14 Armia (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

14 Armia
14. Armee
ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1939, 1943

Rozformowanie

1939, 1945

Tradycje
Kontynuacja

12 Armia

Dowódcy
Pierwszy

Wilhelm List

Ostatni

Joachim Lemelsen

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Podległość

Grupa Armii Południe

14 Armia (niem. 14. Armee Oberkommando) – jedna z niemieckich armii, uczestniczyła w agresji na Polskę i w walkach z wojskami aliantów zachodnich we Włoszech.

Formowanie i walki[edytuj | edytuj kod]

Utworzona 1 sierpnia 1939 roku w Wiedniu. W czasie agresji na Polskę dowodzona była przez gen. Wilhelma Lista i wchodziła w skład Grupy Armii Południe[1]. Atakując oddziały Armii Kraków wspierana była przez 2 dywizje słowackie[2]. Żołnierze 8 Dywizji Piechoty należącej do 14 Armii po zajęciu Katowic zamordowali 80 osób w parku Kościuszki[3]. Po zakończeniu działań w październiku 1939 przerzucona na zachód i przemieniona w 12 Armię. Ponownie utworzona w listopadzie 1943 roku, walczyła na terenie Włoch w składzie Grupy Armii C aż do 2 maja 1945 roku, kiedy to skapitulowała.

Dowódcy armii[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Skład we wrześniu 1939[1]
Skład w maju 1944[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]