Święty Gislen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święty
Gislen

Modlitewnik z XV w. Św. Gislen znajduje się po prawej, w rękach trzyma miniaturę kościoła.
Data urodzenia	początek VII wieku
Data i miejsce śmierci	9 października 680 Ursidongus
Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	9 października
Patron	dzieci chorych na padaczkę
Szczególne miejsca kultu	Saint Ghislain

Święty Gislen (ur. na początku VII wieku w Grecji, zm. 9 października 680 w Ursidongus, obecnie Saint-Ghislain w Belgii) – święty katolicki, założyciel klasztoru, pustelnik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Atenach i tam przyjął święcenia kapłańskie. Po przeniesieniu się do Rzymu otrzymał od papieża polecenie wyjazdu wraz z Lamberto Berlero w celu podjęcia misji. Do 650 roku pędził życie eremity w Mons. Założył klasztor pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła do końca życia pozostając jego opatem.

W swojej działalności dzielił się pobożnością i rozwagą w rozwiązywaniu problemów. W utworzonej wspólnocie był uosobieniem siły i zwiastunem Jezusa Chrystusa^[1].

Klasztor po jego śmierci został nazwany na cześć założyciela Saint Ghislain.

Relikwie świętego w 929 roku przeniesiono do Grandlieu, a następnie w 1025 roku biskup Gerard z Cambrai przeniósł je do Le Cateau-Cambrésis. Od 1647 znajdują się w Saint-Ghislain, którego patronem został święty.

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Z klasztoru założonego przez świętego Gislena pochodzą święte: Adelgunda, Aldetruda i Madelberta. Przypisuje mu się udział w założeniu przez św. Waldetrudę klasztoru w Mons.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• modlitwa za wstawiennictwem świętego

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Hugo Hoever SOCist: Żywoty świętych Pańskich. przekład Zbigniew Pniewski. Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 1983, s. 368.
• Gian Domenico Gordini: San Gisleno (Gisileno), Lamberto e Bernero. Enciclopedia dei Santi. [dostęp 2012-10-20]. (wł.).