Adam Szostkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adam Szostkiewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1952
Częstochowa

Zawód, zajęcie

filolog, dziennikarz, publicysta

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Strona internetowa

Adam Dawid Szostkiewicz (ur. 22 czerwca 1952 w Częstochowie[1]) – polski dziennikarz, tłumacz i publicysta, działacz opozycji w okresie PRL.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, którą ukończył w 1978. W 1980 pracował jako nauczyciel w liceum I Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu. Od drugiej połowy lat 70. związany z organizacjami opozycyjnymi. Był współpracownikiem Studenckiego Komitetu Solidarności oraz KSS KOR, a w 1980 wstąpił do „Solidarności”. Był m.in. członkiem zarządu Regionu Południowo-Wschodniego NSZZ „S” i delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów w Gdańsku. Po wprowadzeniu stanu wojennego internowano go na okres od stycznia do lipca 1982, po zwolnieniu podejmował prace dorywcze[1].

Został działaczem Klubu Inteligencji Katolickiej oraz rzecznikiem prasowym krakowskiego Komitetu Obywatelskiego. Do 1995 był członkiem Unii Demokratycznej i następnie Unii Wolności. Od 1988 do 1999 pracował w „Tygodniku Powszechnym[1]. W pierwszej połowie lat 90. był również dziennikarzem Polskiej Sekcji BBC World Service w Londynie[2]. W 1999 przeszedł do „Polityki”, gdzie publikuje na tematy międzynarodowe, a także społeczno-religijne[3]. Był również zastępcą kierownika działu zagranicznego.

Członek Rady Języka Polskiego, polskiego oddziału PEN Clubu oraz Stowarzyszenia Autorów ZAIKS.

Był także wykładowcą dziennikarstwa w Collegium Civitas w Warszawie, przez wiele lat brał udział w programie TVP 7 dni świat Andrzeja Turskiego. Jest laureatem nagrody publicystycznej Krakowskiej Fundacji Kultury (2002)[4]. W 2006 otrzymał Medal im. Mordechaja Anielewicza[1] za działalność w zwalczaniu ksenofobii i antysemityzmu oraz utrwalaniu tolerancji. Jest jednym z fundatorów Fundacji im. Jerzego Turowicza oraz członkiem kapituły Nagrody im. Jerzego Turowicza[5].

Autor przekładów książek tłumaczonych z języka angielskiego, między innymi Eichmann w Jerozolimie napisanej przez Hannah Arendt (Znak, Kraków 1987), eseju Przebudzony. Opowieść o Buddzie i o tym, czego w buddyzmie szukają ludzie Zachodu (Sic!, Warszawa 2004), książek Święte szyfry (Wydawnictwo Biblioteka POLITYKI, Warszawa 2011) i Wielkie nieba (Wydawnictwo Biblioteka POLITYKI, Warszawa 2015).

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2014 prezydent Bronisław Komorowski, za wybitne osiągnięcia w działalności na rzecz przemian demokratycznych i wolności słowa w Polsce, za zasługi dla rozwoju wolnych mediów i niezależnego dziennikarstwa, odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[6][7].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Adam Szostkiewicz jest żonaty. Ma dwie córki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2019-07-26].
  2. Adam Szostkiewicz. polityka.pl. [dostęp 2012-04-14].
  3. Wiesław Władyka, Polityka i jej ludzie, Polityka Spółdzielnia Pracy, Warszawa 2007, s. 157.
  4. Wiesław Władyka, Polityka i jej ludzie, Polityka Spółdzielnia Pracy, Warszawa 2007, s. 186.
  5. Kapituła. jerzyturowicz.pl. [dostęp 2014-07-10].
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 maja 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 923).
  7. Odznaczenia w Krakowie z okazji 25-lecia Wolności. prezydent.pl, 8 czerwca 2014. [dostęp 2014-06-08].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]