French
DeutschŻywocice (Hawierzów) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Część miasta Hawierzowa | |
.JPG) Pomnik tragedii żywocickiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| W granicach Hawierzowa | 1960 |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy | 736 01 |
Położenie na mapie Hawierzowa  | |
Położenie na mapie Czech  | |
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego  | |
 49°46′08″N 18°28′35″E/49,768889 18,476389 | |
Żywocice (czes. ⓘŽivotice, niem. Žywotitz, Zywotitz, dawniej Ziwotitz) – część miasta Hawierzowa w kraju morawsko-śląskim, w powiecie Karwina w Czechach. Położona jest na południowo-wschodnim skraju miasta, niedaleko Zalewu Cierlickiego. Leży we wschodniej części gminy katastralnej Bludovice. W 2009 liczba mieszkańców wynosiła 1133[1], zaś w 2010 odnotowano 379 adresów[2].
W Żywocicach znajduje się cmentarz ewangelicki.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka pochodzi z 1450 roku jako Ziboticze[3][4]. Według austriackiego spisu ludności z 1910 roku Żywocice miały 606 mieszkańców, z czego 602 było polsko- a 4 (0,7%) niemieckojęzycznymi, 262 (43,2%) było katolikami, 336 (55,4%) ewangelikami a 8 (1,3%) wyznawcami judaizmu[5].
Po najeździe czeskim na Śląsk Cieszyński w 1919 r. i podziale prowincji w 1920 roku miejscowość została włączona do Czechosłowacji. W październiku 1938 została wraz z Zaolziem przyłączona do Polski, a w czasie II wojny światowej okupowana przez nazistowskie Niemcy. W okresie okupacji, 6 sierpnia 1944 Niemcy dokonali mordu na 36 mieszkańcach miejscowowści (tragedia żywocicka)[6]. Po wojnie Żywocice znalazły się w Czechosłowacji.
W granicach administracyjnych Hawierzowa od 1960 roku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Město Havířov: Havířov v číslech. 31-12-2009. [dostęp 2010-09-30]. (cz.).
- ↑ Adresy v České republice. 2010-09-30. [dostęp 2010-09-30]. (cz.).
- ↑ Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Idzi Panic (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 313. ISBN 978-83-926929-3-5.
- ↑ Robert Mrózek: Nazwy miejscowe dawnego Śląska Cieszyńskiego. Katowice: Uniwersytet Śląski w Katowicach, 1984, s. 200. ISBN 82-00-00622-2.
- ↑ Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien, Troppau 1912.
- ↑ Żywocickie stele. „Wiadomości Ratuszowe”. 15 (892), s. 15, 2016-08-08. Cieszyn. ISSN 1234-1746. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Zahradnik, Marek Ryczkowski: Korzenie Zaolzia. Warszawa - Praga - Trzyniec: PAI-press, 1992. OCLC 177389723.
- Stanisław Zahradnik: Struktura narodowościowa Zaolzia na podstawie spisów ludności 1880-1991. Trzyniec: HT, 1991. OCLC 189422554.
