61. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji – Wikipedia, wolna encyklopedia

61. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji odbył się w dniach 1−11 września 2004 roku. Imprezę otworzył pokaz amerykańskiego filmu Terminal w reżyserii Stevena Spielberga^[1]^[2]. W konkursie głównym zaprezentowano 22 filmy pochodzące z 13 różnych krajów.

Jury pod przewodnictwem brytyjskiego reżysera Johna Boormana przyznało nagrodę główną festiwalu, Złotego Lwa, brytyjskiemu filmowi Vera Drake w reżyserii Mike’a Leigh. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Grand Prix Jury, przyznano hiszpańskiemu filmowi W stronę morza w reżyserii Alejandra Amenábara^[3]^[4].

Honorowego Złotego Lwa za całokształt twórczości odebrali amerykański reżyser Stanley Donen i nestor portugalskiego kina Manoel de Oliveira^[5]. Galę otwarcia i zamknięcia festiwalu prowadziła włoska aktorka Claudia Gerini^[6]^[7].

Członkowie jury[edytuj | edytuj kod]

Konkurs główny[edytuj | edytuj kod]

John Boorman, brytyjski reżyser − przewodniczący jury^[8]^[9]
Wolfgang Becker, niemiecki reżyser
Mimmo Calopresti, włoski reżyser
Hsu Feng, hongkońska aktorka
Scarlett Johansson, amerykańska aktorka
Spike Lee, amerykański reżyser
Dušan Makavejev, serbski reżyser
Helen Mirren, brytyjska aktorka
Pietro Scalia, włoski montażysta filmowy

Sekcja „Horyzonty”[edytuj | edytuj kod]

Nicolas Philibert, francuski reżyser − przewodniczący jury
Brian Helgeland, amerykański scenarzysta
Fiorella Infascelli, włoska reżyserka

Nagroda im. Luigiego De Laurentiisa[edytuj | edytuj kod]

Mike Figgis, brytyjski reżyser − przewodniczący jury
Shôzô Ichiyama, japoński producent filmowy
Claire Simon, francuska reżyserka

Selekcja oficjalna[edytuj | edytuj kod]

Otwarcie i zamknięcie festiwalu[edytuj | edytuj kod]

	Tytuł	Reżyseria	Kraj produkcji
Otwierający	Terminal	Steven Spielberg	Stany Zjednoczone
Zamykający	Steamboy	Katsuhiro Ōtomo	Japonia

Konkurs główny[edytuj | edytuj kod]

Następujące filmy zostały wyselekcjonowane do udziału w konkursie głównym o Złotego Lwa^[10]:

Tytuł polski	Tytuł oryginalny	Reżyseria	Kraj produkcji
5x2 pięć razy we dwoje	5x2	François Ozon	Francja
Pusty dom	빈집 Bin-jip	Kim Ki-duk	Korea Południowa
Narodziny	Birth	Jonathan Glazer	Wielka Brytania
Klucze do domu	Le chiavi di casa	Gianni Amelio	Włochy
Delivery	Delivery	Nikos Panayotopoulos	Grecja
Low Life	하류인생 Haryu insaeng	Im Kwon-taek	Korea Południowa
Ruchomy zamek Hauru	ハウルの動く城 Hauru no ugoku shiro	Hayao Miyazaki	Japonia
Intruz	L'intrus	Claire Denis	Francja
Café Lumière	珈琲時光 Kôhî jikô	Hou Hsiao-hsien	Japonia
Kraina obfitości	Land of Plenty	Wim Wenders	Stany Zjednoczone
Pracując powoli	Lavorare con lentezza	Guido Chiesa	Włochy
W stronę morza	Mar adentro	Alejandro Amenábar	Hiszpania
Nowe życie	Ovunque sei	Michele Placido	Włochy
Palindromy	Palindromes	Todd Solondz	Stany Zjednoczone
Hotel "Ziemia Obiecana"	הארץ המובטחת Promised Land	Amos Gitaj	Izrael
Królowie i królowa	Rois et reine	Arnaud Desplechin	Francja
Bezpańskie psy	سگ‌های ولگرد Sag-haye velgard	Marzieh Makhmalbaf	Iran
Świat	世界 Shijie	Jia Zhangke	Chiny
Cała zima bez ognia	Tout un hiver sans feu	Greg Zgliński	Szwajcaria
Zdalny dostęp	Удалённый доступ Udaljonnyj dostup	Swietłana Proskurina	Rosja
Vanity Fair. Targowisko próżności	Vanity Fair	Mira Nair	Wielka Brytania
Vera Drake	Vera Drake	Mike Leigh	Wielka Brytania

Pokazy pozakonkursowe[edytuj | edytuj kod]

Następujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych i specjalnych^[11]:

Tytuł polski	Tytuł oryginalny	Reżyseria	Kraj produkcji
Włoski romans	L'amore ritrovato	Carlo Mazzacurati	Włochy
Zakładnik	Collateral	Michael Mann	Stany Zjednoczone
Come inguaiammo il cinema italiano – La vera storia di Franco e Ciccio	Come inguaiammo il cinema italiano – La vera storia di Franco e Ciccio	Daniele Ciprì i Franco Maresco	Włochy
Druhna	La demoiselle d'honneur	Claude Chabrol	Francja
Eros	Eros	Michelangelo Antonioni, Wong Kar-Wai i Steven Soderbergh	Włochy
Marzyciel	Finding Neverland	Marc Forster	Stany Zjednoczone
Kandydat	The Manchurian Candidate	Jonathan Demme	Stany Zjednoczone
Kupiec wenecki	The Merchant of Venice	Michael Radford	Wielka Brytania
Stroiciel	Настройщик Nastrojszczik	Kira Muratowa	Ukraina
Piąte imperium	O Quinto Império - Ontem Como Hoje	Manoel de Oliveira	Portugalia
Il resto di niente	Il resto di niente	Antonietta De Lillo	Włochy
Rybki z ferajny	Shark Tale	Bibo Bergeron, Vicky Jenson i Rob Letterman	Stany Zjednoczone
Ona mnie nienawidzi	She Hate Me	Spike Lee	Stany Zjednoczone
Steamboy	スチームボーイ Suchîmubôi	Katsuhiro Ōtomo	Japonia
Terminal	The Terminal	Steven Spielberg	Stany Zjednoczone
Rzut na matę	柔道龍虎榜 Yau doh lung fu bong	Johnnie To	Hongkong

Sekcja „Horyzonty”[edytuj | edytuj kod]

Następujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach sekcji „Horyzonty”:

Tytuł polski	Tytuł oryginalny	Reżyseria	Kraj produkcji
Agnes i jego bracia	Agnes und seine Brüder	Oskar Roehler	Niemcy
Ambasadorzy szukają ojczyzny	Ambasadori, cautam patrie	Mircea Daneliuc	Rumunia
Criminal – Wielki przekręt	Criminal	Gregory Jacobs	Stany Zjednoczone
Uśpione dziecko	الطفل النائم L'enfant endormi	Yasmine Kassari	Maroko
Rodzina na kółkach	Familia rodante	Pablo Trapero	Argentyna
Żona Gillesa	La femme de Gilles	Frédéric Fonteyne	Belgia
Izo	Izo	Takashi Miike	Japonia
Zuluski list miłosny	Lettre d'amour zoulou	Ramadan Suleman	Południowa Afryka
Lokatorka	A Love Song for Bobby Long	Shainee Gabel	Stany Zjednoczone
Trzy pokoje melancholii	Melancholian 3 huonetta	Pirjo Honkasalo	Finlandia
Świat nie jest taki zły	Un mundo menos peor	Alejandro Agresti	Argentyna
Zły dotyk	Mysterious Skin	Gregg Araki	Stany Zjednoczone
Wnuki	Les petits fils	Ilan Duran Cohen	Francja
Ci, którzy powrócili	Les revenants	Robin Campillo	Francja
Saimir	Saimir	Francesco Munzi	Włochy
Stryker	Stryker	Noam Gonick	Kanada
Widzę to w twoich oczach	Te lo leggo negli occhi	Valia Santella	Włochy
Wiatr od ziemi	Vento di terra	Vincenzo Marra	Włochy
Vital	ヴィタール Vital	Shin’ya Tsukamoto	Japonia
Yesterday	Yesterday	Darrell Roodt	Południowa Afryka

Laureaci nagród[edytuj | edytuj kod]

Konkurs główny[edytuj | edytuj kod]

Złoty Lew

Vera Drake, reż. Mike Leigh

Grand Prix Jury

W stronę morza, reż. Alejandro Amenábar

Srebrny Lew dla najlepszego reżysera

Kim Ki-duk − Pusty dom

Puchar Volpiego dla najlepszej aktorki

Imelda Staunton − Vera Drake

Puchar Volpiego dla najlepszego aktora

Javier Bardem − W stronę morza

Złota Osella za wybitne osiągnięcie techniczne

Studio Ghibli za animację w filmie Ruchomy zamek Hauru

Nagroda im. Marcello Mastroianniego dla początkującego aktora lub aktorki

Marco Luisi i Tommaso Ramenghi − Pracując powoli

Sekcja „Horyzonty”[edytuj | edytuj kod]

Nagroda Główna za najlepszy film

Wnuki, reż. Ilan Duran Cohen
- Wyróżnienie Specjalne: Wiatr od ziemi, reż. Vincenzo Marra

Wybrane pozostałe nagrody[edytuj | edytuj kod]

Nagroda im. Luigiego De Laurentiisa za najlepszy debiut reżyserski

Wielka podróż, reż. Ismaël Ferroukhi
- Wyróżnienie Specjalne: Saimir, reż. Francesco Munzi

Srebrny Lew za najlepszy film krótkometrażowy w sekcji "Corto Cortissimo"

Signe d'appartenance, reż. Kamel Cherif
- Wyróżnienie Specjalne: The Carpenter and His Clumsy Wife, reż. Peter Foott

Nagroda Publiczności w sekcji „Międzynarodowy Tydzień Krytyki”

Wziąć sobie żonę, reż. Ronit Elkabetz i Shlomi Elkabetz

Nagroda Label Europa Cinemas dla najlepszego filmu europejskiego

Koszmar Darwina, reż. Hubert Sauper

Nagroda FIPRESCI

Konkurs główny: Pusty dom, reż. Kim Ki-duk
Sekcja „Horyzonty”: Wiatr od ziemi, reż. Vincenzo Marra

Nagroda im. Francesco Pasinettiego (SNGCI – Narodowego Stowarzyszenia Włoskich Krytyków Filmowych)

Najlepszy włoski film: Klucze do domu, reż. Gianni Amelio
Najlepszy włoski aktor: Kim Rossi Stuart − Klucze do domu
Najlepsza włoska aktorka: Valeria Bruni Tedeschi − 5x2 pięć razy we dwoje
- Wyróżnienie Specjalne za innowacyjność: Wiatr od ziemi, reż. Vincenzo Marra

Nagroda SIGNIS (Międzynarodowej Organizacji Mediów Katolickich)

Cała zima bez ognia, reż. Greg Zgliński
- Wyróżnienie Specjalne: Pusty dom, reż. Kim Ki-duk

Nagroda CICAE (Międzynarodowej Konfederacji Kin Studyjnych)

Żona Gillesa, reż. Frédéric Fonteyne

Nagroda UNESCO

Kraina obfitości, reż. Wim Wenders

Honorowy Złoty Lew za całokształt twórczości

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ‘The Terminal’ launches 61st Venice Film Festival. "Los Angeles Times", 2004-09-02. [dostęp 2021-01-14]. (ang.).
↑ In brief: Spielberg's Terminal opens Venice festival. "The Guardian", 2004-04-29. [dostęp 2021-01-14]. (ang.).
↑ Tadeusz Sobolewski: Smutna Wenecja. "Gazeta Wyborcza", 2004-09-12. [dostęp 2021-01-14]. (pol.).
↑ Paweł Bochenek: Złoty Lew dla "Vera Drake", Festiwal w Wenecji zakończony. Filmweb, 2004-09-12. [dostęp 2021-01-14]. (pol.).
↑ Hollywood stars to revive Venice film fest. ABC News, 2004-09-01. [dostęp 2021-01-14]. (ang.).
↑ Giuseppina Manin: «Madrina a Venezia dopo Sanremo, che paura». "Corriere della Sera". [dostęp 2021-01-14]. (wł.).
↑ Venezia 61: Claudia Gerini presenta, Sophia Loren madrina della premiazione. TrovaCinema, 2004-08-20. [dostęp 2021-01-14]. (wł.).
↑ Sheri Jennings: Boorman leads Lido. "Variety", 2004-07-23. [dostęp 2021-01-14]. (ang.).
↑ Melanie Rodier: Boorman to preside over Venice jury. Screen Daily, 2004-07-26. [dostęp 2020-02-08]. (ang.).
↑ Anthony Kaufman: Venice 2004: Mueller Examines Line-up of Cutting Edge and Classic Contempo Cinema. IndieWire, 2004-08-25. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).
↑ Brian Brooks: Mueller Sets Solid Slate for 61st Venice International Film Festival. IndieWire, 2004-07-30. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Oficjalna strona festiwalu

[1] ‘The Terminal’ launches 61st Venice Film Festival. "Los Angeles Times", 2004-09-02. [dostęp 2021-01-14]. (ang.).

[2] In brief: Spielberg's Terminal opens Venice festival. "The Guardian", 2004-04-29. [dostęp 2021-01-14]. (ang.).

[3] Tadeusz Sobolewski: Smutna Wenecja. "Gazeta Wyborcza", 2004-09-12. [dostęp 2021-01-14]. (pol.).

[4] Paweł Bochenek: Złoty Lew dla "Vera Drake", Festiwal w Wenecji zakończony. Filmweb, 2004-09-12. [dostęp 2021-01-14]. (pol.).

[5] Hollywood stars to revive Venice film fest. ABC News, 2004-09-01. [dostęp 2021-01-14]. (ang.).

[6] Giuseppina Manin: «Madrina a Venezia dopo Sanremo, che paura». "Corriere della Sera". [dostęp 2021-01-14]. (wł.).

[7] Venezia 61: Claudia Gerini presenta, Sophia Loren madrina della premiazione. TrovaCinema, 2004-08-20. [dostęp 2021-01-14]. (wł.).

[8] Sheri Jennings: Boorman leads Lido. "Variety", 2004-07-23. [dostęp 2021-01-14]. (ang.).

[9] Melanie Rodier: Boorman to preside over Venice jury. Screen Daily, 2004-07-26. [dostęp 2020-02-08]. (ang.).

[10] Anthony Kaufman: Venice 2004: Mueller Examines Line-up of Cutting Edge and Classic Contempo Cinema. IndieWire, 2004-08-25. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).

[11] Brian Brooks: Mueller Sets Solid Slate for 61st Venice International Film Festival. IndieWire, 2004-07-30. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

Nagrody w konkursie głównym	Złoty Lew Wielka Nagroda Jury Srebrny Lew dla najlepszego reżysera Nagroda Specjalna Jury Puchar Volpiego Aktor Aktorka Nagroda im. Marcello Mastroianniego Złota Osella
Pozostałe nagrody	Sekcja „Horyzonty” Nagroda im. Luigiego De Laurentiisa Nagroda FIPRESCI Queer Lion Honorowy Złoty Lew
Nagrody nieistniejące	Puchar Mussoliniego Srebrny Lew Puchar Volpiego: Aktor i Aktorka w rolach drugoplanowych
Edycje	1932 (1) 1934 (2) 1935 (3) 1936 (4) 1937 (5) 1938 (6) 1939 (7) 1940 (8) 1941 (9) 1942 (10) 1946 (7) 1947 (8) 1948 (9) 1949 (10) 1950 (11) 1951 (12) 1952 (13) 1953 (14) 1954 (15) 1955 (16) 1956 (17) 1957 (18) 1958 (19) 1959 (20) 1960 (21) 1961 (22) 1962 (23) 1963 (24) 1964 (25) 1965 (26) 1966 (27) 1967 (28) 1968 (29) 1969 (30) 1970 (31) 1971 (32) 1972 (33) 1975 (34) 1976 (35) 1979 (36) 1980 (37) 1981 (38) 1982 (39) 1983 (40) 1984 (41) 1985 (42) 1986 (43) 1987 (44) 1988 (45) 1989 (46) 1990 (47) 1991 (48) 1992 (49) 1993 (50) 1994 (51) 1995 (52) 1996 (53) 1997 (54) 1998 (55) 1999 (56) 2000 (57) 2001 (58) 2002 (59) 2003 (60) 2004 (61) 2005 (62) 2006 (63) 2007 (64) 2008 (65) 2009 (66) 2010 (67) 2011 (68) 2012 (69) 2013 (70) 2014 (71) 2015 (72) 2016 (73) 2017 (74) 2018 (75) 2019 (76) 2020 (77) 2021 (78) 2022 (79) 2023 (80)