AFC–OFC Challenge Cup – Wikipedia, wolna encyklopedia

AFC–OFC Challenge Cup
Dyscyplina

piłka nożna

Organizator rozgrywek

AFC, OFC

Data założenia

2001

Data rozwiązania

2003

Rozgrywki
Liczba drużyn

2

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

 Japonia
2001

Ostatni zwycięzca

 Iran
2003

Najwięcej zwycięstw

 Japonia,  Iran
1 raz

AFC–OFC Challenge Cup – nieistniejące już rozgrywki piłkarskie pomiędzy reprezentacjami - zdobywcami Pucharu Narodów Oceanii oraz Pucharu Azji organizowane co dwa lata przez AFC i OFC.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zapoczątkowany został w 2001 roku przez AFC i OFC jako AFC–OFC Challenge Cup jako następca nieistniejących rozgrywek o Puchar Narodów Afro-Azjatyckich. W turnieju uczestniczyły reprezentacje Japonii jako zdobywca Pucharu Azji 2000 roku oraz Australii jako zdobywca Pucharu Narodów Oceanii 2000. Został rozegrany jeden mecz na japońskim stadionie w Fukuroi. Pierwszy turniej wygrała reprezentacja Japonii.

W 2003 odbyła się kolejna edycja AFC–OFC Challenge Cup. Azję reprezentowała drużyna Iranu jako zwycięzca turnieju piłki nożnej igrzysk azjatyckich w 2002 roku, a Oceanię - Nowa Zelandia jako zdobywca Pucharu Narodów Oceanii 2002. Planowano zorganizować dwumecz 28 marca 2003 w Auckland i 4 kwietnia w Teheranie, jednak przez wojnę w Iraku rozegrano tylko jeden mecz 12 października w Teheranie[1].

Finały[edytuj | edytuj kod]

Rok Gospodarz Finał
Zdobywca Wynik Finalista
2001
Szczegóły
Fukuroi
 Japonia
Japonia
Japonia
3 : 0 Australia
Australia
2003
Szczegóły
Teheran
 Iran

Iran
3 : 0 Nowa Zelandia
Nowa Zelandia

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Lp. Drużyna Mistrz Wicemistrz Lata triumfów
1-2. Japonia Japonia 1 0 2001*
Iran 1 0 2003*
3-4. Australia Australia 0 1
Nowa Zelandia Nowa Zelandia 0 1
* = jako gospodarz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]