Maggie De Block

Maggie De Block
De Block in 2016
Volledige naam	Maggie Celine Louise De Block
Geboren	28 april 1962
Kieskring	Brussel-Halle-Vilvoorde (tot 2012) Vlaams-Brabant
Regio	Vlaanderen
Land	België
Partij	VLD / Open Vld
Federaal Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid
Aangetreden	11 oktober 2014
Einde termijn	1 oktober 2020
Regering	Michel I Michel II Wilmès I Wilmès II
Voorganger	Laurette Onkelinx
Opvolger	Frank Vandenbroucke
Functies
1999-2011	Volksvertegenwoordigster[1]
2003-2007	Secretaris Kamer van volksvertegenwoordigers
2011-2014	Staatssecretaris voor Asiel, Migratie, Maatschappelijke Integratie en Armoedebestrijding
2012-2020	Ondervoorzitter Open Vld
2014	Volksvertegenwoordigster
2014	Minister van Justitie
2014-2020	Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid
2019-2020 2020-heden	Volksvertegenwoordigster
Website
Portaal    België Politiek

Maggie Celine Louise De Block (Merchtem, 28 april 1962) is een Belgisch politica van de Open Vld.^[2]

Levensloop

Na haar middelbare studies Latijn-Wetenschappen in het Koninklijk Lyceum te Laken studeerde ze geneeskunde aan de Vrije Universiteit Brussel, alwaar ze afstudeerde als doctor in de genees-, heel- en verloskunde. Vervolgens was ze gedurende 25 jaar huisarts.^[3]

In 1999 werd De Block verkozen tot lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers voor de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde, waar ze zetelde tot in 2011. Ze vervulde ook verschillende functies in de Kamer. Zo was ze van 2003 tot 2007 secretaris van de Kamer, van 2010 tot 2011 voorzitter van de Commissie Infrastructuur en ondervoorzitter van de Commissie voor Sociale zaken en (plaatsvervangend) lid van andere commissies. Op 6 december 2011 werd ze Staatssecretaris voor Asiel, Migratie, Maatschappelijke Integratie en Armoedebestrijding in de regering-Di Rupo. In de aftredende regering-Di Rupo was ze van juli tot oktober 2014 tijdelijk Minister van Justitie als vervangster van Annemie Turtelboom, die minister van Begroting werd in de Vlaamse regering-Bourgeois.^[4]

Eind 2012 werd De Block ondervoorzitter van Open Vld onder voorzitter Gwendolyn Rutten,^[5] een functie die ze bekleedde tot aan de bestuursverkiezingen van Open Vld in mei 2020. Op 11 oktober 2014 werd De Block in de regering-Michel I en II Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, hetgeen ze een droom noemde, aangezien dit departement aansluit bij haar vorming als arts. Om de betaalbaarheid van de gezondheidszorg te verzekeren, stelde zij onmiddellijk een rationalisatie voor in het ziekenhuiswezen. Niet alle ziekenhuizen moesten zich volgens haar in alles specialiseren. Regionale ziekenhuizen moesten naar haar mening voorzien zijn van een brede algemene zorg. Andere ziekenhuizen zouden zich moeten specialiseren in een welomschreven materie.

Als staatssecretaris voor Asiel en Migratie werd De Block een populaire politica.^[6][7] Bij de federale verkiezingen van 2014 werd ze als lijsttrekker van de Vlaams-Brabantse Kamerlijst verkozen met 131.713 voorkeurstemmen. Een peiling van de VRT/De Standaard van oktober 2014 bevestigde haar status van populairste politica.^[8] In 2015 werd ze de populairste politica van het hele land, zowel in Vlaanderen, Wallonië als het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.^[9]

Bij de lokale verkiezingen van 2018 werd De Block kandidaat-burgemeester in Merchtem, waar ze de plaats van haar broer - die stopt - innam.^[10][11] Ze kon de scores van haar broer evenwel niet evenaren en verloor de absolute meerderheid. Het burgemeesterschap liet ze over aan partijgenoot Maarten Mast. Ook nam ze niet plaats in de gemeenteraad.

Na de regeringscrisis en de val van de regering-Michel I nam ze op 9 december 2018 in de regering-Michel II bijkomend de portefeuille van Asiel en Migratie op. Bij de federale verkiezingen van 2019 was ze lijsttrekker in Vlaams-Brabant.^[12] Ze werd herkozen in de Kamer met 40.816 voorkeurstemmen, minder dan een derde van haar persoonlijke score in 2014.^[13] In maart 2020 verliet ze de Kamer weer toen ze minister werd in de regering-Wilmès II.

Ze besliste in 2018 dat vanaf 1 januari 2020 rookwaren enkel nog in een neutrale verpakking mogen worden verkocht.^[14]

Toen België bij het begin van de coronacrisis op 3 maart 2020 zes nieuwe besmettingen kende deed Maggie De Block in de commissie Volksgezondheid van de Kamer met de woorden "Als u ziek bent, blijf in uw kot - ik meen het!" een dwingende oproep om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. Vijftien dagen later, op 18 maart 2020, ging België in beperkte lockdown en werd de krachtige, ingekorte versie "Blijf in uw kot!" zowat het motto van de anti-coronacampagne in Vlaanderen.

De Block kwam bij de aanvang van de pandemie ook onder vuur te liggen toen ze kort voordien de strategische voorraad mondmaskers had laten verbranden. Officieel klonk het dat die niet meer bruikbaar waren, maar de minister had ze niet laten vervangen, zoals bleek uit de bekroonde Pano-uitzending “De Grote Maskerade” door journalisten Tom Van de Weghe en Luc Pauwels.

De Block bleef minister van Volksgezondheid, Sociale Zaken en Asiel en Migratie tot oktober 2020, toen de regering-De Croo de eed aflegde. In deze regering werd ze geen minister meer, waarna ze terugkeerde naar de Kamer. Daar werd ze fractieleider voor Open Vld.^[15]

Privé

De Block is de zus van de voormalige Merchtemse burgemeester Eddie De Block. Ze is in 1982 getrouwd met Luc Asselman en kreeg twee kinderen.^[16]

De Block lijdt al jaren aan obesitas. Haar zwaarlijvige voorkomen is meermaals punt van discussie geweest. Zo vond VRT-journalist Tom Van de Weghe haar niet geloofwaardig als minister van Volksgezondheid. De Block liet zich ontvallen "de strijd te hebben opgegeven".^[17]

Ereteken

• 2019: commandeur in de Leopoldsorde^[18]

Prijzen

• In 2015 kreeg De Block de Zesde Vijs, een prijs uitgereikt door de sceptische beweging SKEPP. De prijs wordt toegekend aan media-initiatieven die 'op een objectieve manier omgaan met het paranormale en pseudowetenschap'.^[19]

Externe link

• Persoonlijke website

Zie de categorie Maggie De Block van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.