(1862) Apollo – Wikipedia, wolna encyklopedia

(1862) Apollo
ilustracja
Odkrywca

Karl Reinmuth

Data odkrycia

24 maja 1932

Numer kolejny

1862

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Grupa Apolla
NEO

Półoś wielka

1,4713 au

Mimośród

0,5598

Peryhelium

0.6474 au

Aphelium

2,2940 au

Okres obiegu
wokół Słońca

1 rok 287 dni 17 godzin

Średnia prędkość

24,53 km/s

Inklinacja

6,35°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

ok. 1 – 1,7 km

Masa

5,1×1012? kg

Średnia gęstość

2,0? g/cm3

Okres obrotu

(3 h 4 min) h

Albedo

0,21

Jasność absolutna

16,23m

Typ spektralny

Typ Q

Średnia temperatura powierzchni

~222 K

Satelity naturalne

1 – S/2005 (1862) 1

(1862) Apolloplanetoida typu Apollo, od której wzięła nazwę cała grupa tych ciał niebieskich (grupa planetoid Apolla).

Odkrycie[edytuj | edytuj kod]

Planetoida została odkryta 24 maja 1932 w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez niemieckiego astronoma Karla Wilhelma Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od Apolla, boga piękna, światła i życia w mitologii greckiej. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1862) 1932 HA.

Orbita[edytuj | edytuj kod]

Orbita (1862) Apollo nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 6,35°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 1 rok i 288 dni, krążąc w średniej odległości 1,47 j.a. od Słońca. Mimośród orbity tej planetoidy to 0,559.

Charakterystyczną cechą trajektorii Apolla jest częste przechodzenie w pobliżu Ziemi; asteroida ta zalicza się do obiektów typu NEO, potencjalnie zagrażających naszej planecie. W swej drodze wokół Słońca Apollo przecina orbitę ziemską i w peryhelium znajduje się bliżej Słońca niż Ziemia.

Właściwości fizyczne[edytuj | edytuj kod]

Jest to obiekt skalny o niewielkich rozmiarach (jego średnica wynosi ok. 1,7 km) i nieregularnym kształcie. Średnia gęstość tej planetoidy to 2,0 g/cm³, jej obrót wokół własnej osi trwa 3,065 godziny. Apollo ma jasność absolutną wynoszącą 16,23m, a albedo 0,21, zalicza się on do planetoid typu Q.

Satelita planetoidy[edytuj | edytuj kod]

Planetoida ta posiada maleńkiego satelitę S/2005 (1862) 1 (oznaczenie prowizoryczne). Ma on rozmiary zaledwie ok. 80 m i krąży w odległości 3 km od głównego składnika. Został on zidentyfikowany podczas obserwacji radarowych wykonanych przez radioteleskop w Obserwatorium Arecibo w Portoryko pomiędzy 29 października a 2 listopada 2005 roku.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]