Parfum

Parfumflacon met verstuiver

Parfum is een geurend mengsel dat bestaat uit mengsel van geurstoffen in een oplosmiddel. Het woord 'parfum' is afgeleid van het Latijnse woord 'perfumus', wat 'rook' betekent en verwijst naar de traditionele methode om 'geur' te verspreiden in de oudheid. Parfum werd al in de oudheid sinds drieduizend jaar voor Christus [1] gebruikt voor cosmetische doeleinden en om bij religieuze ceremonies het lichaam te zuiveren.

Bij de gangbaarste parfums is dat oplosmiddel alcohol, maar parfums op basis van vettige stoffen zijn in opkomst.Daarnaast bevat parfum vaak een fixatiemiddel en ook één of meer kleurstoffen.De geurstoffen zijn grofweg te verdelen in aromachemicaliën, etherische olie en andere geurende plantenextracten zoals tincturen, absolues, resinoïden en concrètes. Dierlijke geurstoffen zoals ambergris, muskus, civet en castoreum worden vrijwel niet meer gebruikt. De geurstoffen voor zalven, wateren en geparfumeerde oliën werden vooral verkregen door maceratie en extractie van stoffen uit aromatische planten, houtsoorten en harsen.

Parfumtypen en eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Parfum of parfumextract: 20-40% geurbestanddelen
  • Eau de parfum: 15-20% geurbestanddelen
  • Eau de toilette: 5-15% geurbestanddelen
  • Eau de cologne: 2-5% geurbestanddelen
  • Eau de solide: ca. 1% geurbestanddelen

Een mengsel bestaande uit 80 tot 95% alcohol en water wordt gebruikt als oplosmiddel voor de geurbestanddelen. De alcohol verdampt vrij snel, maar de geurbestanddelen blijven op de huid achter en vervluchtigen in de uren na het opbrengen. Bij het aanbrengen van een parfum is het belangrijk niet direct te willen ruiken, de neus zal immers tijdelijk verdoofd worden door nog verdampende oplosmiddelen.

Omdat sommige bestanddelen van een parfum snel vervluchtigen en andere bestanddelen lang op de huid blijven, ruikt een parfum niet telkens hetzelfde; net opgebracht zijn andere geuren dominanter dan na een paar uur.

Een klassiek opgebouwd parfum bestaat uit drie soorten "noten": topnoten, hartnoten en basisnoten.

  • Topnoten (bovennoten, hoofdnoten, tête) zijn de geuren die in de eerste minuten na het opbrengen dominant zijn. Deze geuren zijn vooral belangrijk bij de verkoop van het parfum, na een minuut of tien zijn ze niet of nauwelijks meer te ruiken. De bovennoten van een geur zijn bedoeld om aandacht te trekken en stralen de eerste en verrassende indruk van een geur uit. Typische topnoten zijn citrusgeuren.
  • Hartnoten (middennoten, cœur) zijn de geuren die opkomen nadat de topnoten grotendeels verdwenen zijn, zo'n tien minuten na het opbrengen. Vrijwel alle bloemengeuren zijn hartnoten. Het hart is misschien wel het belangrijkste deel van het parfum.
  • Basisnoten (grondnoten, fond) zijn de geuren die als laatste overblijven, nadat de hartnoten grotendeels vervluchtigd zijn. Dit is meestal één à twee uren na het opbrengen van het parfum. Basisnoten kunnen vele uren geur af blijven geven. Voorbeelden van basisnoten zijn houtsoorten zoals sandelhout en harsen zoals olibanum.

Classificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Om onderscheid te kunnen maken tussen de vele duizenden parfums die er zijn, waren en zijn er diverse methodes om parfums te classificeren in verschillende groepen.

De meest gebruikte is de classificatie van de Franse vereniging van parfumeurs: Société Française des Parfumeurs.

Zij hanteren een indeling in zeven hoofdgroepen:

Elke groep is weer onderverdeeld in diverse subgroepen.

Beroemde parfums[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Naam Bedrijf Parfumeur
1709 Eau de cologne Johann Maria Farina Johann Maria Farina
1792 4711 Echt Kölnisch Wasser 4711 Wilhelm Mühlens
1795 Le Vainqueur Parfums Rancé1795 François Rancé
1798 Eau Vivifiante Parfum Lubin Pierre François Lubin
1882 Fougère royal Houbigant Paul Parquet
1889 Jicky Guerlain Aimé Guerlain
1912 L'Heure Bleue Guerlain Jacques Guerlain
1917 Chypre François Coty François Coty
1919 Mitsouko Guerlain Jacques Guerlain
1919 Tabac Blond Caron Ernest Daltroff
1921 Nº5 Chanel Ernest Beaux
1925 Shalimar Guerlain Jacques Guerlain
1927 Arpège Lanvin André Fraysse
1929 Soir de Paris Bourjois Ernest Beaux
1930 Joy Jean Patou Henri Alméras
1932 Je Reviens House of Worth Maurice Blanchet
1934 Pour Un Homme Caron Ernest Daltroff
1945 Femme Rochas Edmond Roudnitska
1947 Vent Vert Balmain Germaine Cellier
1948 L'Air du temps Nina Ricci Françis Fabron
1956 Diorissimo Christian Dior Edmond Roudnitska
1959 Monsieur Givenchy Michel Hy
1959 Cabochard Parfums Grès Bernard Chant
1966 Eau Sauvage Christian Dior Edmond Roudnitska
1969 Ô Lancôme Robert Gonnon
1973 Charlie Revlon Harry A. Cuttler
1977 Opium Yves Saint Laurent Jean-Louis Sieuzac
1978 Azzaro Pour Homme Azzaro Gérard Anthony, Martin Heiddenreich, Richard Wirtz
1978 Bluebell Penhaligon's Michael Pickthall
1978 Magie Noire Lancôme G. Goupy / J-C Niel
1979 Anaïs Anaïs Cacharel Raymond Chaillan/Roger Pellegrino
1981 Nombre Noir Shiseido Jean-Yves Leroy
1981 Giorgio Giorgio Beverly Hills M.L. Quince, Francis Camail en Harry Cuttler
1983 Paris Yves Saint Laurent Sophia Grojsman
1984 Coco Chanel Jacques Polge
1985 Poison Christian Dior Jean Guichard
1987 Lou Lou Cacharel Jean Guichard
1988 Eternity Calvin Klein Sophia Grojsman
1990 Trésor Lancôme Sophia Grojsman
1991 Dune Dior Jean-Louis Sieuzac
1992 Angel Thierry Mugler Olvier Cresp
1993 Jean-Paul Gaultier Jean-Paul Gaultier Jacques Cavallier
1995 CK One Calvin Klein Harry Fremont en Alberto Morillas
1996 Acqua di Gió Pour Homme Giorgio Armani Alberto Morillas
1999 J’Adore Christian Dior Calice Becker
2001 Coco Mademoiselle Chanel Jacques Polge
2011 Oud Mona di Orio Mona di Orio
2015 Sauvage Dior Francois Demachy
2015 Acqua di Gió Profumo Giorgio Armani Alberto Morillas
2018 Summer Snow Glenn Bracke Bertrand Duchaufour
2021 Miss Dior Christian Dior François Demachy

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Perfumes van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.