Ćma pawica – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ćma pawica
Grote Nachtpauwoog
Ilustracja
Autor

Vincent van Gogh

Data powstania

1889

Medium

olej na płótnie

Wymiary

33,5 × 24,5 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Amsterdam

Lokalizacja

Muzeum Vincenta van Gogha

Ćma pawica (hol. Grote Nachtpauwoog, ang. Great Peacock Moth) – obraz olejny (nr kat.: F 610, JH 1702) namalowany przez Vincenta van Gogha w maju 1889[1] podczas jego pobytu w miejscowości Saint-Rémy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Vincent van Gogh w liście do brata Theo wspomniał o namalowaniu obrazu ćmy, która napotkał w ogrodzie szpitala w Saint-Rémy i o której sądził, iż była to trupia główka[a][2]

Wczoraj narysowałem bardzo dużą, raczej rzadką ćmę nocną, która jest zwana trupią główką, jej ubarwienie jest zadziwiająco zróżnicowane: czarne, szare, białe, cieniowane i z cętkami z karminu z lekka przechodzące w oliwkową zieleń; jest ona bardzo duża. Aby ją namalować musiałbym ją zabić, szkoda byłoby, ponieważ zwierzak był taki piękny. Wyślę ci jej rysunek z kilkoma rysunkami innych roślin.[3]

Van Gogh wykonał szczegółowy rysunek ćmy, na podstawie którego w pracowni namalował obraz, umieszczając ćmę na tle obrazków plamistych[2]. Ćma ta symbolizowała śmierć. Żeby ją dokładnie namalować, artysta musiałby ją zabić. Zamiast tego wykonał szkic przyszłego obrazu, a uniknąwszy zabicia owada (symbolizującego śmierć) stworzył hymn o witalności Stworzenia[4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W rzeczywistości była to pawica gruszówka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Vincent van Gogh Gallery: The Paintings: Great Peacock Moth. [dostęp 2012-02-07]. (ang.).
  2. a b Van Gogh Museum: Emperor Moth, 1889. [dostęp 2012-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-08)]. (ang.).
  3. Van Gogh Museum, Amsterdam: 776: To Theo van Gogh. Saint-Rémy-de-Provence, on or about Thursday, 23 May 1889.. [dostęp 2012-02-07]. Cytat: J’y ai dessiné hier un tres grand papillon de nuit assez rare qu’on appelle la tête de mort, d’une coloration d’un distingué étonnant: noir, gris, blanc, nuancé et à reflets carminés ou vaguement tournant sur le vert olive; il est très grand. Pour le peindre il aurait fallu le tuer et c’était dommage tellement la bête était belle. Je t’en enverrai le dessin avec quelques autres dessins de plantes. (fr.).
  4. Ingo F. Walther, Rainer Metzger, Michael Hulse (tłum.): Van Gogh: The Complete Paintings. Vol. I & II. Köln: Taschen, 2010, s. 547. ISBN 978-3-8365-2299-1. (ang.).