Peregrijn Toek

Peregrijn Toek (Engels: Peregrin Took) kortweg Pepijn (Engels: Pippin) is een Hobbit en een hoofdpersonage van In de Ban van de Ring, een boek van J.R.R. Tolkien. Hij is vrij klein en heeft een flinke bos goud krullend haar op zijn hoofd (en voeten). Pepijn is vaak nogal roekeloos, komt brutaal over en is gehecht aan het comfort van het Hobbitleven in de Gouw. Pepijn helpt zijn vriend Frodo Balings met diens taak om de Ene Ring van het kwaad te vernietigen en zo Midden-aarde te redden.

Peregrijn Toek werd in het jaar 1390 Gouwtelling (2990 Derde Era) geboren in Toekburg als zoon van Eglantien Berm en Paladijn II, het Dinghoofd van de Gouw. Hij heeft drie jongere zusjes, Parel, Pimpernel en Pervinca en is vanaf zijn vroegste jeugd bevriend met zijn neef Meriadoc Brandebok (Merijn). Pepijn en Merijn wensen met hun vriend Frodo Balings mee te gaan, als deze besluit om de wijde wereld in te trekken. Daarom vragen ze Sam Gewissies om Frodo voor hen in de gaten te houden. Wanneer Frodo inderdaad plannen maakt om te vertrekken, weigert Sam dit aan zijn vrienden te vertellen, zodat ze weten dat het moment is aangebroken. Zo raken ze betrokken in Frodo’s verhuisplannen. Op dat moment is Pepijn nog minderjarig (30 jaar).

Samenvatting van Pepijns avonturen[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de reis naar Rivendel en de daaropvolgende reis met het Reisgezelschap wordt Pepijn meegesleept met de gebeurtenissen en heeft er zelf nauwelijks enige controle over. Dat hij mee mag gaan met het Reisgezelschap heeft hij met name aan de tovenaar Gandalf te danken die de Elfenvorst Elrond ervan overtuigt dat vriendschap in deze kwestie van groter belang is dan erkende heldenmoed.

Op Amon Hen wordt Pepijn samen met Merijn gevangengenomen door een groep Orks, die grotendeels bestaat uit Uruk-hai van de tovenaar Saruman. Hun reisgenoot Boromir probeert de Hobbits te redden, maar wordt na een dapper gevecht gedood door de Orks. Deze nemen de Hobbits mee in de richting van Isengard. Onderweg ontsnapt Pepijn even en werpt de broche uit Lothlórien weg, om eventuele achtervolgers een aanwijzing te geven. De broche wordt gevonden door zijn eerdere reisgenoot Aragorn, maar als deze bij het Orkleger komt, zijn alle Orks gedood en Pepijn en Merijn verdwenen.

Gedurende een ruzie tussen de verschillende soorten Orks weet Pepijn namelijk de touwen om zijn handen te verwijderen met behulp van een zwaard van een dode Ork. Mede hierdoor kunnen de Hobbits gedurende een aanval van de ruiters van Rohan ontsnappen. Ze belanden in het woud Fangorn en treffen daar de Ent Boombaard. Door het drinken van Entdrank groeien Pepijn en Merijn tot voor Hobbits ongewone lengte. Hun ontmoeting met Boombaard zorgt ervoor dat de Enten tijdens hun langdurige vergadering (de Entmoet) besluiten om in te grijpen; ze vallen Isengard aan en veroveren de vesting van Saruman. In Isengard vinden Pepijn en Merijn tabak uit de Gouw en beginnen te vermoeden dat het kwaad ook in hun eigen Gouw aanwezig is.

Pepijn is er bij als Gandalf met het gezelschap uit Rohan Saruman confronteert met zijn kwade daden. Als de Palantír van de Orthanc door Gríma Slangtong naar het gezelschap geworpen wordt, raapt Pepijn de duistere bol op, waarna hij hem direct aan Gandalf moet afgeven. De aanraking van de Palantír zorgt er echter voor dat Pepijn er naar verlangt de bol nogmaals te zien: in het kamp kijkt hij 's nachts in de Palantír en heeft een gevaarlijke confrontatie met Sauron zelf. Nadat Pepijn betrapt wordt, neemt Gandalf hem mee naar Minas Tirith, waardoor hij afscheid moet nemen van zijn vriend Merijn.

Tijdens de ontmoeting met Denethor, de Stadhouder van Gondor, biedt Pepijn hem zijn diensten aan. Denethors zoon Boromir heeft immers zijn leven gered. Pepijn wordt een Wachter van de Citadel en raakt bevriend met zijn medewachter Beregond en diens zoon Bergil. Bovendien krijgt hij een grote waardering voor Faramir, de jongste zoon van de Stadhouder. Als Faramir gewond terugkeert van een gevecht, wordt Denethor gegrepen door wanhoop en probeert hij zichzelf en zijn zoon op een brandstapel van het leven te beroven. Pepijn waarschuwt Gandalf en slaagt er zo in Faramir te redden. Denethor sterft wel in de vlammen. Na de slag vindt Pepijn zijn gewonde vriend Merijn op het slagveld en brengt hem naar de Huizen van Genezing, waarna hij met het leger van het Westen naar de Zwarte Poort rijdt en als enige Hobbit meestrijdt tijdens de daarop volgende slag.

Na de vernietiging van Saurons rijk wordt Pepijn geridderd door de teruggekeerde Koning van Gondor (ofwel Aragorn), waarna hij samen met de andere Hobbits terugkeert naar de Gouw. Daar speelt hij een beslissende rol in de opstand die zich daar voltrekt. Hij rijdt persoonlijk naar Toekburg om versterkingen van het Dinghoofd te brengen, waardoor de Slag van Bijwater gewonnen wordt. Hiervoor wordt Pepijn zeer geëerd in de Gouw. Met name zijn schitterende verschijning en (relatief) grote lengte maakt grote indruk op de Hobbits van de Gouw. In 1434 Gouwtelling volgt hij zijn vader op als Dinghoofd en trouwt met Mejuffrouw Diamant uit Lange Kleef. Hij reist geregeld naar Gondor en onderhoudt contact met Faramir, naar wie hij zijn enige zoon vernoemt. Pepijn sterft in Gondor en hij wordt te ruste gelegd in het Huis van de Koningen in Rath Dinen.

Stamboom van de Hobbits[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende stamboom geeft een overzicht van de belangrijkste hobbits uit De Hobbit en In de Ban van de Ring van J.R.R. Tolkien: Bilbo, Frodo, Pepijn, Merijn en Sam Gewissies.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

• In de verfilming van The Lord of the Rings onder regie van Peter Jackson (2001 - 2003) wordt de rol van Pepijn vervuld door Billy Boyd.
• Stephen Ross Porter, slagwerker van de band Tyrannosaurus Rex, ontleende zijn artiestennaam aan Peregrijn Toek: Steve Peregrin Took.