Łunochod 201 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Łunochod 201 (ros. Луноход - Chodzący Po Księżycu) – radziecki łazik księżycowy, siostrzany pojazd Łunochoda 1 i 2. Wystrzelony ponad półtora roku przed Łunochodem 1; misja zakończyła się niepowodzeniem.

Pojazdy serii Łunochod są spadkobiercami niezrealizowanego projektu L2 Siergieja Korolowa z 1963 roku^[1]. Dwa lata później w biurze konstrukcyjnym Korolowa ukończono projekt sondy kosmicznej typu E-8 i łazika, a w tym samym roku prace konstrukcyjne nad bezzałogowymi pojazdami księżycowymi przejął Instytut Ławoczkina. Tam projekt został dopracowany i zmodyfikowany – jedno z ulepszeń polegało na przystosowaniu łazika do wyniesienia na orbitę za pomocą rakiety Proton.

19 lutego 1969 roku odbyło się pierwsze wystrzelenie aparatu E-8 z pierwszym Łunochodem na pokładzie – Łunochodem 201 (NASA nadała sondzie nazwę Łuna 1969A). Jednak awarii uległ rakietowy silnik wspomagający pierwszego stopnia – o godzinie 9:48 czasu lokalnego rakieta spadła na ziemię w odległości 15 kilometrów od kosmodromu; Łunochod 201 został zniszczony.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Mark Wade: L2-1963. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2015-04-23]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mark Wade: Luna Ye-8. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2015-04-23]. (ang.).

[l2-1] Mark Wade: L2-1963. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2015-04-23]. (ang.).

[:1-2] sonda nie opuściła Ziemi

[3] sja anulowana

[:2-4] wana

[1]

[A]

[B]

[C]

Radziecki program Łuna (1958–76)	Łuna 1 Łuna 2 Łuna 3 Łuna 4 Kosmos 60^[A] Łuna 5 Łuna 6 Łuna 7 Łuna 8 Łuna 9 Kosmos 111^[A] Łuna 10 Łuna 11 Łuna 12 Łuna 13 Łuna 14 Łuna 1969A^[A] (Łunochod 201) Łuna 15 Kosmos 300^[A] Kosmos 305^[A] Łuna 16 Łuna 17 (Łunochod 1) Łuna 18 Łuna 19 Łuna 20 Łuna 21 (Łunochod 2) Łuna 22 Łuna 23 Łuna 24 Łuna 25^[B] (Łunochod 3)
Rosyjski program Łuna-Głob (od 2023)	Łuna 25 Łuna 26^[C] Łuna 27^[C] Łuna 28^[C]