Żoliborz Urzędniczy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Obszar MSI Stary Żoliborz
Żoliborz Urzędniczy

Żoliborz Urzędniczy – osiedle warszawskiej dzielnicy Żoliborz znajdujące się w granicach rejonu MSI Stary Żoliborz.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Osiedle znajduje się w rejonie ulic Brodzińskiego, Wieniawskiego i placu Henkla[1]. Jest to dawna kolonia urzędnicza nawiązująca formą do tradycji małomiasteczkowej architektury polskiej XVIII i początku XIX wieku[2].

Domy wznoszono od 1923. Projektowali je Aleksander Bojemski, Marian Kontkiewicz i Romuald Gutt[1]. Mają formę małych kamieniczek, wysokie dachy kryte są pomarańczową, ceglaną dachówką, białe fasady zwieńczone są trójkątnymi szczytami i półokrągłymi łukami nad drzwiami. Przydomowe ogródki zasłaniają białe mury wykończone od góry dachówkami, w których znajdują się drewniane bramy. Wzdłuż ulic posadzono drzewa.

W czasie II wojny światowej została zniszczona część kolonii przy ul. Wyspiańskiego zaprojektowana przez Romualda Gutta[2]. Po 1945 wzdłuż ulicy Wyspiańskiego i placu Henkla powstała nowa kolonia, projektu ucznia Gutta – Jacka Nowickiego, architekta związanego z Żoliborzem i WSM; kolonia ta nadal w stylu dworkowym o nieco zwiększonej kubaturze, dostosowanej do ówczesnego normatywu.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 222.
  2. a b Andrzej K. Olszewski: Architektura Warszawy (1919–1939), [w:] Warszawa II Rzeczypospolitej. Tom I. Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 1968, s. 293.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]