Michel Zanoli

Michel Zanoli
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	10 januari 1968
Geboorteplaats	Amsterdam, Nederland
Overlijdensdatum	29 december 2003
Overlijdensplaats	Haarlem, Nederland
Sportieve informatie
Discipline(s)	Weg
Ploegen
1989 - 1990 1991 1992 1993 - 1994 1995 1996	AD Renting-Coors Light Tulip Computers Motorola Van Griensven-Elro Snacks Asfra-Orlans (tot 15 mei) Montgomery (vanaf 15 juli) Force Sud (tot 25 juli), MX Onda (van 26 tot en met 30 augustus)
Beste prestaties
Milaan-San Remo	11e (1991)
Ronde van Spanje	1 etappezege
Portaal    Wielersport

Michel Jean-Paul Zanoli (Amsterdam, 10 januari 1968 – Haarlem, 29 december 2003) was een Nederlands wielrenner.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

In 1986 werd Zanoli wereldkampioen op de weg bij de junioren. In 1988 nam hij deel aan de Olympische Spelen in Seoel. Op deze Spelen eindigde hij met de Nederlandse ploeg als elfde in de 100 kilometer ploegentijdrit en in de individuele wegwedstrijd als vijftiende. Hij was dat jaar ook winnaar van de amateur versie van Rund um den Henninger Turm en tweede geworden op het NK op de weg voor amateurs. Een jaar later maakte hij zijn debuut bij de profs bij de Belgische wielerploeg AD Renting-Coors Light (ADR). Hij was profwielrenner van 1989 tot 1996.

Zijn eerste profzege was de New Jersey Classic. Tijdens zijn carrière behaalde hij veel overwinningen in de Verenigde Staten. In 1991 won hij de US Pro Championship, het open Amerikaans kampioenschap. In hetzelfde jaar won hij tevens het eerste deel van de tweede etappe in de Ronde van Spanje. Deze zege wordt gezien als zijn grootste zege uit zijn carrière. In 1992 reed hij voor de Amerikaanse ploeg Motorola en behaalde hij een tweede plaats in Dwars door Vlaanderen/Dwars door België en twee tweede plaatsen in de 5e en 6e etappe van de Ronde van Zwitserland. Verder werd hij derde in de derde etappe van Parijs-Nice.

Na 1992 werden de ereplaatsen schaarser. In 1996 won hij nog vier wedstrijden in Nederland, maar nog in datzelfde jaar beëindigde hij zijn carrière als prof. In 1997 reed hij bij de amateurs en werd hij derde in de Internationale Wielertrofee Jong Maar Moedig Oetingen"

Zanoli worstelde een tijd lang met psychische problemen en overleed eind december 2003 op 35-jarige leeftijd aan een hartstilstand. Andere bronnen spreken over zelfdoding.^[1]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

1986

• Wereldkampioen op de weg, Junioren

1989

• winnaar New Jersey Classic (eerste profzege)

1990

• winnaar twee étappes in de Trump Tour

1991

• 1e - USPro Championship (het open Amerikaans kampioenschap)
• 1e - 2e etappe deel A Vuelta a España

1992

• 2e - Dwars door België
• 8e - Omloop Het Volk
• 9e - Kuurne-Brussel-Kuurne

1993

• 3e - GP Denain
• 5e - Grote E3-Prijs Harelbeke
• 5e - Grote Scheldeprijs, Schoten

1995

• 2e - GP Denain

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 1989 1991 buiten tijd (1)  1992 1993 1995 (*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Omloop Het Volk Dwars door Vlaanderen E3 Harelbeke 1989 108e 1991 11e 114e 88e 1992 8e 2  ↑ 1993 5e 1995 94e 26e

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

• 1989 - AD Renting-Coors Light
• 1990 - Coors Light
• 1991 - Tulip Computers
• 1992 - Motorola (ontslagen na een conflict met ploeggenoot Davis Phinney)
• 1993 - Van Griensven-Elro Snacks
• 1994 - Elro Snacks
• 1995 - Asfra-Orlans (tot 15 mei), Montgomery (vanaf 15 juli)
• 1996 - Force Sud (tot 25 juli), MX Onda (van 26 tot en met 30 augustus)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

(en) Profiel van Michel Zanoli op ProCyclingStats

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]