Supersister

Supersister is een Nederlandse popgroep uit Den Haag. De groep bestond oorspronkeijk uit Robert Jan Stips (keyboards, zang), Sacha van Geest (fluit), Marco Vrolijk (drums) en Ron van Eck (basgitaar). De groep was in deze samenstelling actief in de eerste helft van de jaren zeventig en speelde progressieve rock, gaande van jazz tot pop. In 2019 herrees de groep in nieuwe maar wisselende samenstelling.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De band kwam voort uit de schoolband The Provocation^[1] op het Grotius Lyceum in Den Haag, en begon rond 1967 als Sweet OK Supersister met als ideeën-man en liedjesschrijver Rob Douw, die de groep een meer psychedelische richting opduwde, maar niet lang daarna de band verliet. Hij was tot aan zijn overlijden in februari 2022 beeldend kunstenaar.^[2] Terwijl Douw Nederlandstalige nummers over onderwerpen als blauwe dwergen had geschreven, ging de groep nu verder als een meer serieus muzikaal kwartet, dat onder de verkorte naam Supersister voornamelijk instrumentale of Engelstalige nummers bracht. De stijl van de band was avontuurlijke toetsen-gedreven progressieve rock die verwantschap had met de Canterbury-scene: er waren duidelijke invloeden merkbaar van de band Soft Machine waarvan Robert Jan Stips een groot bewonderaar was. Supersister had hier en daar een humoristische Zappiaanse twist aan de muziek toegevoegd.

Supersister debuteerde begin 1970 met de single "She Was Naked/Spiral Staircase", die geheel tegen eigen verwachting in werd opgepakt door piratenzender Radio Veronica en mede daardoor op het randje van de top-tien belandde (11). Hierdoor werd de groep snel serieus genomen en kon op het hoofdpodium van het Holland Pop Festival in Kralingen spelen. Doordat "She was naked" een hit was, mocht de groep ook - waar het eigenlijk om ging - een album opnemen: Supersister's eerste LP "Present from Nancy". Supersister scoorde verder op single-gebied hits als "A girl named you" en "Radio". Na de elpees "To the Highest Bidder" en "Pudding en Gisteren" verlieten Van Geest en Vrolijk de groep. De overblijvers maakten nog het meer jazzrock-achtige "Iskander", een conceptalbum over Alexander de Grote, met Charlie Mariano (blaasinstrumenten) en Herman van Boeyen (drums). Na deze plaat werd nog "Spiral Staircase" uitgebracht onder de naam Sweet Okay Supersister. Dit was een project van Sacha van Geest en Robert Jan Stips. De laatste ging verder als toetsenist bij Golden Earring.

Na een try-out op 16 augustus 2000 in Delft, maakte Supersister in september 2000 haar comeback, in de oorspronkelijke bezetting, op het Amerikaanse festival Progfest in Los Angeles en gaf daar tussen november 2000 en mei 2001 in Nederland een vervolg aan.

Op 29 juli van dat jaar overleed fluitist Sacha van Geest en daarmee kwam een definitief einde aan de band. In april 2006 verscheen een Supersister DVD met de vertrouwde naam "Sweet OK Supersister", die oude en nieuwere opnames bevat. Naast een concert in Paradiso in 2000 bevat de dubbel-DVD de documentaire "Live in Los Angeles", enkele oude videobeelden, veel fotomateriaal en enkele nog nooit uitgebrachte audiotracks.
In 2011 zou de band als trio nog eens optreden op Nearfest 2011. Dit concert moest echter geannuleerd worden vanwege het overlijden van bassist Ron van Eck op 20 juli van dat jaar.

Na 2019[bewerken | brontekst bewerken]

Op 24 januari 2019 heeft de NPO een aflevering van het tv-programma Het uur van de wolf uitgezonden, dat ging over Robert Jan Stips. Het portret was getiteld De tovenaar van de Nederpop. In dat programma werden onder meer gesprekken gevoerd met Marco Vrolijk (drummer van Supersister) Rinus Gerritsen en Cesar Zuiderwijk (bassist en drummer van de Golden Earring), Bart Chabot, Anton Corbijn, Henk Hofstede (Nits) en Freek de Jonge. Inmiddels heeft Robert Jan van het Super Sister Project 2019 een album gemaakt met zijn muzikale vrienden. Dit album kwam in april 2019 uit onder de titel Retsis Repus. De band is uitgebreid met twee blazers (trombones) en twee strijkers (violen). Medewerking is verleend door Marieke Brokamp, Thijs Kramer, beiden op viool; Peter Calicher (ex-Gruppo Sportivo), toetsen; Joke Geraets (ex-Nits), zang; Rinus Gerritsen (Golden Earring), basgitaar; Bart van Gorp, trombone; Junior Huigen, trombone; Freek de Jonge, parlando; Leon Klaasse (ex-Sweet d'Buster), drums; Rob Kloet (Nits), drums; Robert Jan Stips: toetsen, zang; Marco Vrolijk (ex-Supersister), drums; Bart Wijtman (o.a. mrs Hips), basgitaar; Rob Wijtman, drums; Cesar Zuiderwijk (Golden Earring), drums; Henk Hofstede (Nits), zang. I Inmiddels hebben in deze uitgebreide samenstelling meerdere optredens plaatsgevonden, onder andere in het Paard te Den Haag, De Mezz te Breda en in Paradiso te Amsterdam.^[bron?] Op 1 juli 2023 speelde Supersister Project in het Openluchttheater in Winterswijk, waar de band in 1973 (precies 50 jaar geleden) ook optrad, samen met Alquin en Hobo String Band. Nadien gaf de band dat jaar vijf optredens op verschillende plaatsen, met als bezetting Robert Jan Stips, Rinus Gerritsen en Leon Klaasse.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

In december 2020 verscheen de zeer uitgebreide biografie Supersister, Looking Back, Naked, geschreven door "superfan" Fred Baggen. Bijna 1000 pagina's lang wordt minutieus het wel en wee van de bandleden, de geschiedenis van de band, de optredens en het leven "on the road", platenopnames en alles wat er maar te vertellen valt over deze band beschreven en met vele unieke foto's getoond. Bij de eerste 450 exemplaren van dit boek werd een CD meegeleverd met daarop een aantal zeer oude, unieke opnames van de band. Daarnaast geeft dit boek ook een goede inkijk in de ontstaansgeschiedenis van met name de Haagse popscene in de vroege jaren zestig.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

• Lijst van Nederlandse bands

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

• Officiële website
• Supersister fansite