Stankoverlast

Bioscoopjournaal uit 1969. In woonwijken in het Rijnmondgebied is een waarschuwingsmeetnet in gebruik genomen waarmee hoge concentraties zwaveldioxide worden gemeten. 31 zgn. snuffelpalen staan in de wijken opgesteld, meten de concentraties en geven de resultaten door aan een computer bij een centraal bureau. Een vrouw geeft per telefoon een melding over stankoverlast door aan de centrale, waarna een ambtenaar op onderzoek gaat en de fabriek op de hoogte stelt van de stank. Enkele bewoners geven hun reactie op de stankoverlast.

Stankoverlast of geurhinder is een vorm van overlast die veroorzaakt wordt door een nare geur. Stankoverlast kan leiden tot klachten zoals hoestbuien, hoofdpijn, een verstoorde ademhaling, stress en braakneigingen.

Overheidsbeleid ten aanzien van stankoverlast[bewerken | brontekst bewerken]

In Nederland is het overheidsbeleid er op geënt dat niemand in ernstige mate last mag hebben van stankoverlast.[1] In Vlaanderen is er geen algemeen juridisch kader ter beheersing van stankoverlast, maar zit de regelgeving verspreid in diverse wetten, decreten en reglementen.[2]