French
DeutschAgnieszka Brustman – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Agnieszka Brustman, Bydgoszcz 2022 | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | |||
| Tytuł szachowy | arcymistrzyni (1986) | ||
| Ranking FIDE | 2344 | ||
| Ranking krajowy FIDE | niesklasyfikowana na liście aktywnych | ||
| Odznaczenia | |||
| |||
Agnieszka Brustman (ur. 31 lipca 1962 w Warszawie) – polska szachistka, pretendentka do tytułu mistrzyni świata, wielokrotna mistrzyni Polski w szachach, arcymistrzyni od 1986 roku, sędzia klasy międzynarodowej[1], trener szachowy II klasy. Absolwentka XXII Liceum Ogólnokształcącego im. Jose Marti w Warszawie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W szachy nauczyła się grać w wieku 10 lat, natomiast pierwszym trenerem był jej ojciec Jan Brustman. W wieku 13 lat po raz pierwszy zagrała w finale mistrzostw Polski juniorek. W 1978 r. zadebiutowała w finale mistrzostw Polski kobiet, zajmując w Elblągu IX miejsce. W finałach mistrzostw kraju seniorek wystąpiła łącznie 10 razy, ośmiokrotnie zdobywając medale: 4 złote (1982, 1984, 1987 i 1996), 2 srebrne (1980, 1999) i 2 brązowe (1983, 1995).
W czasie swojej szachowej kariery zanotowała wiele międzynarodowych sukcesów, z których najważniejsze to: mistrzostwo Europy juniorek w 1980 r., Puchar Świata juniorek (nieoficjalne mistrzostwa świata) w 1982 r. oraz dwukrotny awans to turnieju pretendentek do tytułu mistrzyni świata w Malmö w 1986 r.[2] oraz w Ckaltubo w Gruzji w 1988 r.[3] (w turnieju tym była jedyną zawodniczką spoza ZSRR). W obu turniejach zajęła dwukrotnie VI miejsce, co wówczas odpowiadało siódmym pozycjom na świecie.
Wielokrotna reprezentantka Polski w rozgrywkach drużynowych, m.in.:
- dziewięciokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 1980, 1982, 1984, 1986, 1988, 1990, 1992, 1994, 1996); dwukrotna medalistka: wspólnie z drużyną – brązowa (1980) oraz indywidualnie – srebrna (1980 – na IV szachownicy)[4],
- dwukrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 1992, 1997)[5].
Najwyższy ranking w karierze osiągnęła 1 stycznia 1997 r., z wynikiem 2415 punktów zajmowała wówczas 17. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 1. miejsce wśród polskich szachistek[6]. Od 2011 r. posiada tytuł arbitra klasy międzynarodowej[7]. Sędziowała m.in. Memoriały Krystyny Radzikowskiej (dwukrotnie: Warszawa 2011, Warszawa 2012), Indywidualne Mistrzostw Polski kobiet (dwukrotnie: Warszawa 2012, Warszawa 2014), Drużynowe Mistrzostw Europy kobiet (Warszawa 2013), Akademickie Mistrzostwa Świata mężczyzn i kobiet (Katowice 2014) oraz Puchar Świata mężczyzn (Baku 2015).
Czterokrotnie otrzymała medale „Za wybitne osiągnięcia sportowe” (brązowy – 1980, srebrne – 1980, 1982, 1986), była również uhonorowana Srebrnym (1987) oraz Złotym Krzyżem Zasługi (1997). W roku 1985 została zajęła VIII miejsce w Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca Polski. W swoim dorobku ma również krótki epizod filmowy – w roku 1988 zagrała symultanistkę w „Dekalogu I” Krzysztofa Kieślowskiego. Za zasługi dla polskich szachów, w 2008 r. otrzymała tytuł honorowego członka Polskiego Związku Szachowego[8].
W 2004 r. ukończyła SWPS w Warszawie, uzyskując tytuł magistra.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- ChessBase Megabase 2008
- W.Litmanowicz, J. Giżycki, „Szachy od A do Z”, tom I, Warszawa 1986, str. 119-120
- Agnieszka Brustman – Szachy w Polsce
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Agnieszka Brustman – wybrane partie szachowe (ang.)
- Agnieszka Brustman – profil na stronie FIDE (ang.)
- Agnieszka Brustman w bazie filmpolski.pl