Lutetien

Systeem
Periode
Serie
Tijdvak
Etage
Tijdsnede
Ouderdom
(Ma)
Neogeen Mioceen Aquitanien jonger
Paleogeen Oligoceen Chattien 23,03–28,1
Rupelien 28,1–33,9
Eoceen Priabonien 33,9–38,0
Bartonien 38,0–41,3
Lutetien 41,3–47,8
Ypresien 47,8–56,0
Paleoceen Thanetien 56,0–59,2
Selandien 59,2–61,6
Danien 61,6–66,0
Krijt Boven Maastrichtien ouder
Indeling van het Paleogeen volgens de ICS.[1]

Het geologisch tijdperk Lutetien (Vlaanderen: Lutetiaan) is een tijdsnede of etage in het Eoceen. Het Lutetien duurde van 47,8 tot 41,3 Ma. Het komt na het Ypresien en na het Lutetien komt het Bartonien.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

Het Lutetien werd in 1883 ingevoerd door Albert de Lapparent en is genoemd naar Lutetia, de Latijnse naam voor Parijs. In de buurt van deze stad ligt ook de oorspronkelijke typelocatie, een GSSP was voor het Lutetian einde 2007 nog niet vastgelegd.

De basis van het Lutetien wordt gedefinieerd door het laatste voorkomen van het foraminiferen-geslacht Hantkenina. De top (de basis van het Bartonien) ligt bij het verdwijnen van de nannoplanktonsoort Reticulofenestra reticulata.