No (film)

No
Regie	Pablo Larraín
Producent	Daniel Marc Dreifuss Juan de Dios Larraín Pablo Larraín Fuentealba Rodrigo
Scenario	Pedro Peirano
Verhaal	El Plebiscito door Antonio Skármeta
Hoofdrollen	Gael García Bernal
Muziek	Carlos Cabezas
Montage	Andrea Chignoli
Cinematografie	Sergio Armstrong
Production design	Estefania Larrain
Première	18 mei 2012 (Cannes)
Genre	Drama
Speelduur	118 minuten
Taal	Spaans
Land	Chili  Frankrijk  Mexico  Verenigde Staten
Gewonnen prijzen	13
Overige nominaties	21
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal    Film

No is een internationaal geproduceerde film uit 2012, geregisseerd door Pablo Larraín. De film is gebaseerd op het toneelstuk El Plebiscito, geschreven door de Chilieense schrijver Antonio Skármeta. De film werd genomineerd voor een Academy Award tijdens de 85ste Oscaruitreiking in de categorie Beste niet-Engelstalige film.

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Na 15 jaar militair bewind en onder internationale druk, houdt de Chileense regering een referendum, met als opties "Ja" en "Nee". Wanneer er "Ja" wordt gestemd blijft Augusto Pinochet nog 8 jaar aan en bij een keuze voor "Nee" maakt het regime plaats voor presidents- en parlementsverkiezingen.

De succesvolle reclameman René Saavedra wordt door de Nee-campagne benaderd. Aangetrokken door deze marketinguitdaging en zijn eigen walging tegen de tirannie van Pinochet, bedenken Saavedra en zijn team een gedurfd plan om de verkiezingen te winnen en hun land te redden van de onderdrukking.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Ontvangst[bewerken | brontekst bewerken]

Recensies[bewerken | brontekst bewerken]

Op Rotten Tomatoes geeft 93% van de 132 recensenten de film een positieve recensie, met een gemiddelde score van 7,70/10. De film heeft het label "Certified Fresh" (gegarandeerd vers).^[1] Website Metacritic komt tot een score van 81/100, gebaseerd op 36 recensies, wat staat voor "Universal Acclaim" (universele toejuiching). Hiermee heeft de film tevens het label "Must see".^[2]

De Volkskrant gaf een positieve recensie en schreef: "No is niet alleen een meeslepend verslag verslag van een bloedspannende campagne, maar ook een scherpe, vaak humoristische analyse van politiek en marketing."^[3] Trouw schreef: "Larraín geeft het meeslepend en spannend weer in een aangenaam onderkoeld verslag van een verkwikkende vreedzame revolutie."^[4]

Prijzen en nominaties[bewerken | brontekst bewerken]

De film won 13 prijzen en werd voor 21 andere genomineerd. Een selectie: