French
DeutschAdam Orlik – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
 podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | 8 stycznia 1902 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | wiosna 1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1920–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 23 Pułk Piechoty im. płk. Leopolda Lisa-Kuli |
| Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka |
| Późniejsza praca | nauczyciel, kierownik szkoły w Niechniewiczach |
Adam Orlik (ur. 8 stycznia 1902 w Kozłówce, powiat nowogródzki; zm. wiosną 1940 w Katyniu) – nauczyciel, podporucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w jako syn Michała i Anny. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920, walczył w szeregach 23 pułku piechoty i 22 pułku piechoty.
Ukończył Wyższy Kurs Nauczycielski w Wilnie i Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w 1929. Został awansowany do stopnia podporucznika w korpusie oficerów piechoty ze starszeństwem z dniem 1 września 1929 (lok. 724). Został przydzielony do 78 pułku piechoty w garnizonie Baranowicze. Zawodowo pracował jako nauczyciel i kierownik szkoły powszechnej w Niechniewiczach w rodzinnym powiecie nowogródzkim.
Jego żoną była Janina, z domu Małek, pochodząca z Zarszyna, która pracowała w szkole w Niechniewiczach jako nauczycielka. Mieli dwoje dzieci.
Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Kozielsku[1]. Na wiosnę 1940 został zabrany do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940, gdzie został pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu.
Żona Adama Orlika z dwójką ich dzieci podczas wojny została deportowana do Kazachstanu i przebywała w Prieobrażance, skąd powróciła do Polski po wojnie[2].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
W 2007 pośmiertnie został awansowany do stopnia porucznika[3].
10 września 2010, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia” przy Szkole Podstawowej im. Marii Konopnickiej w Pisarowcach (mieszczącej się w tamtejszym byłym dworze) niedaleko Zarszyna został zasadzony Dąb Pamięci poświęcony Adamowi Orlikowi[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 237. ISBN 83-7001-294-9.
- ↑ Andrzej Brygidyn: Żołnierskimi rzuceni losami. Sanok: 1997, s. 103. ISBN 83-87282-47-2.
- ↑ LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE. policja.pl. [dostęp 2013-04-23].
- ↑ KATYŃ …ocalić od zapomnienia – Dęby Pamięci w Pisarowcach. zhp.pl, 28 września 2010. [dostęp 2014-04-23].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 343. [dostęp 2014-04-23].
- Andrzej Brygidyn: Sanocka Lista Katyńska. Jeńcy Kozielska, Ostaszkowa, Starobielska oraz innych obozów i więzień Polski kresowej pomordowani w Rosji Sowieckiej. Sanok: 2000, s. 26-27, 51.
- Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914-1939. Adam Orlik. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2014-04-23].
- Adam Orlik. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2014-04-23].