Vasek Pospisil

Vasek Pospisil
Vasek Pospisil tijdens ATP-toernooi van Londen 2016
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Canada Canadese
Geboorteplaats Vlag van Canada Vernon
Geboortedatum 23 juni 1990
Woonplaats Vlag van Bahama's Freeport
Lengte 1,93 m
Gewicht 88 kg
Profdebuut 2007
Slaghand Rechts, tweehandig backhand
Totaal prijzengeld 6.958.244 US dollar
Coach Frank Dancevic
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 134–172
Titels 0
Hoogste positie 25e (27 januari 2014)
Olympische Spelen 1e ronde (2012, 2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2014, 2015)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2018, 2020)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (2015)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (2020)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 115–89
Titels 7
Hoogste positie 4e (27 april 2015)
Olympische Spelen 2e ronde (2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2016)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2015)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (2014)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2013, 2014)
Laatst bijgewerkt op: 20 juli 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Vasek Pospisil (Vernon, 23 juni 1990) is een Canadese tennisser. Hij heeft nog geen enkel ATP toernooi gewonnen in het enkelspel. Toch stond hij al drie keer in de finale. Daarnaast heeft hij zeven titels in het dubbelspel gewonnen, waaronder Wimbledon in 2014. Hij heeft ook acht keer in de finale gestaan. Zowel in het enkelspel als in het dubbelspel heeft hij al deelgenomen aan enkele Grand Slams. Hij heeft negen challengers in het enkelspel en zeven challengers in het dubbelspel op zijn naam staan.

Jaarverslagen[bewerken | brontekst bewerken]

2010[bewerken | brontekst bewerken]

Hij won vier futures toernooien.

2011[bewerken | brontekst bewerken]

Hij won twee futures toernooien voorafgaand aan de twee challengers waar hij de halve finales bereikte. Hij bereikte de tweede ronde van de US Open. Versloeg Lukáš Rosol in de eerste ronde. Hielp Canada in de Davis Cup, door twee overwinningen, één in het enkelspel en één in het dubbelspel (zijn partner: Daniel Nestor). Dit deed hij in september opnieuw, ditmaal door drie matches te winnen. Won zijn eerste match op niveau van het ATP op het ATP-toernooi van Montréal/Toronto (versloeg: Juan Ignacio Chela).

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Verloren finales
1. 3 augustus 2014 Vlag van Verenigde Staten ATP Washington Hardcourt Vlag van Canada Milos Raonic 1-6, 4-6 Details
2. 9 februari 2020 Vlag van Frankrijk ATP Montpellier Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Gaël Monfils 5-7, 3-6 Details
3. 14 november 2020 Vlag van Bulgarije ATP Sofia Hardcourt (i) Vlag van Italië Jannik Sinner 4-6, 6-3, 6-7(3) Details
Gewonnen challengers
1. 19 maart 2012 Vlag van Canada Rimouski Hardcourt (I) Vlag van België Maxime Authom 7-66, 6-4
2. 16 juli 2012 Vlag van Canada Granby Hardcourt Vlag van Nederland Igor Sijsling 7-62, 6-4
3. 29 april 2013 Vlag van Zuid-Afrika Johannesburg Hardcourt Vlag van Polen Michal Przysiężny 6-7(7), 6-0, 4-1(r)
4. 4 augustus 2013 Vlag van Canada Vancouver Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Daniel Evans 6-0, 1-6, 7-5
5. 21 mei 2017 Vlag van Zuid-Korea Busan Hardcourt Vlag van Japan Go Soeda 6-1, 6-2
6. 28 januari 2018 Vlag van Frankrijk Rennes Hardcourt (i) Vlag van Litouwen Ričardas Berankis 6-1, 6-2
7. 11 februari 2018 Vlag van Hongarije Boedapest Hardcourt (i) Vlag van Spanje Nicola Kuhn 7-6(3), 3-6, 6-3
8. 20 oktober 2019 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas Hardcourt Vlag van Australië James Duckworth 7-5, 611-7, 6-3
9. 3 november 2019 Vlag van Verenigde Staten Charlottesville Hardcourt (I) Vlag van Canada Brayden Schnur 7-62, 3-6, 6-2

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales herendubbel
1. 6 juli 2014 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Gras Vlag van Verenigde Staten Jack Sock Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan 		7-6(5), 6-7(3), 6-4, 3-6, 7-5 Details
2. 27 juli 2014 Vlag van Verenigde Staten ATP Atlanta Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jack Sock Vlag van Verenigde Staten Steve Johnson
Vlag van Verenigde Staten Sam Querrey 		6-3, 5-7, [10-5] Details
3. 26 oktober 2014 Vlag van Zwitserland ATP Bazel Hardcourt (I) Vlag van Servië Nenad Zimonjić Vlag van Kroatië Marin Draganja
Vlag van Finland Henri Kontinen 		7-6(13), 1-6, [10-5] Details
4. 22 maart 2015 Vlag van Verenigde Staten ATP Indian Wells Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jack Sock Vlag van Italië Simone Bolelli
Vlag van Italië Fabio Fognini 		6-4, 6-7(3), [10-7] Details
5. 11 oktober 2015 Vlag van China ATP Peking Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jack Sock Vlag van Verenigde Staten Daniel Nestor
Vlag van Frankrijk Edouard Roger-Vasselin 		3-6, 6-3, [10-6] Details
6. 14 februari 2016 Vlag van Nederland ATP Rotterdam Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut Vlag van Oostenrijk Alexander Peya
Vlag van Duitsland Philipp Petzschner 		7-6(2), 6-4 Details
7. 23 februari 2020 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut Vlag van Nederland Wesley Koolhof
Vlag van Kroatië Nikola Mektić 		6-3, 6-4 Details
Verloren finales herendubbel
1. 17 augustus 2014 Vlag van Verenigde Staten ATP Cincinnati Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jack Sock Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan 		3-6, 2-6 Details
2. 5 oktober 2014 Vlag van China ATP Peking Hardcourt Vlag van Frankrijk Julien Benneteau Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
Vlag van Roemenië Horia Tecău 		7-6(6), 5-7, [5-10] Details
3. 5 april 2015 Vlag van Verenigde Staten ATP Miami Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jack Sock Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan 		3-6, 6-1, [8-10] Details
4. 8 november 2015 Vlag van Frankrijk ATP Parijs Tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Jack Sock Vlag van Kroatië Ivan Dodig
Vlag van Brazilië Marcelo Melo 		6-2, 3-6, [5-10] Details
5. 20 maart 2016 Vlag van Verenigde Staten ATP Indian Wells Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jack Sock Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut 		3-6, 6-7(5) Details
6. 15 mei 2016 Vlag van Italië ATP Rome Gravel Vlag van Verenigde Staten Jack Sock Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan 		6-2, 3-6, [7-10] Details
7. 7 januari 2017 Vlag van Qatar ATP Doha Hardcourt Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek Vlag van Frankrijk Jeremy Chardy
Vlag van Frankrijk Fabrice Martin 		4-6, 6-7(3) Details
8. 18 juli 2021 Vlag van Verenigde Staten ATP Newport Gras Vlag van Verenigde Staten Austin Krajicek Vlag van Verenigde Staten William Blumberg
Vlag van Verenigde Staten Jack Sock 		2-6, 6-7(3) Details
Gewonnen challengers
1. 3 november 2008 Vlag van Canada Rimouski Tapijt (I) Vlag van Canada Milos Raonic Vlag van Denemarken Kristian Pless
Vlag van Zweden Michael Ryderstedt 		5-7, 6-4, [10-6]
2. 23 november 2009 Vlag van Mexico Puebla Hardcourt Vlag van Canada Adil Shamasdin Vlag van Spanje Guillermo Olaso
Vlag van Spanje Pere Riba 		7-67, 6-0
3. 12 april 2010 Vlag van Mexico León Hardcourt Vlag van Mexico Santiago González Vlag van Australië Kaden Hensel
Vlag van Australië Adam Hubble 		3-6, 6-3, [10-8]
4. 14 maart 2011 Vlag van Canada Rimouski Hardcourt (I) Vlag van Filipijnen Treat Huey Vlag van Verenigd Koninkrijk David Rice
Vlag van Verenigd Koninkrijk Sean Thornley 		6-0, 6-1
5. 11 april 2011 Vlag van Verenigde Staten Tallahassee Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Bobby Reynolds Vlag van Japan Go Soeda
Vlag van Verenigd Koninkrijk James Ward 		6-2, 6-4
6. 20 juni 2011 Vlag van Mexico Guadalajara Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Bobby Reynolds Vlag van Canada Pierre-Ludovic Duclos
Vlag van Slowakije Ivo Klec 		6-4, 66-7, [10-6]
7. 16 juli 2012 Vlag van Canada Granby Hardcourt Vlag van Canada Philip Bester Vlag van Japan Yuichi Ito
Vlag van Japan Takuto Niki 		6-1, 6-2

Landencompetities[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner(s) Tegenstanders Score Ref.
Gewonnen finales
1. 22-27 november 2022 Vlag van Spanje Davis Cup Hardcourt (i) Vlag van Canada Félix Auger-Aliassime
Vlag van Canada Denis Shapovalov 		Vlag van Australië Alex de Minaur
Vlag van Australië Matthew Ebden
Vlag van Australië Thanasi Kokkinakis
Vlag van Australië Max Purcell
Vlag van Australië Jordan Thompson 		2-0 (2 wedstrijden) Details
Verloren finales
1. 18-24 november 2019 Vlag van Spanje Davis Cup Hardcourt (i) Vlag van Canada Félix Auger-Aliassime
Vlag van Canada Denis Shapovalov 		Vlag van Spanje Roberto Bautista Agut
Vlag van Spanje Pablo Carreño Busta
Vlag van Spanje Marcel Granollers
Vlag van Spanje Feliciano López
Vlag van Spanje Rafael Nadal 		0-2 (2 wedstrijden) Details

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021
grandslamtoernooien
Australian Open – – – 3R 3R 1R – 1R – 1R 1R
Roland Garros – 1R 1R 1R 1R 1R – 1R – 1R –
Wimbledon – 1R 2R 1R KF 1R – 1R 1R g.t. 2R
US Open 2R – 1R 1R 1R 2R 1R 2R 2R 4R
ATP Masters 1000
Indian Wells – 1R 1R 2R 2R 2R 3R 1R – g.t.
Miami – – – 2R 2R 2R – 3R – g.t. 1R
Monte Carlo – – – 1R – – – – – g.t. –
Madrid – – – – – 1R – – – g.t. –
Rome – – – 1R – 1R – – – – –
Montreal/Toronto 2R 2R HF 1R 2R 2R 1R 1R 1R g.t. 1R
Cincinnati – – 2R 2R 2R 1R – – – –
Shanghai – – 2R 2R 2R 3R – 1R 3R g.t.
Parijs – – 1R 1R – – 1R – – –
olympisch
Olympische Spelen g.t. 1R g.t. 1R g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
eindejaarsranking 119 127 32 57 39 132 109 70 149 61

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021
grandslamtoernooien
Australian Open – – – – 1R 2R KF 1R 1R – 1R 2R
Roland Garros – – – – 1R KF 2R – 1R – 2R –
Wimbledon – – – 3R W 3R 3R 2R 1R 2R g.t. 1R
US Open – – – 3R 3R 1R 1R – – 1R –
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – – 1R W F 2R – – g.t.
Miami – – – – 1R F 1R – – – g.t. –
Monte Carlo – – – – 1R – – – – – g.t. –
Madrid – – – – – KF KF – – – g.t. –
Rome – – – – 1R – F – – – – –
Montreal/Toronto 2R 1R 1R – 1R – HF 1R 1R 1R g.t. –
Cincinnati – – – – F 1R HF – – – –
Shanghai – – – KF 2R 1R 2R – – – g.t.
Parijs – – – – 2R F HF – – – –
olympisch
Olympische Spelen g.t. 2R g.t. HF g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 0 3 2 1 0 0 0 1 0
eindejaarsranking 153 150 305 88 14 21 20 179 633 446 192

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Vasek Pospisil.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vasek_Pospisil&oldid=63372507"