Żeglarz (1938) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Żeglarz
Historia
Stocznia

Warsztaty Portowe Marynarki Wojennej, Gdynia

 Marynarka Wojenna
Nazwa

Kaper II / Żeglarz

Wejście do służby

1938

Wycofanie ze służby

1968

 Kriegsmarine
Nazwa

Glettkau

Wejście do służby

1939

Wycofanie ze służby

1945

 Marynarka Wojenna
Nazwa

Żeglarz / BG 2 / H 2

Wejście do służby

1946

Wycofanie ze służby

1968

Los okrętu

zezłomowany (początek lat 70.)

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

168 t

Długość

25,80 m

Szerokość

5,78 m

Zanurzenie

2,6 m

Napęd
1 maszyna parowa potrójnego rozprężania 380 KM, 1 śruba, 1 ster
Prędkość

10 węzłów

Załoga

11 osób

Żeglarz – polski holownik Marynarki Wojennej, jednostka bliźniacza „Kapra I”. Po wejściu do służby podporządkowany Dowództwu Morskiej Obrony Wybrzeża.

Po rozpoczęciu kampanii wrześniowej holownik był bombardowany przez niemieckiego Junkersa Ju 87, lecz nie został uszkodzony. Następnie po dopłynięciu do Oksywia został samozatopiony przez załogę. Podniesiony z dna przez wojska niemieckie, został wcielony do Kriegsmarine, gdzie został przemianowany na „Glettkau” (niem. nazwa Jelitkowa[1]). W marcu 1945 został przejęty przez Brytyjczyków, a następnie w 1946 oddany w Kilonii Polskiej Misji Morskiej, w stanie zdekompletowanym[1]. Po powrocie do Gdyni 28 lutego 1946[1], „Żeglarz” i „Kaper I” zostały podporządkowane Głównemu Urzędowi Morskiemu. W 1952 holownik stracił nazwę „Żeglarz” na rzecz numerów taktycznych (BG 2 w 1952 oraz H 2 w 1957). W 1968 wycofany z listy jednostek Polskiej Marynarki Wojennej, a dwa lata później wraz z Kaprem I został zezłomowany.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Bohdan Huras, Marek Twardowski: Księga statków polskich: 1918-1945. T.4, Gdańsk: Polnord-Oskar, 2002, ISBN 83-86181-78-8, s. 196, 202.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maciej Neumann: Flota II Rzeczypospolitej i jej okręty. Łomianki: Wydawnictwo LTW, 2013. ISBN 978-83-7565-309-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]