Olympische Jeugdwinterspelen 2012

Ie Olympische Jeugdwinterspelen
Olympische Jeugdwinterspelen 2012
Gehouden in Innsbruck
Deelnemende landen 70
Deelnemende atleten 1059
Evenementen 63
Openingsceremonie 13 januari 2012
Sluitingsceremonie 22 januari 2012
Officiële opening door Heinz Fischer
President van Oostenrijk
Atleteneed Christina Ager
Jury-eed Angelika Neuner
Olympische vlam Egon Zimmermann
Franz Klammer
Paul Gerstgraser
Volgende Spelen 2016: Lillehammer
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Sport

In 2012 werden voor de allereerste keer de Olympische Jeugdwinterspelen gehouden. Deze Winterspelen worden elke 4 jaar georganiseerd onder auspiciën van het Internationaal Olympisch Comité en is bedoeld voor sporters van 14 tot 18 jaar. Deze editie werd gehouden in het Oostenrijkse Innsbruck

De sporten op het evenement zijn hetzelfde als die op de Olympische Spelen, maar met een gelimiteerd aantal sporten, evenementen en deelnemers. Daarnaast zijn er extra onderdelen, bijvoorbeeld een gecombineerde biatlon/langlaufestafette, een ijshockeyvaardigheidswedstrijd en een shorttrackestafette met vier verschillende landen per team.

Doel van de Jeugdspelen[bewerken | brontekst bewerken]

Het doel van de Olympische Jeugdspelen is:

  • Getalenteerde atleten van over de gehele wereld bij elkaar brengen om deel te nemen in competities op hoog niveau;
  • Het uitvoeren van educatieve programma's met betrekking tot het belang van sport als onderdeel van een gezonde levensstijl, de sociale waarden van sport en over de gevaren van doping en overmatig trainen;
  • Het toepassen van de modernste communicatiekanalen om de olympische waarden en de geest van de Olympische Jeugdspelen te promoten.

Organisator[bewerken | brontekst bewerken]

Op 12 december 2008 werd Innsbruck door het IOC als gastheer gekozen.[1] In de slotstemming kreeg het met 84 tegen 15 stemmen de voorkeur boven het Finse Kuopio. Een maand eerder liet het uitvoerend comité van het IOC het Chinese Harbin en het Noorse Lillehammer afvallen. Andere steden hadden zich niet aangemeld.[2]

Innsbruck was eerder de organisator van de Olympische Winterspelen 1964 en Olympische Winterspelen 1976. Lillehammer organiseerde de Olympische Winterspelen 1994.

Programma[bewerken | brontekst bewerken]

OC Openingsceremonie Wedstrijddag 1 Medailleonderdeel G Gala SC Sluitingsceremonie
Januari 13
Vr
14
Za
15
Zo
16
Ma
17
Di
18
Wo
19
Do
20
Vr
21
Za
22
Zo
Onderdelen
Ceremonies OC SC
Alpineskiën 2 2 1 1 1 1 1 9
Biatlon 2 2 1 1 5,5
Langlaufen 2 2 4,5
Bobsleeën 2 2
Curling 1 1 2
Freestyleskiën 2 2 4
IJshockey 2 2 4
Kunstrijden 2 2 1 G 5
Noordse combinatie 1 1 1,5
Schansspringen 2 2,5
Rodelen 1 2 1 4
Schaatsen 2 2 2 2 8
Shorttrack 2 2 1 5
Skeleton 2 2
Snowboarden 2 2 4
Totaal 6 10 8 6 6 8 8 6 5 63
Cumulatief 6 16 24 30 36 44 52 58 63
Januari 13
Vr
14
Za
15
Zo
16
Ma
17
Di
18
Wo
19
Do
20
Vr
21
Za
22
Zo
Onderdelen

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

Zie medaillespiegel van de Olympische Jeugdwinterspelen 2012 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Onderstaande medaillespiegel geeft de top 10 weer plus België. Het thuisland heeft een blauwe achtergrond.

 Plaats  Land NOC Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Duitsland Duitsland GER 8 7 2 17
2 Vlag van China China CHN 7 4 4 15
3 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk AUT 6 4 3 13
4 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea KOR 6 3 2 11
5 Vlag van Rusland Rusland RUS 5 4 7 16
6 Vlag van Nederland Nederland NED 4 1 2 7
7 Vlag van Zwitserland Zwitserland SUI 3 0 5 8
8 Vlag van Japan Japan JPN 2 5 9 16
9 Vlag van Noorwegen Noorwegen NOR 2 5 2 9
10 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten USA 2 3 3 8
24 Vlag van België België BEL 0 1 0 1

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

1042 sporters uit 70 landen namen deel.[3]

Vlag van Andorra Andorra
Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Armenië Armenië
Vlag van Australië Australië
Vlag van België België
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Canada Canada
Vlag van Chili Chili
Vlag van China China
Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei
Vlag van Cyprus Cyprus
Vlag van Denemarken Denemarken

Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Eritrea Eritrea
Vlag van Estland Estland
Vlag van Filipijnen Filipijnen
Vlag van Finland Finland
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Georgië Georgië
Vlag van Griekenland Griekenland
Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië
Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Ierland Ierland
Vlag van IJsland IJsland
Vlag van India India
Vlag van Iran Iran

Vlag van Italië Italië
Vlag van Japan Japan
Vlag van Kaaimaneilanden Kaaimaneilanden
Vlag van Kazachstan Kazachstan
Vlag van Kirgizië Kirgizië
Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Letland Letland
Vlag van Libanon Libanon
Vlag van Liechtenstein Liechtenstein
Vlag van Litouwen Litouwen
Vlag van Luxemburg Luxemburg
Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië
Vlag van Marokko Marokko
Vlag van Mexico Mexico

Vlag van Moldavië Moldavië
Vlag van Monaco Monaco
Vlag van Mongolië Mongolië
Vlag van Montenegro Montenegro
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Nepal Nepal
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Oezbekistan Oezbekistan
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Peru Peru
Vlag van Polen Polen
Vlag van Roemenië Roemenië

Vlag van Rusland Rusland
Vlag van San Marino San Marino
Vlag van Servië Servië
Vlag van Slovenië Slovenië
Vlag van Slowakije Slowakije
Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van Turkije Turkije
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Zwitserland Zwitserland

Organisatie[bewerken | brontekst bewerken]

De organisatie ontving een subsidie van 5.000.000 vanuit de federale overheid van Oostenrijk, in het kader van een subsidieregeling voor grote sportevenementen.[4]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]