French
DeutschAbel (imię) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Abel (hebr. הבל) – imię męskie wywodzące się z hebrajskiego abhal – „mgła, dym, tchnienie”. Być może wiązało się jednak z akadyjskim aplu || ibil lub asyryjskim ahbla || ablu – „syn rodzony”[1]. Nosiła je postać biblijna, syn Adama i Ewy, który był pasterzem. Abel został zamordowany przez swego brata Kaina, rolnika. Imię to było notowane na terenie Polski już w średniowieczu[2], na przełomie XIII i XIV wieku[3], początkowo jako imię zakonne. Patronem tego imienia w Kościele katolickim są, obok Abla, syna Adama i Ewy, m.in. Abel, biskup Metzu, i Abel, arcybiskup Reims[1].
Abel imieniny obchodzi:
- 2 stycznia, w dzień wspomnienia Abla, syna Adama i Ewy;
- 15 kwietnia, w dzień wspomnienia św. Abla, biskupa Metzu;
- 5 sierpnia, w dzień wspomnienia św. Abla, arcybiskupa Reims.
Znane osoby noszące to imię[edytuj | edytuj kod]
- Abel (król duński)
- Abel Biel, podkomorzy wieluński
- Abel (arcybiskup lubelski i chełmski)
- Abel Aguilar, kolumbijski piłkarz
- Abel Balbo – piłkarz
- Abel Korzeniowski – kompozytor
- Abel Salami – piłkarz
- Abel Tasman – żeglarz i odkrywca
- Abel Tesfaye – piosenkarz
- Abel Xavier – piłkarz
Odpowiedniki w innych językach[edytuj | edytuj kod]
- czeski – Ábel, Abel
- duński – Abel
- fiński – Abel
- francuski – Abel
- hiszpański – Abel
- niderlandzki – Abel
- niemiecki – Abel
- norweski – Abel
- rosyjski – Авель
- słowacki – Ábel
- słoweński – Abel
- szwedzki – Abel
- ukraiński – Авель
- węgierski – Ábel
- włoski – Abele
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 1, Kraków: Wydaw. WAM, 1997, ISBN 83-7097-271-3, OCLC 830132402.
- ↑ M. Malec (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t. 2, Kraków 1995, ISBN 83-85579-68-0
- ↑ Jan Grzenia, Słownik imion, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2002, ISBN 83-01-13741-X, OCLC 830306364.