45. ceremonia wręczenia Oscarów – Wikipedia, wolna encyklopedia

45. ceremonia rozdania Oscarów odbyła się 27 marca 1973 roku w Dorothy Chandler Pavilion w Los Angeles. Gospodarzami byli Carol Burnett, Michael Caine, Charlton Heston i Rock Hudson.

Wykonawcy piosenek[edytuj | edytuj kod]

• „Ben” – Michael Jackson
• „Come Follow, Follow Me” – The Springfield Revival
• „Marmalade, Molasses and Honey” – Glen Campbell & The Mike Curb Congregation
• „The Morning After” – Connie Stevens
• „Strange Are the Ways of Love” – Diahann Carroll

Lista zwycięzców[edytuj | edytuj kod]

Najlepszy film[edytuj | edytuj kod]

• Albert S. Ruddy – Ojciec chrzestny
• Cy Feuer – Kabaret
• John Boorman – Uwolnienie
• Robert B. Radnitz – Sounder
• Bengt Forslund – Emigranci

Najlepszy aktor[edytuj | edytuj kod]

• Marlon Brando – Ojciec chrzestny (w jego imieniu odebrania nagrody odmówiła Sacheen Littlefeather)
• Peter O’Toole – Wyższe sfery
• Michael Caine – Detektyw
• Laurence Olivier – Detektyw
• Paul Winfield – Sounder

Najlepszy aktor drugoplanowy[edytuj | edytuj kod]

• Joel Grey – Kabaret
• James Caan – Ojciec chrzestny
• Robert Duvall – Ojciec chrzestny
• Al Pacino – Ojciec chrzestny
• Eddie Albert – Kid złamane serce

Najlepsza aktorka[edytuj | edytuj kod]

• Liza Minnelli – Kabaret
• Diana Ross – Lady śpiewa bluesa
• Cicely Tyson – Sounder
• Maggie Smith – Podróże z moją ciotką
• Liv Ullmann – Emigranci

Najlepsza aktorka drugoplanowa[edytuj | edytuj kod]

• Eileen Heckart – Motyle są wolne
• Susan Tyrrell – Zachłanne miasto
• Jeannie Berlin – Kid złamane serce
• Geraldine Page – Pete i Tillie
• Shelley Winters – Tragedia „Posejdona”

Najlepsza scenografia i dekoracje wnętrz[edytuj | edytuj kod]

• Rolf Zehetbauer, Jurgen Kiebach i Herbert Strabel – Kabaret
• Carl Anderson, Reg Allen – Lady śpiewa bluesa
• William J. Creber, Raphael Bretton – Tragedia „Posejdona”
• John Box, Gil Parrondo, Robert W. Laing – Podróże z moją ciotką
• Donald M. Ashton, Geoffrey Drake, John Graysmark, William Hutchinson, Peter James – Młody Winston

Najlepsze zdjęcia[edytuj | edytuj kod]

• Geoffrey Unsworth – Kabaret
• Harry Stradling Jr. – 1776
• Charles Lang – Motyle są wolne
• Harold E. Stine – Tragedia „Posejdona”
• Douglas Slocombe – Podróże z moją ciotką

Najlepsze kostiumy[edytuj | edytuj kod]

• Anthony Powell – Podróże z moją ciotką
• Anna Hill Johnstone – Ojciec chrzestny
• Bob Mackie, Ray Aghayan, Norma Koch – Lady śpiewa bluesa
• Paul Zastupnevich – Tragedia „Posejdona”
• Anthony Mendleson – Młody Winston

Najlepsza reżyseria[edytuj | edytuj kod]

• Bob Fosse – Kabaret
• John Boorman – Uwolnienie
• Francis Ford Coppola – Ojciec chrzestny
• Joseph L. Mankiewicz – Detektyw
• Jan Troell – Emigranci

Pełnometrażowy film dokumentalny[edytuj | edytuj kod]

• Howard Smith i Sarah Kernochan - Morjoe
• Bert Haanstra - Bij de beesten af
• Marvin Worth, Arnold Perl - Malcolm X
• Robert Hendrickson, Laurence Merrick - Manson
• Eckehard Munck - The Silent Revolution

Krótkometrażowy film dokumentalny[edytuj | edytuj kod]

• Charles Huguenot van der Linden i Martina Huguenot van der Linden - This Tiny World
• Peter Schamoni - Hundertwassers Regentag
• Giorgio Treves - K-Z
• Tadeusz Jaworski - Selling Out
• Humphrey Swingler - The Tide of Traffic

Najlepszy montaż[edytuj | edytuj kod]

• David Bretherton – Kabaret
• Tom Priestley – Uwolnienie
• William H. Reynolds i Peter Zinner – Ojciec chrzestny
• Frank P. Keller i Fred W. Berger – Diamentowa gorączka
• Harold F. Kress – Tragedia „Posejdona”

Najlepszy film nieangielskojęzyczny[edytuj | edytuj kod]

•  Francja: Luis Buñuel – Dyskretny urok burżuazji
•  ZSRR: Stanisław Rostocki – Tak tu cicho o zmierzchu...
•  Izrael: Mosze Mizrachi – Ani Ohev Otach Rosa
•  Hiszpania: Jaime de Armiñán – Moja kochana panienka
•  Szwecja: Jan Troell – Osadnicy

Najlepsza muzyka w dramacie[edytuj | edytuj kod]

• Charles Chaplin, Raymond Rasch i Larry Russell – Światła rampy
• Nino Rota – Ojciec chrzestny (zdyskwalifikowany)
• John Williams – Obrazy
• Buddy Baker – Napoleon i Samantha
• John Williams – Tragedia „Posejdona”
• John Addison – Detektyw

Najlepsza adaptacja muzyki[edytuj | edytuj kod]

• Ralph Burns – Kabaret
• Gil Askey – Lady śpiewa bluesa
• Laurence Rosenthal – Człowiek z La Manchy

Najlepsza piosenka[edytuj | edytuj kod]

• Al Kasha i Joel Hirschhorn – „The Morning After” z filmu Tragedia „Posejdona”
• Walter Scharf, Don Black – „Ben” z filmu Ben
• Maurice Jarre, Alan Bergman, Marilyn Bergman – „Marmalade, Molasses and Honey” z filmu Sędzia z Teksasu
• Fred Karlin, Marsha Karlin – „Come Follow, Follow Me” z filmu The Little Ark
• Sammy Fain, Paul Francis Webster – „Strange Are the Ways of Love” z filmu The Stepmother

Najlepszy dźwięk[edytuj | edytuj kod]

• Robert Knudson i David Hildyard – Kabaret
• Arthur Piantadosi, Charles T. Knight – Motyle są wolne
• Richard Portman, Gene S. Cantamessa – Kandydat
• Charles Grenzbach, Richard Portman, Christopher Newman – Ojciec chrzestny
• Theodore Soderberg, Herman Lewis – Tragedia „Posejdona”

Najlepsze efekty specjalne (Nagroda Specjalna)[edytuj | edytuj kod]

• L. B. Abbott i A. D. Flowers – Tragedia „Posejdona”

Krótkometrażowy film animowany[edytuj | edytuj kod]

• Richard Williams – A Cristmas Carol
• Bob Godfrey - Kama Sutra Rides Again
• Nedeljko Dragic - Tup Tup

Krótkometrażowy film aktorski[edytuj | edytuj kod]

• Richard Barclay - Norman Rockwell's World... An American Dream
• Ron Satlof, Raynold Gideon - Frog Story
• David Adams - Solo

Najlepszy scenariusz oryginalny[edytuj | edytuj kod]

• Jeremy Larner – Kandydat
• Luis Buñuel, Jean-Claude Carrière – Dyskretny urok burżuazji
• Terence McCloy, Chris Clark, Suzanne De Passe – Lady śpiewa bluesa
• Louis Malle – Szmery w sercu
• Carl Foreman – Młody Winston

Najlepszy scenariusz adaptowany[edytuj | edytuj kod]

• Mario Puzo i Francis Ford Coppola – Ojciec chrzestny
• Jay Presson Allen – Kabaret
• Julius J. Epstein – Pete i Tillie
• Lonne Elder III – Sounder
• Jan Troell, Bengt Forslund – Emigranci

Oscar Honorowy[edytuj | edytuj kod]

• Charles Boren – za związkach zawodowych pracowników przemysłu filmowego
• Edward G. Robinson – za całokształt pracy aktorskiej

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Informacje o ceremonii (ang.)