Peleus

Peleus Πηλεύς, Pêleús
Attische roodfigurige kylix, geschilderd door Douris, ca. 490 v.Chr. Toont de strijd van Peleus om de zeenimf Thetis te onderwerpen voorafgaand aan hun huwelijk.
Mythologische koning van de Myrmidonen
Periode	Griekse mythologie
Vader	Aeacus
Moeder	Endeïs
Broers/zussen	Telamon, Phocus (halfbroer)
Partner	Thetis
Kinderen	Achilles
Bron: Griekse mythologie

Peleus (Oudgrieks: Πηλεύς, Pêleús) is de zoon van de koning Aeacus van Egina en diens vrouw Endeïs. Peleus moest vluchten van het eiland nadat hij zijn halfbroer Phocus had vermoord, samen met zijn andere broer Telamon. De bewoners van het eiland, de zogenaamde Myrmidonen, gingen met hem mee, en zo werd Peleus in Thessalië koning van de Myrmidonen.

Koning Akastos van Iolcus regeerde daar. Hij verwelkomde Peleus warm. Toen koningin Hippolyte van Astydameia hem probeerde te verleiden, weigerde Peleus haar. Zij ging naar haar echtgenoot, de koning, en zei dat het tegenovergestelde was gebeurd. Akastos wilde zijn gast niet doden, maar nam hem mee naar de bergen. Hij hoopte dat Peleus zou verdwalen in de wildernis. Dankzij een speciaal mes dat Hephaestus had gemaakt, vond Peleus de weg terug. Later veroverde hij Iolcus en vermoordde hij de verraderlijke koningin.

Tijdens de bruiloft van Peleus en Thetis werd de twistappel tussen de gasten gegooid door de twistgodin Eris. Peleus en Thetis hadden een zoon genaamd Achilles. Peleus moest zowel hem als zijn kleinzoon Neoptolemus overleven. Hij was ook een van de jagers van het Calydonische everzwijn, en was ook een van de Argonauten.

Hij ging samen met onder andere Jason, Herakles, Theseus, Orpheus, Nestor, Atalanta en Castor en Pollux naar Colchis om het gulden vlies te halen.

Stamboom[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Peleus van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.