Álvaro Colom – Wikipedia, wolna encyklopedia

Álvaro Colom Caballeros

Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1951 Gwatemala
Data i miejsce śmierci	23 stycznia 2023 Gwatemala
Prezydent Gwatemali
Okres	od 14 stycznia 2008 do 14 stycznia 2012
Przynależność polityczna	Narodowa Jedność Nadziei (UNE)
Poprzednik	Óscar José Rafael Berger Perdomo
Następca	Otto Pérez Molina
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Álvaro Colom Caballeros (ur. 15 czerwca 1951 w Gwatemali, zm. 23 stycznia 2023 tamże^[1]) – gwatemalski polityk, członek centrolewicowej partii Narodowa Jedność Nadziei (Unidad Nacional de la Esperanza, UNE). Prezydent Gwatemali od 14 stycznia 2008 do 14 stycznia 2012.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Álvaro Colom urodził się w 1951 jako czwarte z pięciu dzieci Antonia Coloma Arguety i Yolandy Caballeros Ferraté. W 1974 ukończył studia w dziedzinie inżynierii przemysłowej na Uniwersytecie Św. Karola w Gwatemali^[2]. Po zakończeniu nauki rozpoczął pracę w biznesie. Później został urzędnikiem cywilnym. W latach 1991–1997 zajmował urząd wiceministra gospodarki^[2].

Álvaro Colom wziął udział w wyborach prezydenckich w 2003, reprezentując Narodową Jedność Nadziei. W pierwszej turze głosowania z wynikiem 26% głosów, zajął drugie miejsce^[3]. W drugiej turze wyborów przegrał z Óscarem Bergerem Perdomo stosunkiem głosów 46% do 54%. Poparcie klasy wyższej i średniej dla Coloma niespodziewanie spadło po oskarżeniach o finansowanie jego kampanii wyborczej z pieniędzy państwowego funduszu finansowego. W późniejszym czasie zarzuty te zostały wycofane^[4][5].

Colom był bratankiem jednego z najbardziej znanych burmistrzów miasta Gwatemala – Manuela Coloma Arguety, który został zabity przez wojskowych w 1979. Był wdowcem i dwukrotnym rozwodnikiem. 8 kwietnia 2011 wziął rozwód z trzecią żoną, Sandrą Torres, z którą pozostawał w związku małżeńskim przez 8 lat. Rozwód miał na celu umożliwienie startu Torres w wyborach prezydenckich w 2011. Konstytucja Gwatemali zakazywała startu krewnym urzędującego prezydenta^[6].

Zmarł na raka przełyku 23 stycznia 2023 roku w wieku 71 lat^[1].

Prezydent[edytuj | edytuj kod]

W 2007 Álvaro Colom po raz kolejny zdecydował się na start w wyborach prezydenckich. Jedną z głównych spraw, poruszanych w trakcie kampanii wyborczej była walka z przestępczością. Colom w swoim programie wyborczym kładł szczególny nacisk na walkę z przestępczością zorganizowaną oraz biedą. Gwatemala pozostawała bowiem jednym z państw o najwyższym wskaźniku morderstw na świecie (6 tysięcy osób w 2006)^[7]. Sama kampania wyborcza była naznaczona licznymi aktami przemocy, a w jej trakcie śmierć poniosło ponad 50 kandydatów, aktywistów partyjnych oraz ich krewnych^[8].

W pierwszej turze głosowania 9 września 2007 Colom zajął pierwsze miejsce, uzyskując 28,2% głosów, przed Otto Pérezem Molliną, który zdobył 23,5% głosów. W drugiej turze wyborów 4 listopada 2007, ponownie pokonał gen. Mollinę, zdobywając 52,8% głosów poparcia^[9][10]. 14 stycznia 2008 Álvaro Colom oficjalnie objął urząd szefa państwa. W czasie ceremonii prezydent stwierdził, że "dzień dzisiejszy jest początkiem uprzywilejowania biednych i tych osób, którzy nie mają perspektyw". Zadeklarował również "walkę na rzecz jedności kraju i harmonii z rdzennymi mieszkańcami" Gwatemali^[11].

Sprawa śmierci Rosenberga[edytuj | edytuj kod]

W maju 2009 w Gwatemali doszło do wybuchu skandalu politycznego, który w głównej mierze dotknął prezydenta. 10 maja 2009, w czasie jazdy na rowerze, zamordowany został prawnik Rodrigo Rosenberg. Obawiając się śmierci nagrał on kilka dni wcześniej film, w którym odpowiedzialnością za swoją ewentualną śmierć obarczał prezydenta Coloma i jego administrację. W nagraniu mówił: "Jeśli to oglądacie, to dlatego że zostałem zamordowany przez prezydenta Alvaro Coloma, z pomocą Gustavo Alejosa^[12]. Rosenberg tłumaczył swoją śmierć informacjami, jakie uzyskał od swego klienta, Khalila Musy, zamordowanego miesiąc wcześniej. Musa miał bowiem odmówić uczestnictwu w propozycji korupcyjnej, za którą miała stać administracja prezydenta^[13].

12 maja 2009 nagranie Rosenberga ujrzało światło dziennie i wywołało polityczny skandal^[13]. Ze strony środowisk opozycyjnych pojawiły się żądania rezygnacji prezydenta z zajmowanego urzędu. Rząd kategorycznie zaprzeczył oskarżeniom i zapowiedział szybkie zbadanie okoliczności sprawy. Prezydent Colom zaprzeczył odgrywaniu jakiejkolwiek roli w śmierci prawnika. Stwierdził, że "nagranie jest totalnie fałszywe", a on sam "ma czyste sumienie". Zapowiedział zwrócenie się o pomoc w zbadaniu sprawy do FBI oraz do oenzetowskiej Międzynarodowej Komisji Przeciwko Bezkarności w Gwatemali (CIGIG)^[14].

Wyjaśnienia prezydenta nie złagodziły jednak nastrojów społecznych. 17 maja 2009 w stolicy tysiące obywateli wzięło udział w demonstracji, domagając się ustąpienia prezydenta Coloma. Kontrdemonstrację zorganizowali również zwolennicy prezydenta^[15]. 18 maja 2009 grupa prawników przedstawiła w parlamencie petycję, podpisaną przez 35 tysięcy osób, wzywającą do uchylenia prezydenckiego immunitetu, co pozwoliłoby na wszczęcie postępowania wobec szefa państwa^[16].

12 stycznia 2010 śledztwo pod egidą ONZ oczyściło prezydenta Coloma z wszelkich podejrzeń. Carlos Castresana, szef Międzynarodowej Misji Przeciw Bezkarności w Gwatemali (CICIG), stwierdził, że Rosenberg sam zlecił swoje zabójstwo. W tym celu skontaktował się za pośrednictwem znajomych z płatnym zabójcą, któremu następnie incognito przekazał stosowne instrukcje. Prokurator orzekł w związku z tym, że przyczyną śmierci prawnika było samobójstwo. Przyczyną samobójstwa miało być przekonanie zmarłego o winie i korupcji władz oraz niemożność udokumentowania tego^[17][18].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• Wielki Łańcuch Orderu Quetzala (2009, Gwatemala)
• Krzyż Wielki ze Złotą Gwiazdą Orderu Joségo Cecilio del Valle (2013, Honduras)^[19]
• Wielka Wstęga Orderu Lśniącego Jadeitu (2008, Tajwan)^[20]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Gobiernio de Alvaro Colom. guatemala.gob.gt. [dostęp 2011-05-26]. (hiszp.).