Żabia Grań – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wschodnie zbocza Żabiej Grani
Zachodnie zbocza Żabiej Grani

Żabia Grań, Grań Żabiego (niem. Froschgrat, słow. Žabí hrebeň, węg. Békás-gerinc[1]) – północna część północnej grani Rysów w Tatrach Wysokich. Odchodzi od Żabiego Szczytu Wyżniego w kierunku północno-zachodnim i oddziela Dolinę Rybiego Potoku od Doliny Żabiej Białczańskiej. Żabią Granią przebiega granica polsko-słowacka. Często używana nazwa Żabie odnosi się nie tylko do samej grani, ale również do leżących poniżej dolin[2].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Najwyższym wzniesieniem w Żabiej Grani jest Żabi Szczyt Wyżni (2259 m)[2]. Dawniej na obydwu stokach grani wypasano owce. Po zniesieniu pasterstwa zabliźniły się już spowodowane przez nie szkody i obecnie zbocza porasta bujna roślinność a dawne ścieżki zarosły lasem i kosodrzewiną. Na zboczach Siedmiu Granatów las osiąga rekordową w Tatrach Polskich górną granicę zasięgu 1650 m. Na słowackich zboczach rosną wyjątkowo dorodne limby. Powyżej górnej granicy lasu ciągną się trudne do przejścia gąszcze kosodrzewiny. Ludzie bywają tutaj bardzo rzadko. W wielu miejscach łany kosodrzewiny są tak zwarte, że jedyną możliwością przejścia są żleby[3]. Na zachodnim stoku Grani Żabiego, pod przewieszką, stwierdzono występowanie głodka karyntyjskiego – bardzo rzadkiej rośliny, nigdzie więcej w Polsce nie występującej, poza tym jednym stanowiskiem na Grani Żabiego[4].

Dawniej Żabia Grań była tłumnie odwiedzana przez turystów. Obecnie dla turystów cała grań jest niedostępna. Całe jej wschodnie (słowackie) zbocza od dawna są zamkniętym również dla taterników obszarem ochrony ścisłej[5]. Po polskiej stronie przepisy zmieniały się kilkakrotnie. Do końca lat 60. XX wieku taternicy mogli tu wspinać się bez ograniczeń. W latach 70. zabroniono im wspinaczki na Żabim Niżnym, dozwolono w Grani Apostołów. Żabia Grań była bardzo popularnym rejonem wspinaczkowym. Od 1979 r. zabroniono wspinaczki również w Grani Apostołów. Obecnie taternikom wolno się wspinać tylko na południe od Białczańskiej Przełęczy[6].

W Siedmiu Granatach znajdują się jaskinie: Wielka Żabia Szpara i Dziura w Żabiem[7].

Przebieg grani[edytuj | edytuj kod]

W Żabiej Grani w kolejności od południa na północ znajdują się::

Do Doliny Rybiego Potoku z Żabiej Grani schodzi kilka żlebów: Owczy Żleb, Marusarzowy Żleb, Żleb spod Diabłów, Apostolski Żleb, Apostolska Depresja, Żabi Żleb, Dwoisty Żleb, oraz kilka bezimiennych[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  3. a b c Władysław Cywiński, Grań Żabiego, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1999, ISBN 83-7104-024-5.
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
  5. Turystyczna mapa Słowacji [online] [dostęp 2020-02-11].
  6. Dozwolone rejony wspinaczkowe w TPN [online] [dostęp 2020-05-10].
  7. Jaskinie, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-06-25].