Niels Lan Doky

Niels Lan Doky
Algemene informatie
Geboren	Kopenhagen, 3 oktober 1963
Geboorteplaats	Kopenhagen
Land	Denemarken
Werk
Genre(s)	jazz
Beroep	muzikant, componist, producent
Instrument(en)	piano
	Officiële website; (en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Niels Lan Doky (Kopenhagen, 3 oktober 1963)^[1]^[2]^[3] is een Deense jazzpianist, -componist en -producent. Hij is de oudere broer van jazzbassist Chris Minh Doky.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Hij werd geboren in Kopenhagen van een Deense moeder en een Vietnamese vader. Zijn vader werkte als arts, maar was ook een klassiek geschoolde gitarist, dus de gitaar was Niels' eerste instrument. Hij stapte op 11-jarige leeftijd over op piano. Hij ging begin jaren 1980 naar het Berklee College of Music. In zijn carrière heeft hij 37 albums opgenomen als leader en leidde hij de band The Doky Brothers^[4], met onder andere zijn broer Chris Minh Doky op basgitaar. Hij heeft ook gewerkt met Niels-Henning Ørsted Pedersen, John Scofield, Gino Vannelli, Pat Metheny, Joe Henderson, Mike Brecker, Dave Sanborn, Ray Brown, Woody Shaw, Charlie Haden, John McLaughlin en vele anderen.

In de nasleep van een zeer eclectische periode in zijn carrière (verschillende samenwerkingen op het gebied van wereldmuziek, pop, klassiek en elektronica, ontmoeting en een optreden voor paus Johannes Paulus II in het Vaticaan, een onderscheiding ontvangen van de koninklijke familie van Denemarken, benoemd tot lid van de Music Committee onder de Deense Arts Council door de Deense minister van Cultuur en zijn filmregiedebuut met de speelfilm Between a Smile and a Tear), is Lan Doky is de afgelopen jaren teruggekeerd naar zijn roots, door er een prioriteit van te maken om met zijn jazztrio te toeren - dat in zijn Amerikaanse editie drummer Jeff 'Tain' Watts, bassist Ira Coleman of Gary Peacock omvat en in zijn Deense editie bassist Jonathan Bremer^[5] en drummer Niclas Bardeleben^[6]. Hij maakt ook deel uit van The Oscar Peterson Legacy Quartet, een project dat is opgericht in samenwerking met het Oscar Peterson Estate en met Peterson-alumni Dave Young, Alvin Queen en Ulf Wakenius en Lan Doky. Lan Doky heeft tot nu toe in totaal 37 albums uitgebracht als leader bij toonaangevende jazzlabels als Milestone Records, Blue Note Records, Verve Records, Columbia Records en Keystone/VideoArtsMusic. Zijn meest recente album (2013) is de uitgave van Warner/Parlophone Scandinavian Standards. Hij werd in 2010 geridderd door de koningin van Denemarken.

In de albumnotities van Lan Doky's debuutalbum Here or There (Storyville) uit 1986, schreef Dan Morgenstern^[7]^[8] (Institute of Jazz Studies aan de Rutgers University, New Jersey): "Er is niets bemoedigender en bevredigender dan voor het eerst kennis te maken met een jonge jazzmuzikant van echt formaat, iemand die je het gevoel kan geven dat de toekomst van de muziek in goede handen is. Er kan geen enkele twijfel over bestaan dat Doky's talent echt van belang is - dat zeldzame iets in de jazz van onze tijd, een originele stem in de grote traditie". Op 15-jarige leeftijd begon Niels Lan Doky samen te werken met Thad Jones en andere grote namen in de jazz. "Enkele van de meest inspirerende en invloedrijke mensen in mijn leven zijn de vele buitenlandse Amerikaanse jazzartiesten, die in Denemarken woonden en die ik tijdens mijn jeugd mocht ontmoeten. Jazzgenieën zoals Thad Jones, Ernie Wilkins, Kenny Drew jr., Ed Thigpen en vele anderen woonden en speelden in Kopenhagen en hadden een enorme impact op het lokale muziekcircuit. Destijds de toonaangevende jazzartiest van Denemarken, de inmiddels overleden bassist NHØP (Niels-Henning Ørsted Pedersen), hielp Niels Lan Doky in 1986 zijn eerste platencontract bij Storyville Records^[9] te krijgen en toerde en nam met hem op door heel Europa en in de Verenigde Staten tijdens de rest van het decennium en tot ver in de jaren 1990. NHØP werd een mentor voor Niels Lan Doky en speelde een cruciale rol bij het vinden van zijn eigen muzikale stem en het ontwikkelen van zijn eigen persoonlijke stijl.

Kort na het afronden van de middelbare school in 1981, volgde Lan Doky het advies van Thad Jones op en verhuisde naar de Verenigde Staten, waar hij (na eerst te hebben gestudeerd aan het Berklee College of Music in Boston) zich in New York vestigde en optrad bij de elite van het Amerikaanse jazzcircuit (Joe Henderson, Gary Peacock, Jack DeJohnette, Ray Brown, Randy en Michael Brecker, David Sanborn, Al Foster, Billy Hart, John Scofield, John Abercrombie, Bill Evans, Bob Berg, Tom Harrell, Ray Drummond, Al Jarreau, Charlie Haden, Gino Vannelli, etc.) naast leidende groepen onder zijn eigen naam in jazzclubs in New York, zoals de Village Vanguard, de Blue Note en Sweet Basil^[10]. In de afgelopen jaren is Lan Doky gevestigd in Parijs, dat door velen wordt beschouwd als het jazzcentrum van Europa. Maar hij brengt momenteel het grootste deel van zijn tijd door in Kopenhagen, waar hij medeoprichter is van twee zeer spraakmakende jazzclubs, meest recentelijk The Standard in Kopenhagen (2013) en daarvoor de heropening van Jazzhus Montmartre^[11] (2010). "Niels Lan Doky heeft bewezen een van de meest overtuigende discipelen van Bill Evans te worden. Zonder een zeer persoonlijke romantische gevoeligheid te vergeten, heeft Niels ook de geschiedenis van jazzpiano geassimileerd, door op zijn minst terug te gaan naar Art Tatum, in plaats van te stoppen, zoals velen doen, bij Hancock en Jarrett, om het post-Evans-tijdperk te verkennen. Melodieuze speler met een diepe en verhelderende aanraking" - Michel Contat (Télérama, Frankrijk).

Films[bewerken | brontekst bewerken]

Between a Smile and a Tear^[12] is een film die de relatie van een aantal muzikanten tot muziek, het leven en het Montmartre-tijdperk portretteert, waaronder twee concerten in een tijdelijk herrezen jazzclub Montmartre (Kopenhagen) in de zomer van 2004. Bijdragen en optreden in de documentaire naast Niels Lan Doky was de Deense bassist Mads Vinding, de Amerikaanse drummer Albert Tootie Heath, mondharmonicaspeler Toots Thielemans, Johnny Griffin (tenorsax), Didier Lockwood (viool) en Lisa Nilsson (zang). Lan Doky voltooit momenteel zijn volgende lange jazzdocumentaire Dreaming with Open Eyes met David Sanborn (altsax), Randy Brecker (trompet), Terri Lyne Carrington (drums), Gino Vannelli en Lisa Nilsson (zang).

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

1986: Here or Then (Storyville) trio, met Niels-Henning Ørsted Pedersen (bas), Alvin Queen (drums)
1986: The Target (Storyville) trio, met Niels-Henning Ørsted Pedersen (bas), Jack DeJohnette (drums)
1987: The Truth (Storyville) kwartet, met Bob Berg (tenorsax), Bo Stief (bas), Terri Lyne Carrington (drums); in concert
1988: Daybreak (Storyville) kwartet, met John Scofield (gitaar), Niels-Henning Ørsted Pedersen (bas), Terri Lyne Carrington (drums)
1989: Close Encounter (Storyville) trio, met Gary Peacock (bas), Alex Riel (drums)
1992: Paris by Night (Soul Note) kwartet, met Randy Brecker (trompet), Chris Minh Doky (bas), Daniel Humair (drums); in concert
1993?: Manhattan Portrait
1996?: Doky Brothers
1999?: Asian Session
2002?: Spain
2010?: Return to Denmark
2011?: Human Behavior

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) International Jazz Day. International Jazz Day. Geraadpleegd op 25-05-2021.
↑ Niels Lan Doky Trio - 22th Edition of the San Javier Jazz Festival 2019. jazz.sanjavier.es. Geraadpleegd op 25-05-2021.
↑ (en) All About Jazz, Niels Lan Doky music @ All About Jazz. All About Jazz Musicians. Geraadpleegd op 25-05-2021.
↑ (en) Doky Brothers | Biography & History. AllMusic. Geraadpleegd op 25-05-2021.
↑ (en) Bremer / McCoy - Elbjazz English. Bremer / McCoy - Elbjazz English. Gearchiveerd op 25-5-2021. Geraadpleegd op 25-05-2021.
↑ (en) Niclas Bardeleben | Jazz Drummer. Geraadpleegd op 25-05-2021.
↑ (en) Dan Morgenstern. www.arts.gov. Geraadpleegd op 25-05-2021.
↑ (en) An Interview with Dan Morgenstern. www.kunm.org. Geraadpleegd op 25-05-2021.
↑ Storyville Records - The Best in Jazz since 1952. www.storyvillerecords.com. Geraadpleegd op 25-05-2021.
↑ Sweet Basil Jazz Club. memim.com. Geraadpleegd op 25-05-2021.
↑ (en) All About Jazz, Jazzhus Montmartre: The Legend Continues article @ All About Jazz. All About Jazz. Geraadpleegd op 25-05-2021.
↑ Oberon Amsterdam www.oberon.nl. Between a Smile and a Tear | IDFA. Gearchiveerd op 25 mei 2021. Geraadpleegd op 25 mei 2021.

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Niels Lan Doky op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

[1] (en) International Jazz Day. International Jazz Day. Geraadpleegd op 25-05-2021.

[2] Niels Lan Doky Trio - 22th Edition of the San Javier Jazz Festival 2019. jazz.sanjavier.es. Geraadpleegd op 25-05-2021.

[3] (en) All About Jazz, Niels Lan Doky music @ All About Jazz. All About Jazz Musicians. Geraadpleegd op 25-05-2021.

[4] (en) Doky Brothers | Biography & History. AllMusic. Geraadpleegd op 25-05-2021.

[5] (en) Bremer / McCoy - Elbjazz English. Bremer / McCoy - Elbjazz English. Gearchiveerd op 25-5-2021. Geraadpleegd op 25-05-2021.

[6] (en) Niclas Bardeleben | Jazz Drummer. Geraadpleegd op 25-05-2021.

[7] (en) Dan Morgenstern. www.arts.gov. Geraadpleegd op 25-05-2021.

[8] (en) An Interview with Dan Morgenstern. www.kunm.org. Geraadpleegd op 25-05-2021.

[9] Storyville Records - The Best in Jazz since 1952. www.storyvillerecords.com. Geraadpleegd op 25-05-2021.

[10] Sweet Basil Jazz Club. memim.com. Geraadpleegd op 25-05-2021.

[11] (en) All About Jazz, Jazzhus Montmartre: The Legend Continues article @ All About Jazz. All About Jazz. Geraadpleegd op 25-05-2021.

[12] Oberon Amsterdam www.oberon.nl. Between a Smile and a Tear | IDFA. Gearchiveerd op 25 mei 2021. Geraadpleegd op 25 mei 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]