Ólafur Ragnar Grímsson – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ólafur Ragnar Grímsson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 maja 1943
Ísafjörður

Prezydent Islandii
Okres

od 1 sierpnia 1996
do 1 sierpnia 2016

Poprzednik

Vigdís Finnbogadóttir

Następca

Guðni Th. Jóhannesson

Minister finansów Islandii
Okres

od 28 września 1988
do 30 kwietnia 1991

Przynależność polityczna

Związek Ludowy

Poprzednik

Jón Baldvin Hannibalsson

Następca

Friðrik Sophusson

podpis
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Sokoła (Islandia) Order Słonia (Dania)

Ólafur Ragnar Grímsson (wym. [ˈoːulavʏr ˈraknar ˈkrimsɔn]; ur. 14 maja 1943 w Ísafjörður, Islandia) – islandzki polityk, politolog i nauczyciel akademicki, parlamentarzysta, od 1988 do 1991 minister finansów, prezydent Islandii przez pięć kadencji w okresie 1996–2016.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent ekonomii i nauk politycznych na University of Manchester, w 1970 na tej samej uczelni doktoryzował się z nauk politycznych. Pracował jako nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Islandzkim, na którym wykładał nauki polityczne. Był współtwórcą tego kierunku na tej uczelni i organizatorem katedry nauk politycznych. Od 1973 zajmował stanowisko profesora. W pracy naukowej zajął się zagadnieniami z zakresu systemu politycznego Islandii oraz małych europejskich demokracji.

Działalność polityczną rozpoczął w 1966 w młodzieżówce Partii Postępu, w latach 1971–1973 był członkiem komitetu wykonawczego tej partii. W wyborach w 1974 kandydował do parlamentu z ramienia Unii Lewicowo-Liberalnej, pełnił okresowo funkcję zastępcy poselskiego. W latach 1978–1983 i 1991–1996 był posłem do Althingu z ramienia Związku Ludowego. W latach 1987–1995 pełnił funkcję przewodniczącego tej partii. Od 1983 do 1985 był wydawcą gazety „Þjóðviljinn”. W latach 1988–1991 sprawował urząd ministra finansów w koalicyjnym rządzie Steingrímura Hermannssona.

W 1996 został wybrany na prezydenta Islandii, zdobywając 41,4% głosów[1]. Został wybrany w głosowaniu w 2004, poparło go wówczas 85,6% głosujących[2]. W 2000 i 2008 nie miał kontrkandydata, zachowując w tych wypadkach urząd na kolejne kadencje.

Jako pierwszy prezydent w historii Islandii skorzystał z uprawnienia, które przyznawał mu art. 26 islandzkiej konstytucji, wetując w czerwcu 2004 przyjętą przez Althing ustawę medialną. Zgodnie z konstytucją w takiej sytuacji o losie ustawy powinno zdecydować referendum, do którego jednak nie doszło, gdyż rząd wycofał ustawę. Wybory prezydenckie w 2012 po raz piąty okazały się jego sukcesem, uzyskał w nich 52,8% głosów[3][4], W swoim noworocznym orędziu z 1 stycznia 2016 zapowiedział, że nie będzie ubiegał się o kolejną kadencję w wyborach prezydenckich zaplanowanych na czerwiec tego samego roku[5]. W kwietniu zdecydował się jednak na ponowny start, jednak w kolejnym miesiącu ostatecznie zrezygnował z kandydowania[6]. Zakończył urzędowanie 1 sierpnia 2016 po dwudziestu latach pełnienia funkcji.

Odznaczony różnymi orderami najwyższych klas, m.in. duńskim Orderem Słonia[7]. Z urzędu jako prezydent otrzymał Order Sokoła Islandzkiego I klasy i został wielkim mistrzem orderu.

Dwukrotnie żonaty. Jego pierwsza żona Guðrún Katrín Þorbergsdóttir, z którą ma córki bliźniaczki, zmarła w 1998. W 2003 poślubił pochodzącą z Izraela Dorrit Moussaieff.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. June 1996. rulers.org. [dostęp 2021-01-16]. (ang.).
  2. June 2004. rulers.org. [dostęp 2021-01-16]. (ang.).
  3. Ólaf­ur hlaut 52,78% at­kvæða. mbl.is, 1 lipca 2012. [dostęp 2017-08-24]. (isl.).
  4. Olafur Ragnar Grimsson został po raz piąty prezydentem Islandii. bankier.pl, 1 lipca 2012. [dostęp 2017-08-24].
  5. Iceland's long-serving president quits. yahoo.com, 1 stycznia 2016. [dostęp 2017-08-24]. (ang.).
  6. Ólaf­ur Ragn­ar hætt­ur við fram­boð. mbl.is, 9 maja 2016. [dostęp 2017-08-24]. (isl.).
  7. Ordensdetaljer. borger.dk. [dostęp 2017-08-24]. (duń.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]