Paolo Gentiloni

Paolo Gentiloni
Paolo Gentiloni
Geboren 22 november 1954
Rome
Politieke partij La Margherita (2002-2007)
Democratische Partij (2007-)
Handtekening Handtekening
Vlag van Europa Europees Commissaris namens Italië
belast met Belastingen, Douane-unie, Economische Zaken en Financiën
Huidige functie
Aangetreden 1 december 2019
President Charles Michel
(als Voorzitter van de Europese Raad)
Premier Ursula von der Leyen
(als Voorzitter van de Europese Commissie)
Voorganger Pierre Moscovici
Vlag van Italië 57e premier van Italië
Aangetreden 12 december 2016
Einde termijn 1 juni 2018
President Sergio Mattarella
Voorganger Matteo Renzi
Opvolger Giuseppe Conte
Vlag van Italië Minister van Buitenlandse Zaken
Aangetreden 31 oktober 2014
Einde termijn 12 december 2016
President Giorgio Napolitano
Sergio Mattarella
Premier Matteo Renzi
Voorganger Federica Mogherini
Opvolger Angelino Alfano
Vlag van Italië Minister van Communicatie
Aangetreden 17 mei 2006
Einde termijn 8 mei 2008
President Giorgio Napolitano
Premier Romano Prodi
Voorganger Mario Landolfi
Opvolger Claudia Scajola
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Paolo Gentiloni (Rome, 22 november 1954) is een Italiaans sociaaldemocratisch politicus. Sinds 1 december 2019 is hij namens Italië Europees Commissaris. Tussen 12 december 2016 en 1 juni 2018 was hij premier van Italië. Daarvoor was hij minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet van Matteo Renzi. Tussen 2006 en 2008 was Gentiloni minister van Communicatie.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Lokale politiek[bewerken | brontekst bewerken]

Gentiloni is een afstammeling van de adellijke familie Silveri. Hij studeerde politieke wetenschappen aan de La Sapienza Universiteit in Rome. Gentiloni was aangesloten bij de Movimento Studentesco, de linksgeoriënteerde jongerenorganisatie van Mario Capanna. Toen Capanna de partij Democrazia Proletaria (DP) oprichtte, stapte hij over naar de Arbeidersbeweging voor Socialisme. Tussen 1993 en 2001 was Gentiloni de woordvoerder van Francesco Rutelli, de burgemeester van Rome (1993-2001).

Landelijke politiek[bewerken | brontekst bewerken]

In 2001 werd Gentiloni gekozen in het Parlement van Italië. Een jaar later was hij een van de oprichters van de politieke partij La Margherita. In 2006 werd Gentiloni herkozen voor het parlement en werd hij minister van Communicatie in het kabinet van Romano Prodi. Het kabinet-Prodi bleef aan tot 2008. Gedurende zijn ambtsperiode als minister was Gentiloni betrokken bij de oprichting van de Democratische Partij. Na zijn vertrek als minister keerde hij terug naar het parlement.

Regering[bewerken | brontekst bewerken]

Gentiloni probeerde in april 2013 verkozen te worden als de linkse kandidaat voor de verkiezingen van het burgemeesterschap van Rome. Hij eindigde als derde. In oktober 2014 werd Gentiloni benoemd tot minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet van Matteo Renzi. Hij volgde partijgenoot Federica Mogherini op.

Op 12 december 2016 volgde Gentiloni Renzi op als premier, nadat laatstgenoemde afgetreden was als gevolg van een verloren grondwetsreferendum.[1] Gentiloni bleef aan tot 1 juni 2018. Zijn opvolger werd Giuseppe Conte.

Europese politiek[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 december 2019 werd Gentiloni Europees Commissaris belast met de portefeuille Economie.

Zie de categorie Paolo Gentiloni van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.