Środowisko przyrodnicze – Wikipedia, wolna encyklopedia

Środowisko przyrodnicze, środowisko naturalne – całokształt ożywionych i nieożywionych składników przyrody, ściśle ze sobą powiązanych, otaczających organizmy żywe. W jego ramach można wyróżnić następujące elementy:

Jedną z zasadniczych właściwości środowiska przyrodniczego jest równowaga naturalna, która zachodzi, gdy odpływ i dopływ energii i materii w przyrodzie są zrównoważone.

Środowisko przyrodnicze znajduje się w ciągłej interakcji z człowiekiem.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Geografia. Encyklopedia szkolna. Warszawa: WSiP, 2006.