Piccadilly Circus (metrostation)


Piccadilly Circus
Ingang van de metro van het station zoals gezien in oktober 2022
Ingang van de metro van het station zoals gezien in oktober 2022
Algemeen
Beheerd door London Underground
Eigendom van Londen Underground
Monumentenlijst sinds 7 maart 1984
Monument klasse II
Inschrijfnummer 1226877
Voorstadsdienst(en)
Zone 1
Underground
Zone 1
Architect(en) Leslie Green & Charles Holden
Opening 10 maart 1906
Type Doorgangsstation
Constructie Dubbelgewelfdstation
Perrons 4 zijperrons
Metrosporen 4
Diepte 32 meter
Roltrappen 11
Undergroundreizigers
Jaar In-/uitstappers
2005
2007
2013
2014
2015
2016
2019
2020
2021
2022
2023
33,761 miljoen
38,087 miljoen
41,70 miljoen
42,93 miljoen
42,80 miljoen
41,29 miljoen
38,397 miljoen
4,176 miljoen
14,145 miljoen
27,683[1] miljoen
26,740[2] miljoen
Undergroundlijnen
LijnRichtingVolgend station

Harrow & WealdstoneOxford Circus
Elephant & CastleCharing Cross

UxbridgeGreen Park
Heathrow Terminal 5Green Park
CockfostersLeicester Square

Overig openbaarvervoer
Buslijn(en) 3, 6, 9, 12, 14, 19,

22, 38, 88, 94, 139, 159 en 453 nachtbussen: N3, N9, N15, N18, N19, N22, N38, N97, N109, N136 

Ligging
Coördinaten 51° 31' NB, 0° 8' WL
Plaats Piccadilly Circus
District (borough) City of Westminster
Piccadilly Circus (metro van Londen)
Piccadilly Circus
Transport for London - Lijst metrostations
Portaal  Portaalicoon   Openbaar vervoer
Londen

Piccadilly Circus is een station van de metro van Londen aan de Bakerloo Line en de Piccadilly Line dat is geopend in 1906. De naam van de straat en het plein verwijzen naar de Picadill, de middeleeuwse molensteenkraag, de lijn- en stationsnaam op hun beurt naar het plein.

In 1898 begon de aanleg van de Baker Street and Waterloo Railway (BS&WR) met onder andere een station bij Piccadilly Circus. Op 9 augustus 1899 werd toestemming verleend voor de bouw van de Brompton and Piccadilly Circus Railway (BP&PR) eveneens met een station bij Piccadilly Circus. Door fusies en overnames in het begin van de twintigste eeuw kwamen beide lijnen in handen van de Yerkes Group die Piccadilly Circus dan ook als overstappunt tussen beide lijnen bouwde. De gemeenschappelijk ingang werd gebouwd naar het standaardontwerp van Leslie Green op de hoek van de Haymarket. De perrons van de Bakerloo Line liggen in een flauwe boog tussen de Haymarket en Regent Street op 26 meter diepte, die van de Piccadilly Line liggen op 32 meter diepte onder het plein in het verlengde van Piccadilly. Zoals voor de Eerste Wereldoorlog gebruikelijk werden liften gebouwd tussen de stationshal en de perrons. Op 10 maart 1906 werd de BS & WR geopend en daarmee ook het station, de perrons van de Piccadilly Line volgden op 15 december 1906. In 1907 maakten 1,5 miljoen reizigers gebruik van het station, 15 jaar later was dit gegroeid naar 18 miljoen. Om de doorstroming in het station te verbeteren werd besloten om een nieuwe stationshal onder het plein te bouwen en roltrappen te introduceren. Architect Charles Holden ontwierp een ovalen stationshal met zeven toegangen rond het plein[3] die derhalve ook als voetgangerstunnel voor overstekers te gebruiken is. Aannemer John Mowlem & Co voerde het werk uit tussen 1925 en 1928 voor een half miljoen pond. De Shaftesbury Memorial Fountain, alias Eros, werd tijdens de bouw tijdelijk in de Victoria Embankment Gardens geplaatst. Het stationsgebouw van Leslie Green werd op 21 juli 1929 gesloten voor reizigersverkeer en in de jaren tachtig van de twintigste eeuw gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw. De fontein werd in 1931 teruggeplaatst op het plein. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het station niet alleen als schuilkelder maar ook als opslag van schilderijen gebruikt.

Ligging en inrichting

[bewerken | brontekst bewerken]

De stationshal ligt op niveau -1 onder Piccadilly Circus. Achter de toegangspoortjes verbinden vijf roltrappen de stationshal met de verdeelhal op niveau -2 onder de kop van Glasshouse Street. De wand boven deze roltrappen was opgesierd met een muurschildering van kunstenaar Stephen Bone, die de wereld liet zien met Londen als middelpunt van het Britse Rijk. In de loop der jaren is de muurschildering verwijderd op plaats te maken voor reclameborden. De verdeelhal is met drie roltrappen per lijn, aan de noordkant de Bakerloo Line en aan de zuidkant de Piccadilly Line, verbonden met de voetgangerstunnels boven de perrons. De perrons zijn met vaste trappen verbonden met deze voetgangerstunnels die eerder aansloten op de liften. De Piccadilly Line heeft de gebruikelijke indeling met twee perrons aan weerszijden van de toegangstrappen, de Bakerloo Line heeft de voor Londen ongebruikelijke indeling met zijperrons en een scheidingswand tussen de sporen. Tussen de perrons en de tunnels onder Regent Street ligt een overloopwissel zodat metro's uit het noorden kunnen keren bij Piccadilly Circus. Door de combinatie met zijperrons is het voor reizigers mogelijk om aan de westkant van de perrons beide sporen te zien. In 2016 gaf Art on the Underground aan de kunstenaars Langlands en Bell opdracht voor een kunstwerk ter nagedachtenis aan de vroegere directeur van de Underground, Frank Pick, in verband met zijn 75e sterfdag. Het kunstwerk werd in de stationshal aan de wand aangebracht op de plaats waar vroeger de telefooncellen stonden. Het kunstwerk bestaat uit het underground logo, de Roundel, met Picks naam en bronzen letters in het lettertype Johnston dat in 1915 in opdracht van Pick voor de Londense metro werd ontworpen en nog steeds in gebruik is.

In de jaren 90 van de twintigste eeuw lag er een plan voor een lijn tussen zuidwest en noordoost Londen, de Chelsea and Hackney Line[4] die onder meer zou stoppen bij Piccadilly Circus. Deze lijn zou onder de bestaande lijnen gebouwd moeten worden waarbij ook het station ingrijpend gerenoveerd zou worden. Het in 2015 voorgestelde tracé van de Chelsea-Hackney Line, ook bekend als Crossrail 2, kent echter geen station meer bij Piccadilly Circus.