Russische Verre Oosten

Russische Verre Oosten
Дальний Восток России
Regio van Vlag van Rusland Rusland
Russische Verre Oosten naar economische indelingRussische Verre Oosten naar economische indeling
Geografie
Oppervlakte 6.179.900 km²
Coördinaten 65°30'NB, 147°24'OL
Bevolking
Inwoners (2002) 6.692.865
Detailkaart
Kaart van Russische Verre Oosten
Russische Verre Oosten naar geografische indeling.
Uitzicht op de baai van Vladivostok
Zicht op Petropavlovsk-Kamtsjatski en de Korjakskaja Sopka vanaf de Avatsjabaai
Een van de Koerilen
Ostrog-toren van het Russische fort in Jakoetsk

Het Russische Verre Oosten (RVO) (Russisch: Дальний Восток России; Dalni Vostok Rossii; of ДВР; DVR) is een informele term voor het oostelijkste gedeelte van Rusland, dat het noordelijke gedeelte vormt van het Verre Oosten, een verouderde, eurocentrische aanduiding voor Oost-Azië. De term Dalni Vostok (Дальний Восток), dat letterlijk 'Verre Oosten' betekent in het Russisch, wordt in Rusland alleen gebruikt voor het aanduiden van het Russische Verre Oosten, en niet voor Oost-Azië in het algemeen.

Omvang en geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het Russische Verre Oosten had tot 2000 geen officieel vastgestelde grenzen. De gebieden achter de bergen van de Oeral werden vaak Siberië en het Verre Oosten (Сибирь и Дальний Восток) genoemd, zonder een echt onderscheid tussen wat dan 'Siberië' was en wat 'Verre Oosten'. Het RVO wordt ook vaak beschouwd als onderdeel van Siberië, maar wordt in de Russische historie vaak aangeduid als apart gebied.

In de eerste helft van de 20e eeuw werden achtereenvolgens een aantal bestuurlijke eenheden aangeduid als 'Verre Oosten', elk met verschillende grenzen:

Geografen definiëren het RVO vaak als de gebieden die worden beïnvloed door het Moessonklimaat en de Grote Oceaan, waardoor alle bovenstaande gebieden, behalve Jakoetië worden meegenomen. Andere geografen nemen echter ook Jakoetië op in hun definitie van het Russische Verre Oosten vanwege haar economische banden met de Pacific Rim (volgens de NGO Interregional Association of Credit Unions of the Far East and Zabaikalje (IACUFEZ) vallen zelfs Boerjatië en de oblast Tsjita onder het RVO).

Geografie[bewerken | brontekst bewerken]

Het RVO beslaat 36,4% van Rusland (ongeveer even groot als India en Argentinië gezamenlijk) en grenst op federaal districtsniveau alleen aan het Federaal District Siberië. Het RVO heeft verder landgrenzen met China in het zuiden en een kleine strip met Noord-Korea in het zuidoosten en zeegrenzen met de Verenigde Staten (Alaska) en Japan.

Eilanden(groepen)[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende eilanden(groepen) maken deel uit van het RVO (van noordwest naar zuidoost):

Zeeën en meren[bewerken | brontekst bewerken]

Het RVO grenst aan de volgende wateren:

De Zee van Ochotsk ligt tussen het vasteland van het RVO, het schiereiland Kamtsjatka, het eiland Sachalin en de Koerilen.

Het grootste meren zijn het Chankameer (kraj Primorje) en het Stuwmeer van Zeja (10e qua grootte wereldwijd).

De Kronotskivulkaan, hier in 1985, is onderdeel van de Pacifische Ring van Vuur en heeft een perfecte kegelvormige structuur en wordt daarom beschouwd als een van de mooiste vulkanen van Kamtsjatka

Reliëf, rivieren en klimaat[bewerken | brontekst bewerken]

Het RVO wordt in het westen van Jakoetië gekenmerkt door het heuvelachtige Midden-Siberisch Bergland. De rest van het RVO is afgezien van het Laagland van Kolyma in noordoostelijk Jakoetië overwegend bergachtig. De belangrijkste gebergten zijn het Jablonovygebergte (zuidwesten), het Stanovojgebergte (zuiden), Sichote-Alin (kraj Primorje), Dzjoegzjoergebergte (ten westen van de Zee van Ochotsk), Verchojanskgebergte (Centraal-Jakoetië), Tsjerskigebergte (oostelijk Jakoetië) en het Centraal Gebergte (Kamtsjatka). De hoogste bergpiek is de vulkaan Kljoetsjevskaja Sopka met 4.750 meter op Kamtsjatka, waar zich ook de grootste geiservallei van Eurazië bevindt.

Het gebied wordt bedekt door Arctische toendra in het noorden en taigabossen in het centrale gedeelte. Ongeveer 75% is bedekt met permafrost. In het zuiden liggen de vruchtbare riviervlaktes van de Amoer en de Oessoeri. Andere belangrijke rivieren zijn de Olenjok, Lena, Jana, Indigirka en Kolyma in het noorden en de Anadyr en Kamtsjatka in het oosten.

Het klimaat varieert van poolklimaat tot subtropisch met temperaturen die variëren van ongeveer −50 °C in de winter in noordoostelijk Jakoetië (wereldkouderecord noordelijk halfrond: −71,2 °C in 1926 in Ojmjakon) tot 40 °C in de zomer in de zuidelijke riviervalleien van de Amoer en Oessoeri.

Economie[bewerken | brontekst bewerken]

De geïsoleerdheid van het gebied drukt zijn stempel op de economie. Minder dan 7% van het bnp (2002) van Rusland wordt gerealiseerd in het district. Ook transportverbindingen zijn er dun gezaaid. De regio heeft in toenemende mate te maken met Chinese migranten en met investeringen door Chinese bedrijven in de regio. De vraag naar natuurlijke hulpbronnen zorgt onder andere voor een positieve impuls voor het gebied. Veel steden in het zuiden hebben handelsbetrekkingen met de Chinezen.

Het gebied is rijk aan natuurlijke hulpbronnen als gas, olie, zink, lood en diamant. Grote economische sectoren vormen de visvangst (grootste van Rusland), energieproductie (olie en gas bij het eiland Sachalin, vooral door Shell) en houtproductie en -verwerking. Andere sectoren zijn de machinebouw (onder andere scheepsbouw) en de staalindustrie.

Bevolking[bewerken | brontekst bewerken]

De bevolking is sterk geürbaniseerd (meer dan 75%), die vooral in het zuiden is geconcentreerd. De rest van het gebied is zeer dunbevolkt (minder dan 1 persoon per km²) De Russische bevolking loopt sinds het uiteenvallen van de Sovjet-Unie snel terug (14% in de laatste 15 jaar), terwijl vanuit het Zuiden veel immigratie van Chinezen plaatsvindt. Verwacht wordt dat het aantal Chinezen dat de komende 50 jaar naar deze gebieden trekt 8 tot 10 miljoen zal bedragen, gelet op de groei van de bevolking in China. Voor het Russische Verre Oosten betekent dit in elk geval dat het grote vertrekoverschot wordt gecompenseerd. De Russische overheid heeft al een tijdlang plannen om herbevolkingsprogramma's op te zetten en probeert vooral de Russische bevolking in het nabijgelegen Siberië te bewegen om naar het gebied te migreren, om de verwachte bevolkingsval te voorkomen.

De grootste steden in het gebied zijn (bevolkingscijfers: volkstellingen van 1989 en 2002:[1]

Stad Russisch Inwoners Deelgebied
1989 2002 Verandering
Vladivostok Владивосток 633.800 594.701 −6,2% kraj Primorje
Chabarovsk Хабаровск 600.600 583.072 −2,9% kraj Chabarovsk
Komsomolsk aan de Amoer Комсомольск-на-Амуре 315.300 281.035 −10,9% kraj Chabarovsk
Blagovesjtsjensk Благовещенск 205.500 219.221 +6,7% oblast Amoer
Jakoetsk Якутск 186.600 210.642 +12,9% Jakoetië
Petropavlovsk-Kamtsjatski Петропавловск-Камчатский 268.700 198.028 −26,3% oblast Kamtsjatka
Joezjno-Sachalinsk Южно-Сахалинск 159.300 175.085 +9,9% oblast Sachalin
Oessoeriejsk Уссурийск 158.000 157.759 0% kraj Primorje
Nachodka Находка 160.000 148.826 −7,0% kraj Primorje
Magadan Магадан 151.600 99.399 −34,4% oblast Magadan

Inheemse volkeren[bewerken | brontekst bewerken]

Oedegeïsche familie begin 20e eeuw

Hieronder staan de volken die van origine voorkomen in het RVO gerangschikt op taalgroep:

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Russische_Verre_Oosten&oldid=64037457"