2 Pawłogradzki Pułk Lejb-Huzarski – Wikipedia, wolna encyklopedia

2 Pawłogradzki Pułk Lejb-Huzarski
2-й лейб-гусарский Павлоградский полк
Ilustracja
Huzarzy pułku
Historia
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

kawaleria

Aleksander III Romanowszef 2 Pułku Lejb-Huzarskiego Pawłogradzkiego
Aleksander Władymirowicz Rozen III, dowódca pułku 1806-1810

2 Pawłogradzki Pułk Lejb-Huzarski Imperatora Aleksandra III (ros. 2-й лейб-гусарский Павлоградский императора Александра III полк) – oddział kawalerii okresu Imperium Rosyjskiego.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Sformowany 9 czerwca 1764 za panowania carycy Katarzyny II Wielkiej. Święto pułkowe: 26 listopada. Dyslokacja w 1914: Suwałki.

Pułk został rozformowany w 1918. Po zakończeniu I wojny światowej w koszarach 2 Pułku Lejb-Huzarskiego Pawłogradzkiego stacjonował polski 3 pułk Szwoleżerów Mazowieckich.

Nazwa pułku[edytuj | edytuj kod]

Wielokrotnie przemianowywany. Swój rodowód wywodził od Pawłogradzkiego Lekkonnego Pułku sformowanego z Dnieprowskiego i Jekatierinosławskiego (dawniej Donieckiego) Pułku Pikinierów.

W 1796 został przemianowany na Huzarski Pułk Boura (od nazwiska dowódcy), w 1801 na Pawłogradzki Pułk Huzarski, wreszcie 25 marca 1864 na 2 Pawłogradzki Pułk Lejb-Huzarski.

W 1882 wprowadzono reformę ujednolicającą organizację rosyjskiej kawalerii i pułk został przemianowany na 6 Pawłogradzki Pułk Lejb-Dragoński .

W 1907 wprowadzono kolejną reformę. Powrócono do wcześniejszej organizacji kawalerii, czyli do podziału na pułki huzarskie, dragońskie, ułańskie i kozackie. Jednostka otrzymała wówczas nazwę: 2 Pułk Lejb-Huzarski Pawłogradzki Imperatora Aleksandra III.

Pułk z okresu wojen napoleońskich upamiętnił Lew Tołstoj w epizodach narodowej epopei Wojna i pokój, jako jednostkę kawalerii, w której służy młody hrabia Rostow.

Przyporządkowanie 1 stycznia 1914[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy pułku[edytuj | edytuj kod]

  • książę Władimir Pietrowicz Dołgorukow, 1795-?
  • Bartłomiej Konstantynowicz Giżyckij, 16.06.1798-12.10.1799
  • Pietr Klaudiewicz Mysin-Puszkin, 30.10.1799-04.03.1800
  • Jakow Iwanowicz Tysenhausen, 09.07.1800-10.11.1802
  • Siemion Dawidowicz Panczylidzew II, 09.01.1803-23.07.1806
  • Aleksander Władimirowicz Rozen III, 09.12.1806-11.08.1810
  • Spiridon Eristowicz Żewahow,03.12.1810-01.09.1814
  • Andriej Własiewicz Kochanow, 01.06.1815-11.11.1819
  • baron Ofenberg, 1819
  • Jegor Iwanowicz Paszkow, 1.10.1827-25.12.1832
  • Leonid Aleksandrowicz Tatiszczew, 1845
  • Georgij Georgijewicz Emmanuel, 1860-3.11.1863
  • Władimir Aleksandrowicz Suchomlinow, 25.11.1884-10.01.1886
  • Lew Władimirowicz de Witt, 23.12.1902-31.03.1904
  • Pietr Michajłowicz hr. Stenbok, 1908-1911
  • Aleksandr Aleksandrowicz Abaleszew, 17.12.1911-24.12.1913
  • Władimir Pietrowicz Agapiejew 1915
  • Aleksandr Aleksandrowicz Toll, w czasie I wojny światowej

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Raspisanije suchoputnych wojsk 1836 – 1914, Petersburg 1914.
  • Wiesław Caban, Służba rekrutów Królestwa Polskiego w armii carskiej w latach 1831-1873, Warszawa 2001, ISBN 83-7181-209-4.
  • A. A. Kersnowski, Istorija russkoj armii, Moskwa 1994.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]