Uracil

Uracil
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van uracil
Algemeen
Molecuulformule	C4H4N2O2
IUPAC-naam	pyrimidine-2,4(1H,3H)-dion
Andere namen	pyrimidine-2,4(1H,3H)-dion, 2,4-pyrimidinediol
Molmassa	112,08676 g/mol
SMILES	C1=CNC(=O)NC1=O
InChI	1S/C4H4N2O2/c7-3-1-2-5-4(8)6-3/h1-2H,(H2,5,6,7,8)
CAS-nummer	66-22-8
EG-nummer	200-621-9
PubChem	1174
Wikidata	Q182990
Vergelijkbaar met	adenine, cytosine, guanine, thymine
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	wit
Smeltpunt	335 °C
Slecht oplosbaar in	water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Uracil is een van de vier nucleobasen in het RNA. De stof komt voor als een wit poeder, dat slecht oplosbaar is in water. Uracil kan beschouwd worden als de gedemethyleerde vorm van thymine.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Rond 1900 werd uracil in het laboratorium voor het eerst synthetisch bereid door hydrolyse van gistkernen die gevonden werden in de thymus en milt van runderen, hom van haring en tarwekiemen. Tegenwoordig bestaan er tal van synthesemethoden voor uracil. De eenvoudigste is de additie van water aan cytosine, waardoor uracil en ammoniak ontstaan.^[1]

Uracil wordt gewoonlijk bereid door een condensatiereactie van maleïnezuur en ureum in rokend zwavelzuur.

Een derivaat van uracil, 6-methyluracil, wordt gesynthetiseerd uit ureum en ethylacetoacetaat in een oplossing van ethanol en zoutzuur als katalysator. Er ontstaat dat een β-uraminocrotonester; dit ester cycliseert na basisch maken met natronloog en daarna opnieuw aanzuren. Een gelijksoortige route naar uracil verloopt met 3-oxo-propionzure ethylester en ureum

Structurele eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

In principe kan uracil tautomeriseren en ook in de enolvorm voorkomen, naast de meer gebruikelijke lactamvorm:

Biochemische functies[bewerken | brontekst bewerken]

Samen met adenine, cytosine en guanine wordt deze base in een RNA-keten gebonden. Het komt niet voor in het DNA; daar wordt het vervangen door thymine. Uracil kan twee waterstofbruggen vormen met adenine. Het kan door deaminering en hydrolyse relatief eenvoudig gevormd worden uit cytosine. Dit geeft aanleiding tot fouten in de genetische code en kan mogelijk tot mutaties leiden. Echter, deze vorm van DNA-schade wordt tegengegaan door tal van DNA-herstelmechanismen. Thymine bezit nog een extra methylgroep en kan bijgevolg niet zo eenvoudig uit cytosine worden gevormd.

Uracil, thymine en cytosine worden pyrimidines genoemd.

Uracil vormt bij binding met ribose de nucleoside uridine.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

• (en) MSDS van uracil