca

polityk

Ahmad Muhammad Szafik, arab. ‏أحمد محمد شفيق‎ (ur. 25 listopada 1941 w Kairze) − egipski wojskowy i polityk, minister lotnictwa cywilnego w latach 2002-2011, premier Egiptu od 29 stycznia do 3 marca 2011 roku. Kandydat w wyborach prezydenckich w 2012.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ahmad Szafik urodził się w listopadzie 1941 w Kairze. W 1961 ukończył Egipską Akademię Sił Powietrznych i rozpoczął służbę wojskową jako pilot. W czasie wojny na wyczerpanie był pilotem myśliwca, następnie dowódcą szwadronu myśliwców, dowódcą wielozadaniowej jednostki powietrznej oraz dowódcą baz powietrznych[1]. Brał udział w wojnie Jom Kipur w 1973, w czasie której służył pod dowództwem Husniego Mubaraka. 14 października 1973 w bitwie w pobliżu Al-Mansury zestrzelił dwa izraelskie samoloty[2].

Od 1984 do 1986 pełnił funkcję attaché wojskowego w Rzymie. W latach 1988-1991 jako marszałek pełnił wiele funkcji dowódczych w siłach zbrojnych. W 1991 objął urząd szefa sztabu sił powietrznych[1].

W latach 1996-2002 zajmował stanowisko dowódcy Egipskich Sił Powietrznych. W 2002 objął urząd ministra lotnictwa cywilnego w rządzie Atifa Ibaida. Jako minister nadzorował program modernizacji państwowego operatora lotniczego EgyptAir oraz krajowych lotnisk[1][3].

29 stycznia 2011, po dymisji rządu Ahmada Nazifa w czasie protestów społecznych, prezydent Hosni Mubarak mianował go nowym szefem rządu[4]. 3 marca Rada Najwyższa Sił Zbrojnych, która przejęła władzę nad krajem po dymisji Mubaraka zdecydowała się przyjąć rezygnację premiera Ahmada Szafika, którego ustąpienia domagała się opozycja i powierzyć funkcję premiera ministrowi transportu w latach 2004–2006, Isamowi Szarafowi[5].

W kwietniu 2012 Ahmad Szafik zgłosił swoją kandydaturę jako kandydat niezależny w wyborach prezydenckich. Choć początkowo została ona odrzucona przez komisję wyborczą, jako niezgodna z uchwalonym przez parlament prawem zakazującym kandydowania byłym urzędnikom państwowym z czasów prezydentury Mubaraka, ostatecznie został dopuszczony do udziału w wyborach przez Sąd Najwyższy, który w czerwcu 2012 uznał wspomniane prawo za niezgodne z konstytucją. 26 kwietnia 2012 Szafik został oficjalnie jednym z trzynastu kandydatów do urzędu prezydenckiego[6]. Przez wielu komentatorów uważany był za człowieka dawnego reżimu, czemu jednak sam zaprzeczał[7]

W pierwszej turze wyborów przeprowadzonej w dniach 23-24 maja 2012 zajął drugie miejsce, uzyskawszy 23,7% głosów. Przegrał z Mohamedem Mursim, który zdobył 24,8% głosów[8]. W drugiej turze głosowania w dniach 16-17 czerwca 2012 przegrał z Mursim, który uzyskał 51,73%% głosów poparcia[9]. Po przegranych wyborach emigrował do Zjednoczonych Emiratów Arabskich. W Egipcie in absentia toczył się jego proces w sprawie o malwersacje finansowe, który zakończył się 19 grudnia wyrokiem uniewinniającym. Nadal rozpatrywana jest sprawa, w której jest oskarżony o korupcję[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Air Marshal / Ahmed Mohamed Shafik. mmc.gov.eg. [dostęp 2011-01-29]. (ang.).
  2. Ahmed Shafiq: With an iron fist. weekly.ahram.org.eg, 8 września 2005. [dostęp 2011-01-29]. (ang.).
  3. FACTBOX-Ahmed Shafiq appointed Egypt's prime minister. Reuters, 29 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-29]. (ang.).
  4. Mubarak names deputy, protesters defy curfew. Reuters, 29 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-29]. (ang.).
  5. Egipskie wojsko dymisjonuje premiera. tvn24.pl, 2011-03-03. [dostęp 2011-03-03]. (pol.).
  6. Thirteen to stand in Egypt presidential election. BBC News, 26 kwietnia 2012. [dostęp 2012-06-06]. (ang.).
  7. Egypt election: Rivals claim run-off places. BBC News, 25 maja 2012. [dostęp 2012-06-06]. (ang.).
  8. May 2012. rulers.org. [dostęp 2012-06-06]. (ang.).
  9. Muslim Brotherhood's Mursi declared Egypt president. BBC News, 24 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-06]. (ang.).
  10. Hosni Mubarak allies cleared of corruption charges