Ronde van Vlaanderen 2024

De Ronde van Vlaanderen vond in 2024 plaats op zondag 31 maart. Bij de mannen was het de 108e editie, bij de vrouwen de 21e. De winnaars waren de Nederlander Mathieu van der Poel en de Italiaanse Elisa Longo Borghini.

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde van Vlaanderen 2024
108e editie
Routekaart finale 2024
Routekaart van de Ronde van Vlaanderen 2024
Datum 31 maart 2024
Startplaats Antwerpen
Finishplaats Oudenaarde
Totale afstand 270,8 km
Gem. snelheid 44,481 km/u
Deelnemers 175 (87 gefinisht)
Eindklassementen
Eerste Vlag van Nederland Mathieu van der Poel
Tweede Vlag van Italië Luca Mozzato
Derde Vlag van Duitsland Nils Politt
Navigatie
2023     2025
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Voor de mannen was het de 108e editie. Grote favoriet was de Nederlander Mathieu van der Poel van Alpecin-Deceuninck. Titelverdediger Tadej Pogačar reed niet mee en ook Wout van Aert was afwezig. Hij was een halve week eerder in Dwars door Vlaanderen zwaar gevallen, samen met een aantal andere toppers, en moest herstellen van een serie botbreuken. De wedstrijd ging bijzonder vroeg, op 112 kilometer voor het einde, los. Waar favorieten als Mads Pedersen kruit verschoten, daar controleerde Alpecin-Deceuninck de wedstrijd. Op de door de regen gladde Koppenberg begon Van der Poel aan een 44 kilometer lange solo tot over de finish. Hij was de zesde wereldkampioen die de Ronde van Vlaanderen won, en de zevende renner die een record aantal van drie Rondes won.[1][2]

Winnaars van drie Rondes
Jaren Renner
2020 - 2022 - 2024 Vlag van Nederland Mathieu van der Poel
2010 - 2013 - 2014 Vlag van Zwitserland Fabian Cancellara
2005 - 2006 - 2012 Vlag van België Tom Boonen
1993 - 1995 - 1998 Vlag van België Johan Museeuw
1970 - 1972 - 1973 Vlag van België Eric Leman
1949 - 1950 - 1951 Vlag van Italië Fiorenzo Magni
1940 - 1941 - 1943 Vlag van België Achiel Buysse
Wereldkampioen wint Ronde
Jaar Regenboogtrui Kampioen
2024 Vlag van Nederland Mathieu van der Poel
2016 Vlag van Slowakije Peter Sagan
2006 Vlag van België Tom Boonen
1975 Vlag van België Eddy Merckx
1962 Vlag van België Rik Van Looy
1955 Vlag van Frankrijk Louison Bobet

Koersverloop[bewerken | brontekst bewerken]

De start vond dit jaar plaats in Antwerpen. Een vroege kopgroep kreeg geen kans om een rol van betekenis te spelen, omdat Silvan Dillier (Alpecin-Deceuninck) in zijn eentje het peloton binnen vier minuten hield. Van tijd tot tijd werd de koers onrustig en kon de ploeg van Mathieu van der Poel zich schuil houden in het peloton. Als de groep wat stilviel, dan was daar opnieuw Dillier.[3]

Favorieten vroeg aan de bak[bewerken | brontekst bewerken]

Op 115 kilometer van de finish positioneerden een aantal favorieten zich in de kop van het peloton. Op de Holleweg (114 km te gaan) sprong Jonas Abrahamsen (Uno-X) weg en kreeg bewaker Axel Laurance (Alpecin-Deceuninck) mee. Hierop nam (Visma | Lease a Bike) het initiatief om hen terug te grijpen. Op de Wolvenberg (112 km) lukte dat en viel hun kopman Matteo Jorgenson aan. Hij werd in bedwang gehouden door Søren Kragh Andersen (Alpecin-Deceuninck). Twee kilometer later ging Mads Pedersen (Lidl-Trek) aan. Hierdoor lag het peloton aan flarden. Op 102 km begon het te regenen.

Op de kasseien van Kerkgate (108 km) viel het peloton stil. Dit was gunstig voor Kragh Andersen om terug te komen na een lekke band. Naar de voet van de Molenberg (100 km) kwamen de favorieten weer naar voren. Onderaan de smalle berg schoten zij op de kasseien omhoog, terwijl in de fuik de renners achter hen al gauw bijna stil stonden. Pedersen viel opnieuw aan, gevolgd door Jorgenson en Van der Poel. Een groep van twaalf renners viel bovenaan de berg stil. Dit was het sein voor de gele Vismatrein om aan te vallen in accordeon. Langs café De Vliegende Hollander (stamkroeg voor Van der Poel fans) lag de weer aangevulde achtervolgersgroep op een lint, dan weer lag de boel stil. Er werd volop gekoerst met groepjes van wisselende samenstelling. Gianni Vermeersch (Alpecin-Deceuninck) zat telkens attent mee.

Alpecin-Deceuninck controleert[bewerken | brontekst bewerken]

Op de Berendries werd de kopgroep ingelopen door een groep van tien die na een aanval van Nederlands kampioen Dylan van Baarle (Visma | Lease a Bike) was ontstaan. Hij had onder meer ploeggenoot Tiesj Benoot, Pedersen, Vermeersch, Oliver Naesen (Decathlon AG2R La Mondiale), Tim Merlier (Soudal Quick-Step), Nils Politt (UAE Team Emirates), Ben Turner (INEOS Grenadiers) en Laurenz Rex (Intermarché-Wanty) mee. In de achtergrond bleef Van der Poel attent meerijden op de berg, maar hield opnieuw boven aan de berg de benen stil. Zijn ploeg nam daarna opnieuw de groep op sleeptouw om op de Valkenberg (86 km) vlakbij de kopgroep te komen. Van der Poel stak hier solo over. Bovenaan de Valkenberg zette Van Baarle zich opzij en reed Mads Pedersen met Vermeersch op de bagagedrager door. Vermeersch nam af en toe over, zodat Pedersen zich leeg zou rijden en de ploeg geen kopwerk hoefde te doen.

Dertig kilometer later, was voor de Oude Kwaremont (56 km) de voorsprong door Alpecin-Deceuninck teruggebracht tot 10 seconden. De Spaanse kampioen Oier Lazkano (Movistar) en vooral Mathieu van der Poel trokken door op de helling. Zij kregen Laurence Pithie (Groupama-FDJ), Tim Wellens (UAE Team Emirates) en Dylan Teuns (Israel-Premier Tech) mee. Pedersen kon aansluiten, maar Vermeersch viel terug naar een volgend groepje. In aanloop naar de Paterberg (53 km) klonterden de groepjes terug samen. Op de Paterberg trok Turner het veld in stukken. Op het plateau sprong Iván García (Movistar) weg, waardoor de wedstrijd dit keer niet stilviel. In de aanloop naar de Koppenberg (45) kwamen 17 renners uit drie achtervolgende groepjes samen.

Solo Mathieu van der Poel[bewerken | brontekst bewerken]

De Koppenberg lag er door de regen glad bij. García's achterwiel slipte weg en hij stond stil aan de kant. Van der Poel slipte en gleed voorbij. Hij wist de krachten zo goed te verdelen dat hij relatief soepel naar boven reed. Jorgenson volgde op zes seconden afstand en Pedersen op een halve minuut. De rest moest van de fiets stappen en druppelde boven. Van der Poel wachtte niet en reed door. Jorgenson hield de achterstand vijf kilometer lang beneden de tien seconden, maar gaf dan toe.

Op de Taaienberg (37 km) sloten Alberto Bettiol (EF Education-EasyPost), García, Wellens en Teuns aan bij Jorgenson. Rex en Pedersen losten op de helling, maar sloten kort daarna weer aan. Met nog 30 kilometer te gaan had Van der Poel anderhalve minuut voorsprong op de zeven. Een tweede groep zat daar veertig seconden achter. Op de Hotond-Oude Kruisberg (27 km) brak de volggroep en reden Bettiol en Teuns weg. García, Pedersen en Rex zakten uiteindelijk drie groepen terug. Wellens zakte terug naar een achtervolgende groep met drie UAE-ploeggenoten. Met nog zeven kilometer te gaan viel Benoot daaruit weg met een lekke band. De groep wist in de laatste tientallen meters nog voorbij Teuns en Bettiol te rijden. Luca Mozzato (Arkéa-B&B Hotels) werd tweede, Michael Matthews derde en Nils Politt vierde. Matthews werd echter wegens naar de andere kant van de weg sprinten, naar de laatste plek van de groep teruggeplaatst.[4]

Parkoers[bewerken | brontekst bewerken]

De route was vooral in de eerste honderd kilometer van de koers veranderd om de wedstrijd veiliger te maken. Het peloton reed langer over bredere wegen. Daarnaast waren op verzoek van de renners de Kanarieberg en de Kortekeer uit de route gehaald. De Kapelleberg was er daarom bijgekomen.[5][6]

Afstand Naam Kasseistrook Kasseien Helling Helling
tot Finish Strook of helling Lengte Lengte Gemiddeld Maximaal
166,6 km Lippenhovestraat <1> 1300 m
165,2 km Paddestraat <2> 1500 m
134,6 km Oude Kwaremont 1500 m (1) 2200 m 4% 11,6%
115,1 km Kapelleberg (2) 1100m m 5,9% 10%
114,5 km Holleweg <3> 1500 m
112 km Wolvenberg (3) 645 m 7,9% 17,3%
108,3 km Kerkgate <4> 1400 m
105,7 km Jagerij <5> 800 m
99,5 km Molenberg 300 m (4) 463 m 7% 14,2%
95,5 km Marlboroughstraat (5) 2040 m 3% 7%
91,5 km Berendries (6) 940 m 7% 12,3%
86,2 km Valkenberg (7) 540 m 8,1% 12,8%
73,7 km Berg ten Houte (8) 1100 m 6,3% 21%
64,2 km Oude KruisbergHotondberg 450 m (9) 2500 m 5% 9%
54,3 km Oude Kwaremont 1500 m (10) 2200 m 4% 11,6%
50,9 km Paterberg 360 m (11) 360 m 12,9% 20,3%
44,6 km Koppenberg 600 m (12) 600 m 11,6 % 22 %
40,6 km Mariaborrestraat <6> 400 m
39,2 km Steenbeekdries 1100 m (13) 1100 m 3,1% 7,6%
38,7 km Stationsberg <7> 700 m
36,8 km Taaienberg 500 m (14) 530 m 6,6% 15,8%
26,5 km Oude KruisbergHotondberg 450 m (15) 2500 m 5% 9%
16,7 km Oude Kwaremont 1500 m (16) 2200 m 4% 11,6%
13,2 km Paterberg 360 m (17) 360 m 12,9% 20,3%

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

18 UCI World Tour-ploegen 7 wildcards
Vlag van België Alpecin-Deceuninck Vlag van Frankrijk Decathlon AG2R La Mondiale Vlag van Australië Jayco AlUla Vlag van België Bingoal WB
Vlag van Frankrijk Arkéa-B&B Hotels Vlag van Nederland dsm-firmenich PostNL Vlag van Verenigde Staten Lidl-Trek Vlag van Israël Israel-Premier Tech
Vlag van Kazachstan Astana Qazaqstan Vlag van Verenigde Staten EF Education-EasyPost Vlag van Spanje Movistar Vlag van België Lotto Dstny
Vlag van Bahrein Bahrain-Victorious Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ Vlag van België Soudal Quick-Step Vlag van Zwitserland Q36.5 Pro Cycling Team
Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates Vlag van België Team Flanders-Baloise
Vlag van Frankrijk Cofidis Vlag van België Intermarché-Wanty Vlag van Nederland Visma|Lease a Bike Vlag van Zwitserland Tudor Pro Cycling Team
Vlag van Noorwegen Uno-X Mobility

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Naam Ploeg tijd
Winnaar Vlag van Nederland Mathieu van der Poel Vlag van België Alpecin-Deceuninck 6u05'17"
2 Vlag van Italië Luca Mozzato Vlag van Frankrijk Arkéa-B&B Hotels + 1'02"
3 Vlag van Duitsland Nils Politt Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates z.t.
4 Vlag van Denemarken Mikkel Bjerg Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates z.t.
5 Vlag van Portugal António Morgado Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates z.t.
6 Vlag van Verenigde Staten Magnus Sheffield Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers z.t.
7 Vlag van België Oliver Naesen Vlag van Frankrijk Decathlon AG2R La Mondiale Team z.t.
8 Vlag van België Dylan Teuns Vlag van Israël Israel-Premier Tech z.t.
9 Vlag van Italië Alberto Bettiol Vlag van Verenigde Staten EF Education-EasyPost z.t.
10 Vlag van Letland Toms Skujiņš Vlag van Verenigde Staten Lidl-Trek z.t.
11 Vlag van Australië Michael Matthews[noot 1] Vlag van Australië Team Jayco AlUla z.t.
12 Vlag van België Tim Wellens Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates + 1'16"
13 Vlag van Verenigde Staten Riley Sheehan Vlag van Israël Israel-Premier Tech + 2'02"
14 Vlag van Polen Kamil Małecki Vlag van Zwitserland Q36.5 Pro Cycling Team z.t.
15 Vlag van België Tiesj Benoot Vlag van Nederland Visma | Lease a Bike z.t.
16 Vlag van Frankrijk Valentin Madouas Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ z.t.
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Joshua Tarling Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers z.t.
18 Vlag van België Yves Lampaert Vlag van België Soudal Quick-Step z.t.
19 Vlag van Italië Matteo Trentin Vlag van Zwitserland Tudor Pro Cycling Team z.t.
20 Vlag van Duitsland Max Walscheid Vlag van Australië Team Jayco AlUla + 2'41"

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde van Vlaanderen 2024
21e editie
Routekaart van de Ronde van Vlaanderen 2024
Datum 31 maart 2024
Startplaats Oudenaarde
Finishplaats Oudenaarde
Totale afstand 163 km
Gem. snelheid 38,193 km/u
Deelnemers 143 (88 aan de meet)
Eindklassementen
Eerste Vlag van Italië Elisa Longo Borghini
Tweede Vlag van Polen Katarzyna Niewiadoma
Derde Vlag van Nederland Shirin van Anrooij
Navigatie
2023     2025
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 21e Ronde van Vlaanderen voor vrouwen werd verreden op zondag 31 maart 2024. Lotte Kopecky was wederom de titelverdedigster en werd ditmaal vijfde. De wedstrijd werd beslist door een kopgroep van drie rensters. De Italiaanse Elisa Longo Borghini won de sprint, voor de Poolse Katarzyna Niewiadoma en de Nederlandse Shirin van Anrooij.[7]

Marianne Vos vierde opnieuw een jubileum. Eerder in de week had ze haar 250e overwinning gevierd in Dwars door Vlaanderen. Dit keer reed ze haar 200e eendagswedstrijd bij de professionals op de weg. Ze had daarvan 60 gewonnen en was daarnaast nog eens 50 keer op het podium beland.[8]

Koersverloop[bewerken | brontekst bewerken]

Valpartijen in slecht weer[bewerken | brontekst bewerken]

De wedstrijd was voor Marlen Reusser (SD Worx-Protime), Elizabeth Deignan (Lidl-Trek) en Monica Greenwood (Coop-Repsol) snel voorbij. Na nog geen tien kilometer moesten zij de strijd staken, na een val op de eerste kasseistrook Lange Munte. Deignan brak een arm. Reusser brak haar rechterkaak en liep schade op aan haar tanden.[9] Er waren meer valpartijen op het natte wegdek. Zo brak Valerie Demey (VolkerWessels) een vinger.[10] Van de favorieten gingen Kristen Faulkner (EF Education), Thalita de Jong (Lotto Dstny) en Elisa Longo Borghini (Lidl-Trek) onderuit.

Op Koppenberg barst de koers los[bewerken | brontekst bewerken]

De koers barstte net als bij de mannen los op de Koppenberg (45 km te gaan). In de aanloop werd Justine Ghekiere (AG Insurance-Soudal) als laatste van een vroege vlucht ingelopen. Op de natte, hellende kasseien reed een groep los met daarin Marianne Vos (Visma | Lease a Bike), Lorena Wiebes (SD Worx-Protime), Puck Pieterse (Fenix-Deceuninck), Letizia Paternoster (Liv AlUla Jayco), Silvia Persico en Karlijn Swinkels (UAE Team ADQ), Elisa Longo Borghini (Lidl-Trek) en Katarzyna Niewiadoma (Canyon//SRAM).

Achter hen brak de groep, onder meer door een slippend achterwiel van Kimberley Pienaar (AG Insurance-Soudal) die daardoor tegen Chloé Dygert (Canyon//SRAM) aan botste, waarna de rest van het peloton van de fiets moest. Onder meer Demi Vollering, Lotte Kopecky (SD Worx-Protime) en Pfeiffer Georgi (dsm-firmenich PostNL) zaten nog voor de valpartij, maar moesten ook te voet verder. Fem van Empel (Visma | Lease a Bike), Shirin van Anrooij (Lidl-Trek) en Léa Curinier (FDJ-Suez) wisten vanuit het peloton nog bij de drie volgers aan te sluiten.

SD Worx in de achtervolging[bewerken | brontekst bewerken]

Op de Taaienberg (37 km) loste Kopecky uit de achtervolgende groep. In aanloop naar de Oude Kruisberg (27 km) kwam ze wel terug en verkleinde ze de achterstand tot de kopgroep. Curinier reed lek en moest te lang wachten om terug te komen. Op de Kruisberg reden Vollering en Van Anrooij weg. Bovenop versnelde Vollering en reed ze solo richting de kopgroep. Door aanvallen van Longo Borghini en Niewiadoma werd Vollering verschillende keren op afstand gezet, maar op 24 kilometer van de aankomst wist ze toch aan te sluiten.

Lidl-Trek in de aanval[bewerken | brontekst bewerken]

In de aanloop naar de Oude Kwaremont (17 km) viel de kopgroep stil. Van Anrooij kwam terug en ging erop en erover. Swinkels sprong achter haar aan, Pieterse even later ook. Onderaan de Kwaremont had Van Anrooij een halve minuut op de groep, waar Kopecky, Georgi en Van Empel aansloten. Op de berg plafonneerde Swinkels en werd ze bijgehaald door Pieterse. In de stromende regen moesten Georgi en later Wiebes met Van Empel lossen uit de groep. In de afdaling naar de Paterberg reed Pieterse los van Swinkels.

Op de Paterberg (13 km) werd Pieterse door de groep gegrepen waaruit Paternoster en Swinkels losten en Longo Borghini en Niewiadoma wegreden. Longo Borghini reed volgens Lidl-Trek-ploegentactiek het gat naar Van Anrooij dicht,[11] waarna een 12 kilometer lang gevecht werd gevoerd tussen de twee groepjes. De drie bleven net vooruit. Van Anrooij trok de sprint aan. Ze werd voorbij gestoken door Niewiadoma. Longo Borghini won de sprint met gemak.

Parcours[bewerken | brontekst bewerken]

De start en finish waren in Oudenaarde. De Ronde telde dit jaar 163 kilometer en dat was ruim 6 kilometer meer dan in de vorige editie. De route was ook flink aangepast, bijvoorbeeld door de terugkeer van de kasseistroken van de Lippenhovestraat en Paddestraat.[12]

Afstand Naam Kasseistrook Kasseien Helling Helling
tot Finish Strook of helling Lengte Lengte Gemiddeld Maximaal
153,8 km Lange Munte <1> 2500 m
114,3 km Lippenhovestraat <2> 1300 m
112,9 km Paddestraat <3> 1500 m
90,9 km Wolvenberg (1) 645 m 7,9% 17,3%
87,2 km Kerkgate <4> 1400 m
84,6 km Jagerij <5> 800 m
78,4 km Molenberg 300 m (2) 463 m 7% 14,2%
74,4 km Marlboroughstraat (3) 2040 m 3% 7%
70,4 km Berendries (4) 940 m 7% 12,3%
65,1 km Valkenberg (5) 540 m 8,1% 12,8%
53,8 km Kapelleberg (6) 1100m m 5,9% 10%
44,6 km Koppenberg 600 m (7) 600 m 11,6 % 22 %
40,6 km Mariaborrestraat <6> 400 m
40,2 km Steenbeekdries 1100 m (8) 1100 m 3,1% 7,6%
39,1 km Stationsberg <7> 700 m
36,8 km Taaienberg 500 m (9) 530 m 6,6% 15,8%
26,5 km Oude KruisbergHotondberg 450 m (10) 2500 m 5% 9%
16,7 km Oude Kwaremont 1500 m (11) 2200 m 4% 11,6%
13,3 km Paterberg 360 m (12) 360 m 12,9% 20,3%

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

Vierentwintig ploegen gingen van start, waarvan vijftien uit de World Tour en negen continentale ploegen.

15 UCI Women's World Tour ploegen 9 UCI Continentale ploegen
Vlag van België AG Insurance-Soudal Vlag van Australië Liv AlUla Jayco Vlag van Frankrijk Arkéa-B&B Hotels Vlag van Verenigd Koninkrijk Lifeplus Wahoo
Vlag van Duitsland Canyon//SRAM Racing Vlag van Spanje Movistar Team Vlag van België Chevalmeire Vlag van België Lotto Dstny
Vlag van Duitsland Ceratizit-WNT Vlag van Zwitserland Roland Vlag van Frankrijk Cofidis Vlag van België Proximus-Cyclis CT
Vlag van Nederland dsm-firmenich PostNL Vlag van Nederland Team SD Worx-Protime Vlag van Noorwegen Coop-Repsol Vlag van Nederland VolkerWessels
Vlag van Frankrijk FDJ-SUEZ Vlag van Nederland Visma-Lease a Bike Vlag van Verenigde Staten EF Education-Cannondale
Vlag van België Fenix-Deceuninck Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team ADQ
Vlag van Verenigde Staten Human Powered Health Vlag van Noorwegen Uno-X Mobility
Vlag van Verenigde Staten Lidl-Trek

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Naam Ploeg tijd
Winnaar Vlag van Italië Elisa Longo Borghini Vlag van Verenigde Staten Lidl-Trek 4u16'04"
2 Vlag van Polen Katarzyna Niewiadoma Vlag van Duitsland Canyon//SRAM Racing z.t.
3 Vlag van Nederland Shirin van Anrooij Vlag van Verenigde Staten Lidl-Trek z.t.
4 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Nederland Visma | Lease a Bike + 9"
5 Vlag van België Lotte Kopecky Vlag van Nederland Team SD Worx-Protime z.t.
6 Vlag van Nederland Puck Pieterse Vlag van België Fenix-Deceuninck z.t.
7 Vlag van Italië Silvia Persico Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team ADQ z.t.
8 Vlag van Nederland Demi Vollering Vlag van Nederland Team SD Worx-Protime + 15"
9 Vlag van Italië Letizia Paternoster Vlag van Australië Liv AlUla Jayco + 1'40"
10 Vlag van Nederland Karlijn Swinkels Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team ADQ z.t.
11 Vlag van Nederland Lorena Wiebes Vlag van Nederland Team SD Worx-Protime + 1'46"
12 Vlag van Cuba Arlenis Sierra Vlag van Spanje Movistar Team z.t.
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Pfeiffer Georgi Vlag van Nederland dsm-firmenich PostNL z.t.
14 Vlag van Frankrijk Victoire Berteau Vlag van Frankrijk Cofidis z.t.
15 Vlag van Nederland Thalita de Jong Vlag van België Lotto Dstny z.t.
16 Vlag van Nederland Loes Adegeest Vlag van Frankrijk FDJ-SUEZ z.t.
17 Vlag van Nederland Fem van Empel Vlag van Nederland Visma | Lease a Bike z.t.
18 Vlag van Italië Soraya Paladin Vlag van Duitsland Canyon//SRAM Racing z.t.
19 Vlag van Luxemburg Nina Berton Vlag van Duitsland Ceratizit-WNT z.t.
20 Vlag van Denemarken Emma Norsgaard Vlag van Spanje Movistar Team z.t.