110 Eskadra IAF – Wikipedia, wolna encyklopedia

110 Eskadra
Abi-rei Ha-Tsa-fon
ilustracja
Historia
Państwo

 Izrael

Sformowanie

1953

Działania zbrojne
kryzys sueski, wojna sześciodniowa, II wojna libańska
Organizacja
Dyslokacja

Ramat Dawid

Rodzaj sił zbrojnych

Siły Powietrzne Izraela

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

110 Eskadra (hebr. Abi-rei Ha-Tsa-fon, Rycerze Północy) – myśliwska eskadra Sił Powietrznych Izraela, bazująca w Ramat Dawid w Izraelu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Eskadra została sformowana w 1953 i składała się z 20 samolotów myśliwsko-bombowych Mosquito FB.6 i 1 szkolno-treningowego Mosquito T III, które otrzymano od brytyjskiej marynarki[1]. Eskadra bazowała wówczas w bazie lotniczej Hatzor. W 1955 otrzymano kolejnych 14 samolotów w wersji Mosquito TR.33. Mosquito były wykorzystywane jako samoloty bombowe podczas Kryzysu sueskiego w 1956. Między innymi dostarczały bezpośredniego wsparcia powietrznego siłom lądowym, bombardowały cele w Strefie Gazy oraz zatrzymały nacierającą egipską kolumnę pancerną w pobliżu El Arish na Półwyspie Synaj. Po zakończeniu wojny przestarzałe Mosquito wycofano ze służby[2].

8 sierpnia 1957 eskadrę przeniesiono do bazy lotniczej Ramat Dawid i wyposażono w 19 samolotów myśliwsko-bombardujących Vautour IIA-1. W 1958 dodano 4 samoloty w wersji Vautour IIBR, a w 1963 kolejnych 6 samolotów w wersji Vautour IIN. Dodatkowo w 1962 do eskadry dołączono 9 samolotów myśliwskich w wersjach rozpoznawczych Gloster Meteor. Bombowce Vautour zostały po raz pierwszy użyte bojowo 13 listopada 1964, podczas bombardowania pozycji syryjskiej artylerii na Wzgórzach Golan. Podczas Wojny sześciodniowej w 1967 bombowce eskadry wzięły udział w bombardowaniu egipskich lotnisk w Abu Sueir i Beni Sueif. Ogółem podczas tej wojny stracono 5 własnych samolotów[1].

W 1971 przeprowadzono wymianę samolotów w eskadrze na 26 samolotów szturmowych A-4H Skyhawk. W październiku 1973 dodano jeszcze 6 samolotów w wersji A-4E Skyhawk. W 1977 przeprowadzono kolejną wymianę samolotów, wprowadzając do służby 24 samoloty szturmowe A-4N Skyhawk[1].

W styczniu 1981 eskadra zaczęła używać 28 samolotów wielozadaniowych F-16A/B[1]. W czerwcu 1981 cztery samoloty F-16 ze 110 Eskadry wzięły udział w zbombardowaniu i zniszczeniu irackiego reaktora jądrowego w Osirak[3].

W 1988 maszyny F-16A/B zastąpiono 28 samolotami F-16C. W 1991 dodano jeszcze 2 samoloty F-16D. Począwszy od 2005 eskadra używa jedynie maszyn F-16C[2]. Podczas Drugiej wojny libańskiej w 2006 samoloty 110 Eskadry wzięły udział w bombardowaniu celów Hezbollahu w południowym Libanie[4].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Na wyposażeniu 110 Eskadry znajdują się następujące samoloty:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Ciel de Gloire: Squadron 110 – IAF/IDF "Abi-rei Ha-Tsa-fon" The Knights of the North Squadron. [dostęp 2008-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-02)]. (ang.).
  2. a b Global Security: 110 Squadron – The Knights of The North. [dostęp 2008-08-27]. (ang.).
  3. Timothy L. H. McCormack: Self-Defense in International Law: The Israeli Raid on the Iraqi Nuclear Reactor. ISBN 978-0-312-16279-5.
  4. Richard M Bennett, Asia Times: Troops poised for ground offensive. [dostęp 2008-08-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]