Meer dan 1.000[1][2] (bijna alle op de eerste dag)
Deelnemers
25.000 volgens politie, 60.000 volgens organisatoren[3][4] (Moskou, 10 december 2011, "Voor Eerlijke Verkiezingen")
28.000 volgens politie, 120.000 volgens organisatoren[5][6] (Moskou, 24 december 2011, "Voor Eerlijke Verkiezingen")
36.000 volgens politie, 160.000 volgens organisatoren[7] (Moskou, 4 februari 2012, "Voor Eerlijke Verkiezingen")
138.000 volgens politie[7] (Moskou, 4 februari 2012, "Anti-Oranje")
50.000[8] (de rest van het land, 4 februari 2012, "Anti-Oranje")
De protesten na de Russische verkiezingen in 2011 en 2012 begonnen als een reactie op de Russische parlementsverkiezingen van 2011, die door veel Russische en buitenlandse journalisten, politieke activisten en burgers werden beschouwd als een verkiezing met veel fraude.[9] De eerste protestacties, die georganiseerd werden door de leiders van de Russische "niet-systemische oppositie" leidden tot de vrees voor een revolutie. Daardoor werden er door de Russische regering pro-regeringsdemonstraties georganiseerd, waar volgens Radio Free Europe deelnemers voor betaald kregen.[10]
In de Siberische stad Barnaoel werden in de aanloop naar de presidentsverkiezing en uit onvrede met de verkiezingsuitslag in 2011 eind januari en begin februari 2012 'speelgoeddemonstraties' georganiseerd, omdat regulier protest werd verboden door de lokale autoriteiten. Legopoppetjes, Playmobilpoppetjes en andere figuurtjes werden met minispandoekjes uitgerust waarop anti-regeringsleuzen werden geschreven. De poppetjes werden vervolgens in de openbare ruimte tentoongesteld. Op 10 februari 2012 werd ook deze vorm van protest verboden.[11]
French
Deutsch
