Świadkowie Jehowy w Argentynie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Moreno

Cordoba

Lomas

Misiones

Cañuelas

Buenos Aires

Mendoza

E

AS

Miejscowości w Argentynie, w których znajdują się Sale Zgromadzeń Świadków Jehowy (kolor czerwony), Sala Kongresowa (zielony) oraz Biuro Oddziału (niebieski). Skróty: Lomas – Lomas de Zamora, AS – Arrayo Seco, E – Ezeiza

Świadkowie Jehowy w Argentynie – społeczność wyznaniowa w Argentynie, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 153 751 głosicieli, należących do 1938 zborów^[2]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziło się 306 400 osób^[3][4][a]. Działalność miejscowych oraz Świadków Jehowy w Urugwaju koordynuje Biuro Oddziału w Buenos Aires^[5]. Jest to jedna z 27 wspólnot Świadków Jehowy na świecie, których liczebność przekracza 100 000 głosicieli^[6].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy list z Argentyny do Towarzystwa Strażnica dotarł w roku 1885. Wtedy też do kraju trafiły pierwsze publikacje biblijne Badaczy Pisma Świętego. W roku 1907 rodzina Heinów, mieszkająca w niemieckiej społeczności w prowincji Misiones, otrzymywała publikacje w języku niemieckim, którymi dzieliła się krewnymi i sąsiadami. Wkrótce utworzyli oni pierwszą grupę Badaczy Pisma Świętego w Argentynie^[1][7][8]. W 1923 roku do kraju przybył Kanadyjczyk George Young^[9]. W ciągu kilku miesięcy zorganizował rozpowszechnienie w 25 najważniejszych miastach tego kraju 1480 książek i około 300 000 egzemplarzy innych publikacji biblijnych^[10][11]. Wtedy też do Argentyny został skierowany hiszpański współwyznawca Juan Muñiz^[12]. W 1926 roku otworzył w Buenos Aires Biuro Oddziału Towarzystwa Strażnica, które objęło nadzór nad działalnością w Argentynie, Chile, Paragwaju i Urugwaju^[7][12]. W 1925 roku do kraju skierowano Karla (Carlosa) Otta, niemieckiego współwyznawcę, który prowadził działalność kaznodziejską wśród licznej w Argentynie ludności niemieckojęzycznej^[12].

W 1930 roku wierzenia Badaczy Pisma Świętego przyjął Nicolás Argyrós, z pochodzenia Grek, który zaczął głosić greckojęzycznym mieszkańcom Buenos Aires. Kiedy później dostatecznie opanował język hiszpański, prowadził działalność ewangelizacyjną w tym języku w 14 spośród 22 prowincji Argentyny, głównie w północnej części kraju^[12]. W tym też czasie wierzenia Świadków Jehowy przyjął Polak Jan (Juan) Rębacz, który razem z innym polskim współwyznawcą podjął działalność w południowej części Argentyny. Na początku lat 30. Armando Menazzi rozpoczął służbę jako sługa pełnoczasowy. Kupił on stary autobus i przerobił, dzięki czemu dziesięciu i więcej głosicieli wspólnie podróżowało, by prowadzić działalność kaznodziejską na odległych terenach^[1]. W okresie tym w Argentynie publikacje o tematyce biblijnej rozpowszechniano w wielu językach: greckim, hiszpańskim, niemieckim, angielskim, arabskim, chorwackim, francuskim, jidysz, litewskim, łotewskim, ormiańskim, polskim, portugalskim, rosyjskim, ukraińskim, węgierskim i włoskim^[13].

W roku 1945 do Argentyny przyjechał ówczesny prezes Towarzystwa Strażnica, Nathan H. Knorr^[14][15]. Liczba głosicieli wyniosła 363 osoby^[16]. W następnym roku do kraju skierowano dwoje argentyńskich misjonarzy, absolwentów Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead. W roku 1947 w kraju działało 679 głosicieli. Od 1948 roku kierowano do Argentyny także misjonarzy pochodzących z innych krajów, w sumie blisko 80 osób^[14]. W 1949 roku miała miejsce ponowna wizyta N. Knorra. Rozpoczął się sprzeciw ówczesnych władz: unieważniono zgodę na wynajem sali, w której miał przemawiać, a gdy zgromadzenie przeniesiono do Sali Królestwa, policja zatrzymała prezesa Towarzystwa Strażnica oraz pozostałych obecnych do następnego dnia^[17].

Zakaz działalności[edytuj | edytuj kod]

W 1950 roku na krótko oficjalnie uznano działalność 1416 miejscowych Świadków Jehowy, po czym obłożono ją zakazem^[16][18]. Zabroniono im urządzać publiczne zgromadzenia oraz prowadzić działalność ewangelizacyjną. Natomiast Biuro Oddziału Towarzystwa Strażnica dalej funkcjonowało^[17]. W 1953 roku zorganizowano wizytę Nathana H. Knorra oraz Miltona G. Henschela. Z powodu oficjalnego zakazu, podróżowali osobno i spotykali się ze współwyznawcami na niewielkich zgromadzeniach – w sumie przemawiali w 56 miejscach, a łączna liczba słuchaczy ich przemówień przekroczyła 2,5 tysiąca^[19].

W roku 1956 w kraju zorganizowano w wielu miejscach małe zgromadzenia. W grudniu 1957 roku podjęto próbę zorganizowania większego, ogólnokrajowego kongresu pod hasłem „Życiodajna mądrość”, jednak gdy delegaci zaczęli się gromadzić w wynajętej sali w Buenos Aires, policja ją zamknęła, a 4 mężczyzn zatrzymano pod zarzutem organizacji nielegalnego zgromadzenia. Działanie władz sprzeczne z konstytucją zostały zaskarżone^[19] i 14 marca 1958 roku w sprawie wolności zgromadzania sąd wydał wyrok korzystny dla Świadków Jehowy. W tym samym roku przeprowadzono kampanię informacyjną na temat działalności Świadków Jehowy i podjęto próbę jej legalizacji, jednak nie uzyskano uznania prawnego^[20].

W 1959 roku przedstawiono władzom petycję o przyznanie wolności religijnej, podpisaną przez 322 636 osób. Charles Eisenhower – przedstawiciel Biura Oddziału – spotkał się z wysokimi urzędnikami. Ponadto z zagranicy przysłano ponad 7000 listów domagających się rejestracji. Mimo tych starań wyznanie nie zostało oficjalnie uznane, jednak stosunek rządu do Świadków wyraźnie złagodniał^[20].

W roku 1962 ukończono budowę nowych budynków Biura Oddziału^[21]. W roku 1966 odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Synowie Boży – synami wolności” z udziałem 15 238 obecnych, na którym 692 osoby zostały ochrzczone. W kraju działało 12 331 głosicieli^[22].

W 1970 roku osiągnięto nową najwyższą liczbę 18 763 głosicieli^[23]. Na początku 1974 roku Świadkowie Jehowy w Argentynie uczestniczyli w międzynarodowych zgromadzeniach pod hasłem „Boskie zwycięstwo” przeprowadzonych w Río Ceballos i Buenos Aires. Przybyło na nie około 15 tysięcy osób^[24]. W październiku 1974 roku oddano do użytku nową siedzibę Biura Oddziału; okolicznościowe przemówienie wygłosił ówczesny wiceprezes Towarzystwa Strażnica, Frederick W. Franz. W grudniu powołano do istnienia Stowarzyszenie Kulturalne River Plate, by za jego pomocą sprowadzić z zagranicy wyposażenie dla miejscowej drukarni^[21]. Drukarnia w Argentynie była pierwszą na świecie drukarnią Świadków Jehowy, w której używano do druku maszyny offsetowej zwojowej^[24]. W roku 1975 powstał pierwszy zbór koreańskojęzyczny w Argentynie. W kolejnym roku, po przejęciu władzy w kraju przez wojskowy rząd Juana Peróna, miało miejsce szereg działań propagandowych i prześladowań wyznania^[25].

7 września 1976 roku, na podstawie rozporządzenia z 31 sierpnia, zakazano (i tak już zdelegalizowanej w 1950 roku) działalności Świadków Jehowy w Argentynie. Policja zamknęła Biuro Oddziału i drukarnię oraz wszystkie Sale Królestwa^[26]. Konfiskowała też publikacje religijne, jeśli nie zdołano ich w porę ukryć^[27]. Później osoby odmawiające służby wojskowej trafiały z tego powodu do więzień^[1]. 23 listopada 1977 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla współwyznawców, poszkodowanych przez wielkie trzęsienie ziemi. 10 października 1978 roku sprawy związane z działalnością wyznania przedstawiono m.in. Międzyamerykańskiej Komisji Praw Człowieka, która uznała, że w przypadku Świadków Jehowy władze naruszyły prawa człowieka i zaleciła uchylenie zakazu^[28]. W roku 1979 Sąd Najwyższy zagwarantował Świadkom Jehowy prawo do kontynuowania nauki w szkołach nawet pomimo odmowy udziału w ceremoniach patriotycznych^[29].

Uchylenie zakazu i dalszy rozwój[edytuj | edytuj kod]

12 grudnia 1980 roku rząd odwołał zakaz działalności dla 36 050 głosicieli działających w Argentynie. 9 marca 1984 roku władze uznały Stowarzyszenie Świadków Jehowy za religię. Oddano do użytku Salę Zgromadzeń w mieście Moreno. Zanotowano liczbę 51 962 głosicieli. W roku 1986 otwarto Salę Zgromadzeń w mieście Lomas de Zamora.

W roku 1990 rozbudowano Biuro Oddziału. W grudniu 1990 roku na stadionach „River Plate” i „Vélez Sarsfield” w Buenos Aires odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Czysta mowa”. Wśród ponad 67 000 obecnych było około 6000 delegatów z ponad 20 krajów, m.in. z Japonii^[30]. Przemówienia wygłosili członkowie Ciała Kierowniczego – John E. Barr i Lyman A. Swingle^[31]. W roku 1993 wybudowano Salę Zgromadzeń w mieście Cordoba, a do stolicy Chile, Santiago pojechało na zgromadzenie międzynarodowe pod hasłem „Pouczani przez Boga” przeszło 1000 argentyńskich delegatów. W roku 1994 utworzono pierwsze argentyńskie zbory dla niesłyszących i zbory angielskojęzyczne. W marcu 1995 roku we wsi Cañuelas otwarto Salę Zgromadzeń, mogącą pomieścić prawie 10 000 osób. Przemówienie okolicznościowe wygłosił Carey W. Barber z Ciała Kierowniczego, który wziął też udział w specjalnym zgromadzeniu na stadionie River Plate, na które przybyło 71 800 osób. W roku 1998 delegaci z Argentyny byli obecni na kongresach międzynarodowych pod hasłem „Boża droga życia” w São Paulo w Brazylii i w San Diego w Stanach Zjednoczonych. W kwietniu 1998 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla współwyznawców poszkodowanych przez powódź.

W roku 2009 liczba głosicieli przekroczyła 140 000 osób. W kolejnym roku na Pamiątce obecnych było 320 217 osób. Wiosną 2011 roku do kraju dotarli kolejni misjonarze Szkoły Gilead. W drugiej połowie roku 2011 Świadków Jehowy zorganizowali pomoc współwyznawcom z południa kraju, których domy zostały uszkodzone przez pył wulkaniczny^[32].

W roku 2012 Sąd Najwyższy Argentyny wydał orzeczenie na korzyść wyznawcy Pabla Alberraciniego, nakazujące poszanowania jego praw do podejmowania decyzji w sprawie leczenia^[33].

W kwietniu 2013 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez powódź w Buenos Aires i La Plata^[34]. W roku 2013 kongres specjalny pod hasłem „Słowo Boże jest prawdą!” odbył się w Cañuelas. W 2014 roku liczba głosicieli przekroczyła 150 tysięcy^[35]. W kwietniu 2017 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla współwyznawców poszkodowanych przez powódź w prowincjach Chubut i Salta^[36].

Sąd Apelacyjny miasta La Plata stwierdził, że oboje rodzice mają równe prawo do pouczania nieletnich w kwestiach religijnych^[37].

16 października 2015 roku wydano Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata (Nowy Testament) w argentyńskim języku migowym^[38].

W dniach od 27 do 29 października 2017 roku w boliwijskim mieście Cochabamba odbył się kongres specjalny pod hasłem „Nie poddawaj się!” z udziałem delegacji z Argentyny^[39], w listopadzie 2018 roku kongres specjalny pod hasłem „Bądź odważny!” w Limie w Peru^[40], a latem 2019 roku kongresy międzynarodowe pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi!” w Australii, Brazylii, Ekwadorze, Meksyku, Hiszpanii i Stanach Zjednoczonych^[1].

W sierpniu 2018 roku w Buenos Aires ruszyła budowa nowego Biura Oddziału^[41][42][43]. W lipcu 2021 roku rozpoczęła się przeprowadzka do tego obiektu^[44][45].

Od 6 do 18 października 2018 roku, w związku z letnimi Młodzieżowymi Igrzyskami Olimpijskimi w Buenos Aires, przeprowadzono specjalną kampanię głoszenia w miejscach publicznych. Ponad 6400 Świadków Jehowy wykorzystało do tego 390 wózków na literaturę, ustawionych w prawie 100 miejscach^[46].

W dniach od 13 do 15 grudnia 2019 roku kongres międzynarodowy pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi!” odbył się na Estadio Ciudad de La Plata w Buenos Aires w Argentynie. Uczestniczyło w nim 47 555 osób, w tym również 6300 zagranicznych delegatów z 54 krajów^[47]. Ochrzczono 563 osoby. Ciało Kierownicze Świadków Jehowy reprezentował Kenneth Cook^[48]. Program był przedstawiany w języku angielskim, hiszpańskim i argentyńskim migowym. Poza tym w Argentynie odbyło się 90 kongresów regionalnych. W przygotowaniach i przebiegu kongresu brało udział około 20 000 wolontariuszy^[47]. Na kongresie ogłoszono wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich (Nowy Testament) w argentyńskim języku migowym. Jest to pierwsze tłumaczenie Pism Greckich w tym języku. W 2019 roku w Argentynie działało około 2700 głosicieli posługujących się tym językiem, w tym 470 niesłyszących^[49]. 12 grudnia 2019 roku legislatura Buenos Aires uznała ten kongres międzynarodowy za wydarzenie o wyjątkowym znaczeniu społecznym, kulturalnym i religijnym^[50]. W 2021 roku było 157 734 głosicieli, a uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 411 392 osoby.

Na początku 2022 roku oddano do użytku nowy kompleks Biura Oddziału na przedmieściu stolicy. Składa się z budynku biurowego ze 136 stanowiskami pracy i z dwóch budynków mieszkalnych z 98 pokojami. Budynki poprzedniego Biura Oddziału były położone w kilku miejscach^[51][52].

25 czerwca 2022 roku Peter Bell z brytyjskiego Komitetu Oddziału ogłosił wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku walijskim. Język ten ma około pół miliona użytkowników. Program był transmitowany na żywo z jednej z Sal Królestwa w Walii. Wysłuchało go 2057 osób zebranych w Salach Królestwa w Walii oraz w Argentynie. Językiem tym posługuje się 270 głosicieli w 3 zborach i 2 grupach^[53][54].

Od stycznia do kwietnia 2023 roku zorganizowało specjalną kampanię głoszenia na odległych terenach w Argentynie i Urugwaju. Wzięło w niej udział ponad 9500 głosicieli, którzy zostali podzieleni na prawie 700 grup^[55].

7 maja 2023 roku w Sali Królestwa w Tartagal odbyło się pierwsze zgromadzenie obwodowe w całości przedstawione w języku wichi^[56]. 6 kwietnia 2024 roku oddano do użytku nowe Biuro Oddziału w Buenos Aires^[57].

Prowadzona jest też działalność ewangelizacyjna w argentyńskich ośrodkach penitencjarnych i więzieniach^[58]. Zebrania zborowe odbywają się w języku hiszpańskim, ajmara, angielskim, arabskim, argentyńskim migowym, chińskim, francuskim, guarani, keczua (Boliwia), keczua (Santiago del Estero), koreańskim, kreolskim (Haiti), niemieckim, ormiańskim, portugalskim, rosyjskim, romani (Argentyna) i walijskim^[b]. Kongresy regionalne odbywają się w językach: hiszpańskim, angielskim, argentyńskim migowym, chińskim, guarani, keczua i koreańskim. Świadkowie Jehowy w Argentynie korzystają z 1024 własnych Sal Królestwa.

W Biurze Oddziału literatura biblijna jest tłumaczona na argentyński język migowy, urugwajski język migowy, język romani używany w Argentynie i miejscowe języki: keczua (Santiago del Estero), chorote, pilaga, toba i wichi^[5]. 11 grudnia 2019 roku otwarto w nim nową wystawę. Składa się ona z dwóch części zatytułowanych „Naśladujcie ich wiarę” (ukazuje historię działalności Świadków Jehowy w Argentynie i Urugwaju) i „Twoje Słowo nie przemija” (ukazano zbiór 47 egzemplarzy Biblii, w tym na przykład Biblia Ferrara z 1630 roku i pierwsze wydanie przekładu Reiny-Valery z 1602 roku)^[59][60]. W Biurze Oddziału usługuje około 150 wolontariuszy^[42].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2001, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2001, s. 149–223, ISBN 83-86930-54-3 .

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Argentyna [online], jw.org [dostęp 2017-04-11] .
• Watchtower, Wiadomości. Argentyna [online], jw.org [dostęp 2016-01-01] .
• Religion by Location: Argentina, continued... [online], adherents.com [zarchiwizowane z adresu 2008-08-29]  (ang.).
• 2011 report of Jehovah's Witnesses Worldwide [online], watchtower.org [dostęp 2012-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-19]  (ang.).