Nederlands voetbalelftal onder 21 (mannen)

Nederland –21
Bijnaam	Jong Oranje
Associatie	KNVB
Bondscoach	Michael Reiziger
Meeste interlands	Arnold Bruggink en Leroy Fer (31)[1]
Topscorer	Klaas-Jan Huntelaar (18)[2]
Wedstrijden
Eerste interland:  Schotland 4 – 1 Nederland  (Edinburgh, Schotland; 23 oktober 1957) Grootste overwinning:  Nederland 8 – 0 Andorra (Doetinchem, Nederland; 10 november 2017) Grootste nederlaag:  Griekenland 5 – 0 Nederland  (Athene, Griekenland; 13 april 1988)
Europees Kampioenschap
Optredens	9 (eerste keer: 1972)
Beste resultaat	Winnaar (2006 en 2007)
Thuis Uit

Het Nederlands voetbalelftal onder 21, of kortweg Jong Oranje, is het Nederlands mannenvoetbalelftal voor spelers onder de 21 jaar. Als peildatum voor de leeftijd geldt 1 januari van het jaar waarin de kwalificatie van het betreffende toernooi begint. Tot 1977 was de leeftijdsgrens 23 jaar en was Jong Oranje dus het Nederlands voetbalelftal onder 23.

Jong Oranje speelde in het verleden meestal tegen dezelfde tegenstanders als het Nederlands elftal, omdat beide lotingen direct waren gekoppeld. Dit is inmiddels afgeschaft. Het elftal probeert zich te plaatsen voor het tweejaarlijkse EK onder 21 en tijdens het toernooi in het jaar voorafgaand aan de Olympische Spelen kan tevens plaatsing voor die Olympische Spelen worden verdiend. Tot 2007 was deze plaatsing te verdienen op het EK dat in het olympisch jaar werd gehouden.

Van 2013 tot 2014 was Albert Stuivenberg, die Cor Pot na het EK 2013 opvolgde, de trainer van Jong Oranje. Hij vertrok naar Manchester United als assistent van Louis van Gaal. Hij werd opgevolgd door Adrie Koster en daarna door Remy Reijnierse. Van 2018 tot 2023 was Erwin van de Looi bondscoach, die vervolgens werd opgevolgd door Michael Reiziger.

EK-historie[bewerken | brontekst bewerken]

EK onder 23 historie[bewerken | brontekst bewerken] Jaar Ronde GS W G V DV DT 1972 Kwartfinale 3 0 2 1 2 4 1974 Kwartfinale 2 1 0 1 3 4 1976 Halve finale 4 2 0 2 3 5 Totaal 3/3 9 3 2 4 8 13

EK onder 21 historie[bewerken | brontekst bewerken] Jaar Ronde WG W G V DV DT 1978 Niet deelgenomen 1980 Niet gekwalificeerd 1982 1984 1986 1988 Halve finale 4 3 0 1 5 6 1990 Niet gekwalificeerd 1992 Kwartfinale 2 1 0 1 2 2 1994 Niet gekwalificeerd 1996 1998 Halve finale 2 1 0 1 2 4 2000 1e ronde 3 1 0 2 3 5 2002 Niet gekwalificeerd 2004 2006 Winnaar 5 2 2 1 8 5 2007 Winnaar 5 3 2 0 10 5 2009 Niet gekwalificeerd 2011 2013 Halve finale 4 2 0 2 8 7 2015 Niet gekwalificeerd 2017 / 2019 / 2021 Halve finale 5 2 2 1 11 6 / 2023 1e ronde 3 0 3 0 2 2 2025 Kwalificatie Totaal 8/22 30 15 5 9 49 40

Europese Challenge Cup onder 23[bewerken | brontekst bewerken]

In 1967 stelde de UEFA de Europese Challenge Cup voor landenploegen onder 23 jaar in, de voorloper van het EK onder 21. Bulgarije en de DDR mochten de eerste wedstrijd om de beker spelen, waarna telkens een nieuwe uitdager zou worden geloot om het tegen de titelverdediger op te nemen. Bulgarije won de eerste wedstrijd, en de beker werd tegen Finland en Tsjecho-Slowakije met succes verdedigd. In december 1967 werd Nederland geloot om het tegen de Bulgaren op te nemen. De op 17 april 1968 in Sofia gespeelde wedstrijd eindigde in een 3-1 nederlaag voor Jong Oranje waarmee Bulgarije de beker behield.

EK 2006[bewerken | brontekst bewerken]

Jong Oranje plaatste zich voor het EK 2006. In de kwalificatie werd Oranje groepswinnaar en in de daaropvolgende play-offs rekende het vervolgens met 0-0 uit en 2-0 thuis af met de leeftijdsgenoten uit Slovenië. De doelpunten werden gemaakt door Klaas-Jan Huntelaar.

Het eindtoernooi werd van 25 mei tot 6 juni in Portugal gehouden. Na een 2-1 nederlaag tegen Jong Oekraïne in de eerste poulewedstrijd en een 1-1 gelijkspel tegen Jong Denemarken in de tweede wedstrijd, moest er van titelverdediger Jong Italië gewonnen worden om een plek in de halve finale te bemachtigen. Dit lukte na een late treffer van invaller Daniël de Ridder (1-0). Hierdoor wachtte vervolgens in de halve finale Jong Frankrijk, een van de favorieten. Na een 2-0-voorsprong in de eerste helft voor Jong Oranje, wist een sterk Jong Frankrijk in de tweede helft langszij te komen: 2-2. In de verlenging slaagde Nicky Hofs er voor Jong Oranje in om de 3-2 aan te tekenen, waarmee Nederland voor het eerst in de geschiedenis in de finale kwam. Hier troffen zij opnieuw Jong Oekraïne. De ruststand was 2-0 in het voordeel van Jong Oranje (beide goals van Klaas-Jan Huntelaar, door een assist van Nicky Hofs, en door een penalty). In de tweede helft werd Jong Oekraïne nog een aantal keren gevaarlijk, maar slaagde het er niet in te scoren. Vijf seconden voor het einde van de officiële speeltijd schoot Nicky Hofs de 3-0 binnen, hetgeen de eindstand werd. Jong Oranje was voor de eerste keer Europees kampioen geworden.

4 juni 2006	Nederland	3 – 0	Oekraïne	Opstelling Nederland:
Estádio do Bessa Século XXI, Porto Scheidsrechter: Martin Hansson	Huntelaar  11',  43' (pen.) Hofs  90+4'			Vermeer, Tiendalli, Vlaar, Luirink, Emanuelson, Aissati (78' Zomer), De Zeeuw, Schaars, Hofs, Huntelaar, Castelen (69' De Ridder) Bondscoach: Foppe de Haan

EK 2007[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Europees kampioenschap voetbal onder 21 - 2007/Wedstrijden Jong Oranje voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 2007 werd het eindtoernooi in Nederland gehouden waardoor Jong Oranje geen kwalificatiewedstrijden hoefde te spelen. In de poule won het gastland de eerste twee wedstrijden van respectievelijk Jong Israël (1-0) en Jong Portugal (2-1). De derde wedstrijd tegen Jong België eindigde in een 2-2 gelijkspel. Door deze resultaten werd Jong Oranje eerste in de poule en plaatste zich voor de halve finale. Door de laatste vier te halen plaatste Jong Oranje zich ook voor de Olympische Zomerspelen 2008 in Peking, voor het eerst sinds 1952.

In de halve finale was Jong Engeland de tegenstander. De wedstrijd eindigde na de reguliere speeltijd en na verlenging in een gelijkspel (1-1), waarna penalty's de beslissing moesten brengen. Pas na 32 strafschoppen viel de beslissing.

De finale op 23 juni ging tegen Jong Servië. Jong Oranje won deze wedstrijd ruim met 4-1, waarmee het de titel prolongeerde. Tevens was dit de eerste keer dat een gastland het EK onder 21 had gewonnen.

Het team werd op 18 december 2007 gekozen tot de Nederlandse sportploeg van 2007.

23 juni 2007	Nederland	4 – 1	Servië	Opstelling Nederland:
Euroborg, Groningen 19.000 toeschouwers Scheidsrechter: Damir Skomina	Bakkal  17' Babel  60' Rigters  67' Bruins  87'		79' Mrdja	Waterman, Zuiverloon, Donk, Kruiswijk, Pieters (89' Jong-A-Pin), De Ridder, Bakkal, Maduro, Drenthe (78' Beerens), Babel, Rigters (69' Bruins) Bondscoach: Foppe de Haan

Spelersrecords[bewerken | brontekst bewerken]

Meeste interlands[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt t/m: 22 juni 2023

Meeste doelpunten[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt t/m: 22 juni 2023

Huidig team[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende 23 spelers zijn door bondscoach Michael Reiziger opgeroepen in de selectie voor de wedstrijden tegen Jong Georgië op 12 oktober 2023 en Jong Gibraltar op 17 oktober 2023.

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met Jong Georgië - Jong Oranje 0-3 (12 oktober 2023).

Nr.	Naam	Wed.	Dlpnt.	Club
Doel
16	Dani van den Heuvel	0	0	Leeds United
	Rome-Jayden Owusu-Oduro	0	0	AZ
1	Calvin Raatsie	3	0	FC Utrecht
Verdediging
	Julian Baas	0	0	Excelsior Rotterdam
3	Ryan Flamingo	1	0	FC Utrecht
	Tyrese Asante	0	0	ADO Den Haag
14	Finn van Breemen	1	0	FC Basel
4	Jorrel Hato	3	0	Ajax
12	Nerayso Meritchio Kasanwirjo	3	0	SK Rapid Wien
5	Bjorn Meijer	2	2	Club Brugge
2	Devyne Rensch	11	0	Ajax
15	Anass Salah-Eddine	5	0	Ajax
Middenveld
18	Fedde de Jong	1	0	SC Cambuur
17	Million Manhoef	7	2	Vitesse
6	Dirk Proper	4	1	N.E.C.
13	Youri Regeer	3	0	FC Twente
8	Kenneth Taylor	16	2	Ajax
20	Calvin Twigt	1	0	FC Volendam
Aanval
10	Ruben van Bommel	3	0	AZ
11	Myron van Brederode	1	0	AZ
7	Sontje Hansen	2	0	N.E.C.
9	Noah Ohio	3	2	Royal Standard de Liège
19	Ernest Poku	0	0	AZ

Staf[bewerken | brontekst bewerken]

Bondscoaches[bewerken | brontekst bewerken]

• Han Berger (1998-2000)
• Mark Wotte (2000-2002)
• Cor Pot (2002-2003)
• Ruud Gullit (2003-2004)
• Foppe de Haan (2004-2009)
• Cor Pot (2009-juli 2013)
• Albert Stuivenberg (juli 2013-juli 2014)
• Adrie Koster (juli 2014-oktober 2014)
• Fred Grim (2014-2016)
• Art Langeler (2016-2018)
• Erwin van de Looi (2018-2023)
• Michael Reiziger (2023-heden)

Interlands[bewerken | brontekst bewerken]

De interlands in de onderstaande tabellen zijn wedstrijden van vriendschappelijke ontmoetingen of toernooien tot ± 12 maanden geleden. Ook de toekomstige interlands van het huidige jaar zijn hier te vinden.

Datum	Competitie	Tegenstander	Locatie	Uitslag	Doelpuntenmakers
03-06-2022	EK-kwalificatie	Jong Moldavië	Stadionul Zimbru, Chisinau	0 – 3	2' Q. Timber 0-1, 17' Brobbey 0-2, 58' Brobbey 0-3
07-06-2022		Jong Gibraltar	Yanmar Stadion, Almere	6 – 0	46' Van Kaam 1-0, 60' Redan 2-0, 67' Van den Berg 3-0, 68' Boadu 4-0, 74' Brobbey 5-0, 89' Tavsan 6-0
11-06-2022		Jong Wales	Parc y Scarlets, Llanelli	0 – 1	86' Geertruida 0-1
23-09-2022	Vriendschappelijk	Jong België	King Power At Den Dreef Stadion, Heverlee	1 – 2	14' Brobbey 0-1, 44' Brobbey 0-2, 73' Deman 1-2
27-09-2022		Jong Roemenië	CFR Cluj Stadium, Cluj	0 – 0
25-03-2023		Jong Noorwegen	Pinatar Arena, San Pedro Del Pinatar	3 - 0	3' Tavsan 1-0, 5' Summerville 2-0, 62' Reis 3-0
27-03-2023		Jong Tsjechië	Pinatar Arena, San Pedro Del Pinatar	1 – 1	17' Manhoef 1-0, 77' Sejk 1-1
14-06-2023		Japan Olympisch elftal	ERGO Arena, Wiener Neustadt	0 – 0
21-06-2023	EK onder 21 - 2023	Jong België	Mikheil Meskhi Stadium, Tbilisi	0 – 0
24-06-2023		Jong Portugal	Mikheil Meskhi Stadium, Tbilisi	1 - 1	20’ Almeida 1-0, 78’ Brobbey 1-1
27-06-2023		Jong Georgië	Boris Paichadze, Tbilisi	1 - 1	42’ Davitashvili 0-1, 45+6’ Taylor 1-1

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

• Jong Oranje op OnsOranje.nl