(1862) Apollo – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 24 maja 1932 |
Numer kolejny | 1862 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 1,4713 au |
Mimośród | 0,5598 |
Peryhelium | 0.6474 au |
Aphelium | 2,2940 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 1 rok 287 dni 17 godzin |
Średnia prędkość | 24,53 km/s |
Inklinacja | 6,35° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | ok. 1 – 1,7 km |
Masa | 5,1×1012? kg |
Średnia gęstość | 2,0? g/cm3 |
Okres obrotu | (3 h 4 min) h |
Albedo | 0,21 |
Jasność absolutna | 16,23m |
Typ spektralny | |
Średnia temperatura powierzchni | ~222 K |
Satelity naturalne | 1 – S/2005 (1862) 1 |
(1862) Apollo – planetoida typu Apollo, od której wzięła nazwę cała grupa tych ciał niebieskich (grupa planetoid Apolla).
Odkrycie[edytuj | edytuj kod]
Planetoida została odkryta 24 maja 1932 w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez niemieckiego astronoma Karla Wilhelma Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od Apolla, boga piękna, światła i życia w mitologii greckiej. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1862) 1932 HA.
Orbita[edytuj | edytuj kod]
Orbita (1862) Apollo nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 6,35°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 1 rok i 288 dni, krążąc w średniej odległości 1,47 j.a. od Słońca. Mimośród orbity tej planetoidy to 0,559.
Charakterystyczną cechą trajektorii Apolla jest częste przechodzenie w pobliżu Ziemi; asteroida ta zalicza się do obiektów typu NEO, potencjalnie zagrażających naszej planecie. W swej drodze wokół Słońca Apollo przecina orbitę ziemską i w peryhelium znajduje się bliżej Słońca niż Ziemia.
Właściwości fizyczne[edytuj | edytuj kod]
Jest to obiekt skalny o niewielkich rozmiarach (jego średnica wynosi ok. 1,7 km) i nieregularnym kształcie. Średnia gęstość tej planetoidy to 2,0 g/cm³, jej obrót wokół własnej osi trwa 3,065 godziny. Apollo ma jasność absolutną wynoszącą 16,23m, a albedo 0,21, zalicza się on do planetoid typu Q.
Satelita planetoidy[edytuj | edytuj kod]
Planetoida ta posiada maleńkiego satelitę S/2005 (1862) 1 (oznaczenie prowizoryczne). Ma on rozmiary zaledwie ok. 80 m i krąży w odległości 3 km od głównego składnika. Został on zidentyfikowany podczas obserwacji radarowych wykonanych przez radioteleskop w Obserwatorium Arecibo w Portoryko pomiędzy 29 października a 2 listopada 2005 roku.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- (1862) Apollo w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1862) Apollo w bazie Minor Planet Center (ang.)