Philippe Clement

Philippe Clement
Philippe Clement
Persoonlijke informatie
Bijnaam Fille, De Clemme
Geboortedatum 22 maart 1974
Geboorteplaats Antwerpen, Vlag van België België
Lengte 191 cm
Positie Centrale verdediger, verdedigende middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Schotland Rangers FC
Functie Hoofdcoach
Jeugd
1984–1989
1989–1990
1990–1992
Vlag van België Sint-Anneke Sport
Vlag van België Berchem Sport
Vlag van België Beerschot VAC
Senioren
Seizoen Club W (G)
1992–1995
1995–1998
1998–1999
1999–2009
2009–2011
Vlag van België Beerschot VAC
Vlag van België KRC Genk
Vlag van Engeland Coventry City
Vlag van België Club Brugge
Vlag van België Germinal Beerschot
47(1)
86(3)
12(0)
256(38)
57(2)
Interlands
1998–2007 Vlag van België België 38(1)
Getrainde teams
2011–2012
2012
2012–2017
2017
2017–2019
2019–2021
2022–2023
2023–
Vlag van België Club Brugge (beloften)
Vlag van België Club Brugge (interim)
Vlag van België Club Brugge (assistent)
Vlag van België Waasland-Beveren
Vlag van België KRC Genk
Vlag van België Club Brugge
Vlag van Monaco AS Monaco
Vlag van Schotland Rangers FC
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Philippe Clement (Antwerpen, 22 maart 1974) is een Belgisch voetbaltrainer en voormalig voetballer.

Clement was profvoetballer tussen 1992 en 2011 als centrale verdediger of als verdedigende middenvelder. Hij speelde tien jaar bij Club Brugge en kwam verder uit voor KRC Genk, het Engelse Coventry City en Germinal Beerschot. Na zijn spelerscarrière werd hij trainer. Met KRC Genk en Club Brugge werd Clement als hoofdtrainer Belgisch landskampioen.

Clement speelde 38 maal voor de Belgische nationale ploeg. Zijn laatste wedstrijd was Finland-België op 6 juni 2007. Hij maakte deel uit van de selectie voor het WK 1998 en Euro 2000. Vanwege een blessure aan de hamstrings, opgelopen tijdens de bekerfinale met Club Brugge tegen Moeskroen, moest Clement een streep trekken door het WK 2002.[1]

Spelerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Clement begon zijn carrière in de jeugdploegen van Sint-Anneke Sport (1984-1989), Berchem Sport (1989-1990) en Beerschot (1990-1995). In maart 1992 debuteerde hij bij Beerschot, een toenmalige derdeklasser, in het eerste elftal. Datzelfde seizoen zouden ze overigens kampioen spelen en promoveren naar tweede klasse.

In 1995 werd Clement voor 14 miljoen Belgische frank naar Racing Genk getransfereerd, toen een ambitieuze tweedeklasser. Datzelfde seizoen dwong hij met Genk de promotie af naar eerste klasse. De Limburgse fusieclub maakte al snel furore in eerste, met de bekerwinst in 1998 als hoogtepunt. Clement was een van de sterkhouders van de ploeg, en maakte in maart 1998 dan ook zijn debuut voor de Belgische nationale ploeg tegen Noorwegen. Enkele maanden later mocht hij zelfs mee naar het WK in Frankrijk, waar hij een goede indruk maakte.

Clement besloot toen dat de tijd rijp was voor een buitenlands avontuur, en vertrok op het einde van dat seizoen naar Coventry City. Een aantal blessures zorgden er echter voor dat Clement nauwelijks aan spelen toekwam bij de Engelse eersteklasser. Na een seizoen Coventry keerde Clement daarom terug naar België: Club Brugge betaalde 40 miljoen Belgische frank voor de verdedigende middenvelder, ongeveer evenveel als wat hij een jaar geleden aan Coventry had gekost. Na het vertrek van Eric Addo, moest Clement er de vervanger worden van verdedigende middenvelder en clubicoon Franky Van der Elst, die in mei 1999 een punt achter zijn loopbaan zette. Omdat trainer Trond Sollied Timmy Simons geschikter vond voor die rol, dreigde Clement echter naast de ploeg te vallen. Simons kwam in 2000, een jaar na Clement, de ploeg versterken. Clement vocht zich terug in het team en werd voortaan uitgespeeld als centrale verdediger. Vaak speelde hij in latere jaren evenwel op het middenveld met Simons in de defensie. Na tien jaar in dienst van Club Brugge te zijn geweest, tekende Clement op 29 juli 2009 een tweejarig contract bij Germinal Beerschot, de club waar het voor hem allemaal begon.

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

seizoen club land competitie wed. goals
1992/93 Beerschot VAC Vlag van België België Tweede Klasse 6 0
1993/94 8 1
1994/95 33 0
1995/96 KRC Genk 33 1
1996/97 Jupiler League 23 0
1997/98 30 2
1998/99 Coventry City Vlag van Engeland Engeland Premier League 12 0
1999/00 Club Brugge Vlag van België België Jupiler Pro League 31 4
2000/01 16 4
2001/02 32 6
2002/03 29 5
2003/04 31 4
2004/05 24 4
2005/06 22 4
2006/07 29 2
2007/08 20 2
2008/09 22 3
2009/10 Germinal Beerschot 28 2
2010/11 29 0
Totaal 458 44

Laatst bijgewerkt 07-05-2011

Trainerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Club Brugge[bewerken | brontekst bewerken]

Na het seizoen 2010-2011 stopte Clement met voetballen en ging hij aan de slag bij Club Brugge als verdedigerstrainer van het eerste elftal, in combinatie met beloftentrainer. Toen hoofdcoach Adrie Koster in oktober 2011 aan de deur werd gezet, werd diens assistent Rudi Verkempinck tijdelijk aangeduid als vervanger. Clement werd de assistent van Verkempinck. In het daaropvolgende seizoen werd de nieuwe coach Georges Leekens medio november ontslagen en werd Clement voor twee wedstrijden de hoofdcoach. Club speelde 2-2 gelijk tegen Newcastle in de Europa League en verloor drie dagen later de wedstrijd tegen RSC Anderlecht met 6-1. Na de aanstelling van Juan Carlos Garrido werd hij assistent-trainer. In het seizoen 2013-2014 werd hij wederom voor een wedstrijd (opnieuw tegen Anderlecht) hoofdcoach, na het ontslag van Garrido. De wedstrijd werd door Club Brugge met 4-0 gewonnen. Na die wedstrijd werd hij weer assistent met de aanstelling van Michel Preud'homme als hoofdcoach. Op 22 mei 2017 verliet Clement Club Brugge samen met hoofdcoach Michel Preud'homme. Clement verklaarde dat hij wilde proberen om hoofdcoach te worden bij een club.

Waasland-Beveren[bewerken | brontekst bewerken]

Op 24 mei 2017 tekende Clement een contract bij Waasland-Beveren waar hij de mogelijkheid kreeg om hoofdcoach te worden. Onder zijn leiding kwam de club tot goede resultaten en werden veel punten behaald. Er werd onder andere gewonnen tegen Antwerp FC en Standard Luik.

KRC Genk[bewerken | brontekst bewerken]

Op 18 december 2017 besloot Clement zijn contract bij Waasland-Beveren in te ruilen voor een contract bij KRC Genk. In zijn eerste seizoen bij KRC Genk haalde hij de bekerfinale (verloren tegen Standard) en eindigde Genk op een vijfde plaats in het klassement, goed voor een Europees ticket. In het seizoen 2018-2019 haalde Genk schitterende resultaten onder zijn leiding, 2018 werd dan ook afgesloten op een eerste plaats in de competitie en met overwintering in de UEFA Europa League. Eind 2018 won hij de Trofee Raymond Goethals. Datzelfde seizoen werd hij met KRC Genk landskampioen.

Club Brugge[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn periode bij KRC Genk keerde Clement terug naar Club Brugge om er hoofdcoach te worden. Hij behaalde meteen succes, want met Club kon hij als tweede Belgische ploeg (na Genk in 2011) ooit doorstoten naar de Champions League via voorrondes. Clement leidde ze ook naar de bekerfinale en een overtuigende eerste plaats in het klassement.

AS Monaco[bewerken | brontekst bewerken]

Op 3 januari 2022 tekende Clement een driejarig contract als hoofdtrainer bij AS Monaco, waar hij Niko Kovač opvolgde.[2] Hij eindigde zijn eerste seizoen bij de club met een derde plaats in het algemene klassement en de halve finales in de beker waar ze verloren van FC Nantes. In de UEFA Europa League werden ze uitgeschakeld in de 16de finales door SC Braga. Het volgende seizoen in de beker volgde een verrassende nederlaag tegen tweedeklasser Rodez AF in de ronde van 64. Na zich niet te weten kwalificeren voor de UEFA Champions League kwam Monaco uit in de groepsfase van de UEFA Europa League waarin ze tweede werden. In de knock-out ronde werden ze uitgeschakeld door Bayer 04 Leverkusen. Aan het einde van het seizoen 2022/23 slaagde hij er niet in om met Monaco Europees voetbal af te dwingen.[3] Hij kreeg een dag na de laatste match zijn ontslag.[4]

Rangers FC[bewerken | brontekst bewerken]

Op 15 oktober 2023 werd bekend dat Clement de nieuwe trainer werd van Rangers FC. Hij werd daarmee de opvolger van Micheal Beale.[5] Rangers FC had op dat ogenblik 15 punten behaald in 8 wedstrijden in de Scottish Premiership (de Schotse voetbalcompetitie), waardoor het reeds een achterstand had van 7 punten op de eeuwige rivaal en stadsgenoot Celtic Glasgow.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Als speler[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van België KRC Genk
Beker van België 1x 1997/98
Vlag van België Club Brugge
Eerste klasse 2x 2002/03, 2004/05
Beker van België 3x 2001/02, 2003/04, 2006/07
Belgische Supercup 4x 2002, 2003, 2004, 2005

Als trainer[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van België KRC Genk
Eerste klasse 1x 2018/19
Vlag van België Club Brugge
Eerste klasse 2x 2019/20, 2020/21
Belgische Supercup 1x 2021
Vlag van Schotland Glasgow Rangers
Scottish League Cup 1x 2023/2024
Individueel
Belgisch Trainer van het Jaar 1x 2019
Trainer van het Jaar (Gouden schoen) 2x 2019, 2020
Trofee Raymond Goethals 2x 2018, 2019

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Voorganger:
Čedomir Janevski
Trainer van Waasland-Beveren
2017
Opvolger:
Sven Vermant
Voorganger:
Albert Stuivenberg
Trainer van KRC Genk
2017-2019
Opvolger:
Felice Mazzù
Voorganger:
Ivan Leko
Trainer van Club Brugge
2019-2021
Opvolger:
Alfred Schreuder