Wilrijk

Wilrijk
District in België Vlag van België
Wilrijk (België)
Wilrijk
Situering
Gewest Vlag Vlaanderen Vlaanderen
Provincie Vlag Antwerpen (provincie) Antwerpen
Gemeente Vlag Antwerpen (stad) Antwerpen
Fusie 1983
Coördinaten 51° 10′ NB, 4° 24′ OL
Algemeen
Oppervlakte 13,61 km²
Inwoners
(01/01/2020)
41.584
(3055 inw./km²)
Mannen 47,90%
Vrouwen 52,10%
Overig
Postcode 2610
NIS-code 11002(U)
Detailkaart
Kaart van Wilrijk
Het district Wilrijk binnen de gemeente Antwerpen
Portaal  Portaalicoon   België
Kasteel Klaverblad
Zicht op kasteel Schoonselhof
militair perk, Schoonselhof
Sint-Bavokerk
tekening van de Sint-Bavokerk in het schetsboek van D.Verrijk
Pastorie van de Sint-Bavokerk
Kasteel Steytelinck
Beeld in Gevel Alfons Wellensstraat

Wilrijk is een plaats in België en het op twee na grootste district van de stad Antwerpen. Het wordt net als Hoboken het zuiderdistrict genoemd. Een andere bijnaam is het geitendorp. Wilrijk was tot 1 januari 1983 een zelfstandige gemeente.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Keltische nederzetting[bewerken | brontekst bewerken]

De oudste bewoning van Wilrijk dateert van ca. 650 voor Christus. Vorige eeuw werd in de omgeving van de Bist een Keltisch graf gevonden uit de late Bronstijd. Dit bewijst dat het Wilrijks grondgebied reeds bewoond werd door de Kelten rond het jaar 650 voor Christus.

Dat Wilrijk als nederzetting in de Gallo-Romeinse tijd bestond, is minder zeker. Geschiedschrijvers baseren zich hiervoor op de naam Wilrijk die zou zijn afgeleid van Villariacum (een secundaire bewoning van een Romeinse villa in Kontich). Ondubbelzinnige bewijzen dat de Gallo-Romeinen Wilrijk hebben bewoond, zijn er echter niet.

Frankische tijd[bewerken | brontekst bewerken]

In de eerste eeuwen van onze jaartelling groeit Wilrijk uit tot een Frankisch dorp met een drenkplaats als centrale plaats, de huidige Bist. De driehoekige vorm van de Bist, de vrij grote afstand tussen het plein en de kerk en de toponymische overblijfselen van veldcomplexen (bijvoorbeeld Kerkeveld, Oosterveld, Boeksveld) zijn onbetwistbaar Frankische littekens.

Het eerste bewijs dat Wilrijk een autonome, afgebakende dorpsgemeenschap (kerkgemeenschap) wordt, vinden we voor het eerst terug in 765. Het jaar voordien had de Frankische koning, Pepijn de Korte, zijn Constitutio Generalis (Staatswet) uitgevaardigd, die elk gezin en landeigenaar verplichtte één tiende van zijn bodemopbrengst aan de kerk af te staan. Dit is een eerste teken van zelfstandigheid van de parochie Sint-Bavo.

Om deze tiendenbelasting vanaf 765 op een behoorlijke wijze te innen, worden meteen ook de parochiegrenzen afgebakend. Het vastleggen van een dergelijke gebiedsomschrijving is als het ware de geboorteakte van de parochie met de daaraan verbonden rechten zoals doopsel, huwelijk en begraven. De parochiegrenzen van Sint-Bavo, groeien later uit tot de Wilrijkse gemeentegrenzen met uitzondering van Hoboken dat in 1135 van de Sint-Bavo-kerkgemeenschap wordt gescheiden en een eigen parochiestatus bekomt.

14e eeuw[bewerken | brontekst bewerken]

In 1383 werd op de Groenenborgerlaan te Wilrijk een windmolen gebouwd, vermeld in een cartularium van de Antwerpse Kartuizers. Op de kaart van Licinius uit het jaar 1525 staat deze molen getekend. Na de families Van Berkelaer en De Jong werd deze molen in 1698 gekocht voor 6300 gulden door Jan Lemmens, die toen al molenaar te Ranst was en gehuwd met Helena Engels en uit welk huwelijk negen kinderen te Ranst worden geboren. Deze Jan Lemmens behoort tot een grote familie van molenaars te Ranst, Wilrijk, Wommelgem, Wiekevorst en Booischot. Deze molen te Wilrijk werd in 1914 gesloopt.

18de eeuw[bewerken | brontekst bewerken]

In het midden van de achttiende eeuw wordt de steenweg van Antwerpen naar Boom aangelegd. Daarvoor was er enkel een 'agrarisch wegenpatroon' langs bossen en landerijen. Tegen het einde van de eeuw schakelen de landbouwers langzaamaan over op tuinbouw en veeteelt, om Antwerpen te bevoorraden met zuivelproducten, groenten en bloemen (zoals het Kiel voor de bebouwing dat deed), terwijl de ambachtslui enkel werken voor de eigen dorpsgenoten.

19e eeuw[bewerken | brontekst bewerken]

Wilrijk behoudt zijn landelijk karakter akkerland, weiland en huizen van plaisantie met hun parken (speelhuizen met kasteelallures) tot ver na 1850, omdat Wilrijk maar een trage bevolkingsgroei kent. De bouw van een fortengordel rond Antwerpen, van grote verbindingswegen tussen de forten zoals de Militaire Baan, van betonnen schansen, spoorwegen en een station, wijzigt het landschap grondig. De forten 6 en 7 en de schansen 11 en 16 liggen op Wilrijks grondgebied (1859-1865).

Begin 20e eeuw[bewerken | brontekst bewerken]

Er wordt een buurtspoorweg Antwerpen-Rumst-Mechelen aangelegd in 1901 en in 1912 wordt tramlijn 5 doorgetrokken tot in het centrum van Wilrijk. De Wilrijkse zonen zoeken werk in de stad Antwerpen in plaats van vaders hoeve, terwijl ze in Wilrijk blijven wonen.

De Grenscorrectie van 1912[bewerken | brontekst bewerken]

Begin 20ste eeuw verkrijgt de stad Antwerpen van de Staat de Wilrijkse Pleinen, op voorwaarde dat deze worden ingericht als groenzone. De stad is de decennia ervoor sterk gegroeid en Antwerpen ziet wel iets in een groot park net buiten de stad voor zijn inwoners. Net voorbij de Wilrijkse pleinen liggen drie kasteeldomeinen: Vogelzang, Middelheim en Den Brandt, deze laatste twee wel op het grondgebied van buurgemeente Wilrijk. De drie namen komen nu nog terug als deelgebieden van het Nachtegalenpark.

De stad Antwerpen koopt in 1909 kasteel en domein Middelheim en een jaar later koopt ze van de familie Della Faille het parkdomein Den Brandt. Vervolgens komt er in 1912 een grenscorrectie, waardoor deze twee domeinen Antwerps grondgebied worden. De gemeente Wilrijk verkrijgt in ruil een som geld en de doortrekking van tram 5 naar Wilrijk.

Aan heel deze operatie zit een hoog prijskaartje, met de aankoop van drie hoven van plaisantie en een grenscorrectie, en mogelijk heeft de stad de kosten wat overschat, want het kasteel Den Brandt wordt niet aangekocht door de stad Antwerpen. Pas na WO II komt ook het kasteel in stadsbezit. Bovendien wordt een deel van het domein Den Brandt verkaveld, om zo wat geld te recupereren. Zo ontstaat de Parkwijk.

Interbellum[bewerken | brontekst bewerken]

Langzaamaan wordt Wilrijk een voorstad. Eigenaars van huizen van plaisantie, boeren en hoveniers verkopen hun gronden die worden verkaveld. De eerste grote verkavelingen komen tegemoet aan de grote woningnood na de Eerste Wereldoorlog. Stedelingen op zoek naar gezonde buitenlucht vinden hun heil in nieuwe verkavelingen, bijvoorbeeld de nieuwe parkwijk Elsdonk. In het zuiden van Wilrijk komt de Eenheidswijk, gebouwd met coöperatieve middelen, tot stand.

Tijdens de Olympische Zomerspelen 1920 te Antwerpen vinden de wielerwedstrijden op de piste plaats op de Garden City Velodroom in Wilrijk.

Nadat de bevolking een expansie kent van meer dan 20.000 inwoners, verwerft de gemeente in 1928 de publieke parktuin van kasteel Steytelinck.

Tweede Wereldoorlog[bewerken | brontekst bewerken]

Een van de bunkers in de omgeving van Wilrijk

De deelgemeente werd rond 20 mei 1940 bezet door het Duitse leger en bevrijd op 4 september 1944. Uit deze deelgemeente werden minstens 7 Joden weggevoerd naar concentratiekampen in Duitsland, waar de overgrote meerderheid vermoord werd.[1] In 1943 worden er in Park den Brandt verschillende bunkers gebouwd om als hoofdkwartier voor de Atlantikwall in België te functioneren, dat de leiding had voor de Atlantikwall van de Franse grens tot Walcheren. Onder meer Generalfeldmarschall Erwin Rommel kwam hier eenmaal om de bunkers te bezoeken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog krijgt Wilrijk het zwaar te verduren, onder meer door de V-bommenterreur. 71 burgers verliezen hierbij het leven.

Na 1945[bewerken | brontekst bewerken]

Wilrijk breidt snel uit. De landbouw neemt af en daarvoor in de plaats komt industrie. Door emigratie uit de stad kent Wilrijk een grote bevolkingsaangroei. Op 1 januari 1975 telt Wilrijk 44.219 inwoners. Sindsdien neemt het inwonersaantal af.

In 1960 vindt er een vernieuwing plaats van de gemeentekern. Er wordt een shoppingcenter en een cultuurcentrum gebouwd dat omgedoopt wordt tot De Kern. Er wordt een industriezone aangelegd langs de Boomsesteenweg.

In 1965 bestaat Wilrijk 1200 jaar. Het wordt een groots feestjaar, afgesloten met de eerste Geitestoet, in een regie van kunstenaar en stoetenbouwer Frans Van Immerseel.

In 1970 wordt het viaduct van Wilrijk ingehuldigd: een brug van de A12 (Boomsesteenweg) die met een lengte van 1300 meter dwars door de gemeente snijdt.

Fusie en district van Groot Antwerpen[bewerken | brontekst bewerken]

Aan het begin van het jaar 1983 fuseerde Wilrijk met zeven andere gemeenten: Antwerpen, Berchem, Borgerhout, Ekeren, Hoboken, Deurne en Merksem tot Groot Antwerpen. Op 8 oktober 2000 vindt er naast de verkiezing van de Antwerpse gemeenteraad ook de eerste rechtstreekse verkiezing van een Wilrijkse districtsraad plaats.

21e eeuw[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 januari 2001 wordt binnen de stad Antwerpen de binnengemeentelijke decentralisatie ingevoerd en wordt er dus opnieuw gedecentraliseerd. Zo krijgt het district opnieuw eigen bevoegdheden, zoals werken op het openbaar domein en cultuur-, sport-, senioren-, en jeugdbeleid op lokaal vlak.

Bezienswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

De Jaïntempel van Antwerpen
Résidence Elsdonck in Wilrijk.

Natuur en landschap[bewerken | brontekst bewerken]

Wilrijk is sterk verstedelijkt, het is onderdeel van de Antwerpse agglomeratie. De hoogte bedraagt 6-22 meter. Kleine beken als Grote Struisbeek, aan de westrand de Hollebeek en aan de zuidrand, de Edegemsebeek, zijn er te vinden.

Demografie[bewerken | brontekst bewerken]

Demografische ontwikkeling tot de fusie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Opmerking:resultaten volkstellingen op 31/12 tot en met 1970 + 01/01/1980 + 31/12/1982

Demografische ontwikkeling als district[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar 2006 2018
Inwoneraantal 38.319 40.943
Opmerking:resultaten volkstellingen op 31/12/2006 en 01/01/2018

Politiek[bewerken | brontekst bewerken]

Structuur[bewerken | brontekst bewerken]

Het district Wilrijk maakt deel uit van de stad Antwerpen. Deze ligt in het kieskanton Antwerpen (dat identiek is aan het provinciedistrict Antwerpen) en ligt in het kiesarrondissement Antwerpen en de kieskring Antwerpen.

Wilrijk Supranationaal Nationaal Gemeenschap Gewest Provincie Arrondissement Provinciedistrict Kanton Gemeente District
Administratief Niveau Vlag van Europa Europese Unie Vlag van België België Vlag Vlaanderen Vlaanderen Vlag Antwerpen (provincie) Antwerpen Antwerpen Vlag Antwerpen (stad) Antwerpen Wilrijk
Bestuur Europese Commissie Belgische regering Vlaamse regering Deputatie Gemeentebestuur Districtscollege
Raad Europees Parlement Kamer van
volksvertegenwoordigers
Vlaams Parlement Provincieraad Gemeenteraad Districtsraad
Kiesomschrijving Nederlands Kiescollege Kieskring Antwerpen Antwerpen Antwerpen Antwerpen Antwerpen Wilrijk
Verkiezing Europese Federale Vlaamse Provincieraads- Gemeenteraads- Districtsraads-

Districtscollege[bewerken | brontekst bewerken]

Zetelverdeling districtsraad
2019-2024
2
4
2
2
2
10
3
10 
De 25 zetels zijn als volgt verdeeld:
Districtscollege
Districtsvoorzitter Kristof Bossuyt (N-VA)
Districtsschepenen
  1. Hans Ides (CD&V)
  2. Linda Verlinden (N-VA)
  3. Werner Theuns (Open Vld)
  4. Robert Moens (N-VA)

Districtsraad[bewerken | brontekst bewerken]

De Wilrijkse districtsraad bestaat uit 25 zetels.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Voormalige burgemeesters en districtvoorzitters[bewerken | brontekst bewerken]

Legislatuur 2013 - 2018[bewerken | brontekst bewerken]

Het district wordt bestuurd door een coalitie van N-VA, Open Vld en CD&V, samen goed voor 14 op 23 zetels.

Legislatuur 2019-2024[bewerken | brontekst bewerken]

Het district wordt bestuurd door een coalitie van N-VA, CD&V en Open Vld, samen goed voor 14 op 25 zetels.

Resultaten districtraadsverkiezingen sinds 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Op 8 oktober 2000 werden de eerste districtsraadsverkiezingen voor het gemeentedistrict Wilrijk gehouden.

Partij of kartel 8-10-2000[2] 8-10-2006 14-10-2012[3] 14-10-2018
Stemmen / Zetels % 23 % 23 % 23 % 25
CVP1 / CD&V-N-VA2 / CD&V3 16,051 4 18,482 4 9,323 2 10,13 2
VLD1 / Open Vld2 22,421 5 17,61 4 10,152 2 8,42 2
SP1 / sp.a-spirit2 / sp.a3 13,861 3 23,632 6 16,323 4 9,03 2
PVDA / PVDA+ 1,29 0 1,44 0 5,67 1 7,2 2
Agalev1 / Groen!2 / Groen3 11,811 3 7,112 1 93 2 14,73 4
Vlaams Blok1 / Vlaams Belang-VLOTT2 / Vlaams Belang3 26,221 7 31,752 8 10,433 2 10,73 3
N-VA - - 36,23 10 38,3 10
D-SA - - - 1,6 0
Nieuw Wilrijk - - 2,88 0 -
VU-ID 5,72 1 - - -
Vivant 1,32 0 - - -
WOW 1,32 0 - - -
Totaal stemmen 26108 25617 24582 25720
Opkomst % 89,69 87,71 90,5
Blanco en ongeldig % 3,01 3,88 2,56 3,3

De vetgedrukte getallen vormen de hieruit onderhandelde bestuursmeerderheid. De grootste partij is in kleur.

Cultuur[bewerken | brontekst bewerken]

Bijnaam[bewerken | brontekst bewerken]

Wilrijk staat ook bekend als het "geitendorp" en de inwoners als de "geiten" of "geitenkoppen".

Evenementen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Geitestoet: Vijfjaarlijkse historisch-folkloristische stoet half september. De eerste Geitestoet vond plaats in 1965. Na een pauze van 25 jaar ging de tweede stoet uit in 1990. Daarna volgden nog 1995, 2000, 2005, 2010, 2015 en de laatste was op 25 september 2022. De volgende is in 2025 gepland.

Bekende Wilrijkenaren[bewerken | brontekst bewerken]

Geboren in Wilrijk[bewerken | brontekst bewerken]

Aimé Anthoni,
geboren in 1948

Door de aanwezigheid van het Medisch Instituut Sint-Augustinus van de Antwerpse Gasthuiszusters worden veel inwoners van de omliggende gemeenten in Wilrijk geboren.

(Ex-)inwoners[bewerken | brontekst bewerken]

Partnersteden[bewerken | brontekst bewerken]

Naast de Antwerpse partnersteden is Wilrijk ook nog verzusterd met:

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Nabijgelegen kernen[bewerken | brontekst bewerken]

Hoboken, Aartselaar, Edegem, Mortsel, Berchem

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Wilrijk van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.