AMR 35 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Automitrailleuse de Reconnaissance 35
(AMR-35)
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Francja

Producent

Renault

Typ pojazdu

czołg lekki

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

2 (dowódca, kierowca)

Historia
Prototypy

1934

Produkcja

19351939

Egzemplarze

200

Dane techniczne
Silnik

1 silnik gaźnikowy, 4-cylindrowy Renault
o mocy 84 KM (63 kW)

Transmisja

mechaniczna

Pancerz

5 – 13 mm

Długość

3,84 m

Szerokość

1,76 m

Wysokość

1,88 m

Masa

bojowa: 6 500 kg

Osiągi
Prędkość

60 km/h

Zasięg pojazdu

200

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabin maszynowy Châtellerault Mle 31 kal. 7,5 mm (pierwsza wersja)
1 karabin maszynowy Hotchkiss Mle 1929 kal. 13,2 mm (druga wersja)
1 działko przeciwpancerne kal. 25 mm (trzecia wersja)
Użytkownicy
Francja, Niemcy

Automitrailleuse de Reconnaissance 35 (AMR 35) – francuski lekki czołg rozpoznawczy, produkowany w zakładach Renault.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Stanowił rozwinięcie konstrukcji AMR 1933, załogę nadal stanowiło 2 ludzi: kierowca i dowódca. Jednakże pojazd był nieco lepiej opancerzony i w późniejszych wersjach uzbrojony w wielkokalibrowy karabin maszynowy Hotchkiss kal. 13,2 mm lub działko przeciwpancerne 25 mm. Spowodowało to wzrost masy do 7 ton i nieznaczne obniżenie prędkości maksymalnej.

Wyprodukowano 200 sztuk.

Po zajęciu Francji przez Niemców część ocalałych pojazdów używano w armii niemieckiej pod nazwą PzSpWg ZTI 702(f). Część pojazdów przezbrojono poprzez usunięcie wieży i zamontowanie na jej miejscu moździerza 8cm sGrW34, pojazdy te służyły w niemieckich jednostkach okupujących Francję do końca wojny.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • François Vauvillier, 2005, Les Matériels de l'Armée Française 1: Les Automitrailleuses de Reconnaissance tome 1: L'AMR Renault modèle 1933 type VM — ses précurseurs, ses concurrentes et ses dérivées, Histoire & Collections, Paris
  • François Vauvillier, 2005, Les Matériels de l'Armée Française 2: Les Automitrailleuses de Reconnaissance tome 2: L'AMR 35 Renault — ses concurrentes et ses dérivées, Histoire & Collections, Paris
  • Pierre Touzin, 1976, Les Engins Blindés Français Volume 1 1920-1945, Paris: SERA
  • Pierre Touzin, 1979, Les Véhicules Blindés Français 1900-1944, Éditions E.P.A., ISBN 2-85120-094-1
  • Jean-Gabriel Jeudy, 1997, Chars de France, Boulogne: ETAI, ISBN 2-72688-369-9
  • Leland Ness, 2002, Jane's World War II Tanks and Fighting Vehicles — the complete guide, London: HarperCollinsPublishers

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]