Adalryk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adalryk, Alderyk^[1] — męskie imię germańskie, notowane w Polsce w średniowieczu w formach: Elricus i spolszczonych Holdrzych, Holrzych, Obrych, Oldrzych, Oldrzyk, Olrzych, Olrzyk.

Pierwszy człon imienia, Adal– w różnych odmiankach oznacza „szlachetny ród”, „ród szlachecki, stan szlachecki”, natomiast drugi człon, -rich, -rik to „potężny, królewski”, później także „bogaty, wysoko urodzony, dostojny”. Staropolskie zdrobnienia od imion z pierwszym członem Adal- to: Alesz, Alis, Alsz, Alszyk, Halsz, Oberek, Oberko, Apecko, Opac(z), Opac(z)ek, Opac(z)ko, Opecko, Owruta^[2].

Skróconymi obcymi formami Adalryka są m.in. Alrich i Alrik^[3].

Adalryk, Alderyk imieniny obchodzi:

• 19 stycznia, jako wspomnienie św. Alderyka, biskupa Le Mans;
• 10 października, jako wspomnienie św. Alderyka, arcybiskupa Sens.

Znane osoby noszące imię Adalryk, Alderyk:

• Alaryk — król Wizygotów, pierwszy wódz plemion germańskich, który zdobył Rzym
• Alaryk II — władca Wizygotów w latach 484—507
• Adalryk — książę alzacki, ojciec św. Otylii
• Adalryk — syn Lupusa II, księcia Gaskonii
• Atalaryk — król Ostrogotów w Italii
• Aldrich Ames — oficer CIA, szpieg Związku Radzieckiego
• Oldřich Dvořák (ur. 1953) — czechosłowacki zapaśnik, walczący w stylu klasycznym

W innych językach:

• franc. – Aldric
• niderl. – Aldric, Aldericus
• niem. – Aldericus
• szw. – Alrik, Alarik
• węg. – Alarik

Przypisy[edytuj | edytuj kod]