54. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji – Wikipedia, wolna encyklopedia

54. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji odbył się w dniach 27 sierpnia – 6 września 1997 roku. Imprezę otworzył pokaz amerykańskiego filmu Przejrzeć Harry’ego w reżyserii Woody’ego Allena^[1]^[2]^[3]. W konkursie głównym zaprezentowano 18 filmów pochodzących z 13 różnych krajów.

Jury pod przewodnictwem nowozelandzkiej reżyserki Jane Campion przyznało nagrodę główną festiwalu, Złotego Lwa, japońskiemu filmowi Hana-bi w reżyserii Takeshiego Kitano. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Nagrodę Specjalną Jury, przyznano włoskiemu filmowi Ból dorastania w reżyserii Paolo Virzìego^[4]^[5].

Honorowego Złotego Lwa za całokształt twórczości otrzymali francuski aktor Gérard Depardieu, amerykański reżyser Stanley Kubrick oraz włoska aktorka Alida Valli^[6]^[7].

Członkowie jury[edytuj | edytuj kod]

Konkurs główny[edytuj | edytuj kod]

Jane Campion, nowozelandzka reżyserka − przewodnicząca jury^[8]^[9]
Ronald Bass, amerykański scenarzysta
Véra Belmont, francuska reżyserka i producentka filmowa
Peter Buchka, niemiecki krytyk filmowy
Nana Dżordżadze, gruzińska reżyserka
Idrissa Ouédraogo, burkiński reżyser
Charlotte Rampling, brytyjska aktorka
Francesco Rosi, włoski reżyser
Shin’ya Tsukamoto, japoński reżyser

Sekcja „Corto Cortissimo”[edytuj | edytuj kod]

Marco Bellocchio, włoski reżyser − przewodniczący jury
Olivier Assayas, francuski reżyser
Clare Peploe, brytyjska scenarzystka

Selekcja oficjalna[edytuj | edytuj kod]

Konkurs główny[edytuj | edytuj kod]

Następujące filmy zostały wyselekcjonowane do udziału w konkursie głównym o Złotego Lwa^[10]^[11]:

Tytuł polski	Tytuł oryginalny	Reżyseria	Kraj produkcji
Chińska szkatułka	Chinese Box	Wayne Wang	Stany Zjednoczone
Zaślepiona	A ciegas	Daniel Calparsoro	Hiszpania
Śmiertelnik w windzie	Combat de fauves	Benoît Lamy	Belgia
Wokół księżyców między ziemią a morzem	Giro di lune tra terra e mare	Giuseppe M. Gaudino	Włochy
Hana-bi	はなび Hana-bi	Takeshi Kitano	Japonia
Historie miłosne	Historie miłosne	Jerzy Stuhr	Polska
Ostatni przyjaciel	The Informant	Jim McBride	Irlandia
Czyszczenie na sucho	Nettoyage à sec	Anne Fontaine	Francja
Niagara, Niagara	Niagara, Niagara	Bob Gosse	Stany Zjednoczone
Ta jedna noc	One Night Stand	Mike Figgis	Stany Zjednoczone
Kości	Ossos	Pedro Costa	Portugalia
Ostryga i wiatr	A Ostra e o Vento	Walter Lima Jr.	Brazylia
Ból dorastania	Ovosodo	Paolo Virzì	Włochy
Siódme niebo	Le septième ciel	Benoît Jacquot	Francja
Wezuwianie	I vesuviani	Pappi Corsicato, Antonio Capuano, Antonietta De Lillo, Stefano Incerti i Mario Martone	Włochy
Zimowy gość	The Winter Guest	Alan Rickman	Wielka Brytania
Złodziej	Вор Wor	Pawieł Czuchraj	Rosja
Zachowaj spokój	有话好好说 You hua hao hao shuo	Zhang Yimou	Chiny

Pokazy pozakonkursowe[edytuj | edytuj kod]

Następujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych i specjalnych:

Tytuł polski	Tytuł oryginalny	Reżyseria	Kraj produkcji
Prywatne piekło	Affliction	Paul Schrader	Stany Zjednoczone
Air Force One	Air Force One	Wolfgang Petersen	Stany Zjednoczone
Cop Land	Cop Land	James Mangold	Stany Zjednoczone
Kłamca	Deceiver	Jonas Pate i Josh Pate	Stany Zjednoczone
Przejrzeć Harry’ego	Deconstructing Harry	Woody Allen	Stany Zjednoczone
Playback	Héroïnes	Gérard Krawczyk	Francja
Markiza	Marquise	Véra Belmont	Francja
Mutant	Mimic	Guillermo del Toro	Stany Zjednoczone
Podróż panny młodej	Il viaggio della sposa	Sergio Rubini	Włochy

Laureaci nagród[edytuj | edytuj kod]

Konkurs główny[edytuj | edytuj kod]

Złoty Lew

Hana-bi, reż. Takeshi Kitano

Nagroda Specjalna Jury

Ból dorastania, reż. Paolo Virzì

Puchar Volpiego dla najlepszej aktorki

Robin Tunney − Niagara, Niagara

Puchar Volpiego dla najlepszego aktora

Wesley Snipes − Ta jedna noc

Złota Osella za najlepszy scenariusz

Anne Fontaine i Gilles Taurand − Czyszczenie na sucho

Złota Osella za najlepsze zdjęcia

Emmanuel Machuel − Kości

Złota Osella za najlepszą muzykę

Graeme Revell − Chińska szkatułka

Wybrane pozostałe nagrody[edytuj | edytuj kod]

Nagroda im. Luigiego De Laurentiisa za najlepszy debiut reżyserski

Umrzeć za Tano, reż. Roberta Torre

Złoty Medal Przewodniczącego Senatu Włoch

Złodziej, reż. Pawieł Czuchraj

Nagroda FIPRESCI

Konkurs główny: Historie miłosne, reż. Jerzy Stuhr
Sekcje paralelne: Okrągły tydzień, reż. Shane Meadows
- Wyróżnienie Specjalne: Gummo, reż. Harmony Korine

Nagroda im. Francesco Pasinettiego (SNGCI – Narodowego Stowarzyszenia Włoskich Krytyków Filmowych)

Najlepszy włoski film: Wokół księżyców między ziemią a morzem, reż. Giuseppe M. Gaudino
Najlepszy włoski aktor: Edoardo Gabbriellini − Ból dorastania
Najlepsza włoska aktorka: Emma Thompson − Zimowy gość (koprodukcja)

Nagroda OCIC (Międzynarodowej Katolickiej Organizacji ds. Filmu i Sztuk Audiowizualnych)

Zimowy gość, reż. Alan Rickman
- Wyróżnienie Specjalne: Historie miłosne, reż. Jerzy Stuhr / Tunezyjki, reż. Nouri Bouzid

Nagroda UNICEF-u

Złodziej, reż. Pawieł Czuchraj

Nagroda UNESCO

Przedziwna historia ścieżki dźwiękowej, reż. Francesca Archibugi

Honorowy Złoty Lew za całokształt twórczości

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ David Rooney: H’wood heads for Venice. "Variety", 1997-12-01. [dostęp 2019-01-11]. (ang.).
↑ Daniele Heymann: 1997 Venice Film Festival Diaries: Report #1. Film Scouts. [dostęp 2021-06-20]. (ang.).
↑ Olivier Seguret: 54e Mostra. Ouvert hier par Woody Allen, le rendez-vous cinématographique de Venise se veut plus ouvert mais aussi plus élitiste. La Mostra s'annonce sans strass. Deconstructing Harry de Woody Allen.. "Libération", 1997-08-28. [dostęp 2021-06-20]. (fr.).
↑ Harlan Kennedy: Venice Film Festival 1997: the 54th Venice Film Festival. Film Comment. [dostęp 2019-01-11]. (ang.).
↑ ‘Hana-Bi’ Wins at Venice. "Los Angeles Times", 1997-09-08. [dostęp 2021-06-20]. (ang.).
↑ David Rooney: Woody twofer opens Venice. "Variety", 1997-08-28. [dostęp 2019-01-11]. (ang.).
↑ Roderick Conway Morris: Venice Festival Won't Shun the Hollywood Glitz. "International Herald Tribune", 1997-08-27. [dostęp 2021-06-20]. (ang.).
↑ David Rooney: ‘Hana-bi’ gets gold at Venice. "Variety", 1997-09-08. [dostęp 2019-01-11]. (ang.).
↑ Juries for the 1990s. Carnival of Venice. [dostęp 2021-05-03]. (ang.).
↑ Richard Boudreaux: A Dearth in Venice. "Los Angeles Times", 1997-08-27. [dostęp 2021-06-20]. (ang.).
↑ Rex Weiner: Dog days dog Venice opener. "Variety", 1997-08-29. [dostęp 2021-06-20]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Oficjalna strona festiwalu

[1] David Rooney: H’wood heads for Venice. "Variety", 1997-12-01. [dostęp 2019-01-11]. (ang.).

[2] Daniele Heymann: 1997 Venice Film Festival Diaries: Report #1. Film Scouts. [dostęp 2021-06-20]. (ang.).

[3] Olivier Seguret: 54e Mostra. Ouvert hier par Woody Allen, le rendez-vous cinématographique de Venise se veut plus ouvert mais aussi plus élitiste. La Mostra s'annonce sans strass. Deconstructing Harry de Woody Allen.. "Libération", 1997-08-28. [dostęp 2021-06-20]. (fr.).

[4] Harlan Kennedy: Venice Film Festival 1997: the 54th Venice Film Festival. Film Comment. [dostęp 2019-01-11]. (ang.).

[5] ‘Hana-Bi’ Wins at Venice. "Los Angeles Times", 1997-09-08. [dostęp 2021-06-20]. (ang.).

[6] David Rooney: Woody twofer opens Venice. "Variety", 1997-08-28. [dostęp 2019-01-11]. (ang.).

[7] Roderick Conway Morris: Venice Festival Won't Shun the Hollywood Glitz. "International Herald Tribune", 1997-08-27. [dostęp 2021-06-20]. (ang.).

[8] David Rooney: ‘Hana-bi’ gets gold at Venice. "Variety", 1997-09-08. [dostęp 2019-01-11]. (ang.).

[9] Juries for the 1990s. Carnival of Venice. [dostęp 2021-05-03]. (ang.).

[10] Richard Boudreaux: A Dearth in Venice. "Los Angeles Times", 1997-08-27. [dostęp 2021-06-20]. (ang.).

[11] Rex Weiner: Dog days dog Venice opener. "Variety", 1997-08-29. [dostęp 2021-06-20]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

Nagrody w konkursie głównym	Złoty Lew Wielka Nagroda Jury Srebrny Lew dla najlepszego reżysera Nagroda Specjalna Jury Puchar Volpiego Aktor Aktorka Nagroda im. Marcello Mastroianniego Złota Osella
Pozostałe nagrody	Sekcja „Horyzonty” Nagroda im. Luigiego De Laurentiisa Nagroda FIPRESCI Queer Lion Honorowy Złoty Lew
Nagrody nieistniejące	Puchar Mussoliniego Srebrny Lew Puchar Volpiego: Aktor i Aktorka w rolach drugoplanowych
Edycje	1932 (1) 1934 (2) 1935 (3) 1936 (4) 1937 (5) 1938 (6) 1939 (7) 1940 (8) 1941 (9) 1942 (10) 1946 (7) 1947 (8) 1948 (9) 1949 (10) 1950 (11) 1951 (12) 1952 (13) 1953 (14) 1954 (15) 1955 (16) 1956 (17) 1957 (18) 1958 (19) 1959 (20) 1960 (21) 1961 (22) 1962 (23) 1963 (24) 1964 (25) 1965 (26) 1966 (27) 1967 (28) 1968 (29) 1969 (30) 1970 (31) 1971 (32) 1972 (33) 1975 (34) 1976 (35) 1979 (36) 1980 (37) 1981 (38) 1982 (39) 1983 (40) 1984 (41) 1985 (42) 1986 (43) 1987 (44) 1988 (45) 1989 (46) 1990 (47) 1991 (48) 1992 (49) 1993 (50) 1994 (51) 1995 (52) 1996 (53) 1997 (54) 1998 (55) 1999 (56) 2000 (57) 2001 (58) 2002 (59) 2003 (60) 2004 (61) 2005 (62) 2006 (63) 2007 (64) 2008 (65) 2009 (66) 2010 (67) 2011 (68) 2012 (69) 2013 (70) 2014 (71) 2015 (72) 2016 (73) 2017 (74) 2018 (75) 2019 (76) 2020 (77) 2021 (78) 2022 (79) 2023 (80)